หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3274

ในพระราชวังเย็น ซึ่งเต็มไปด้วยความเหงาและเงียบสงัด ทั่วทั้งพื้นที่รายล้อมไปด้วยวัชพืชรกเรื้อ มีเพียงแมลงตัวเล็กๆ เท่านั้นที่คอยบินวนอยู่

หยิ่นเสี่ยวชือ พระชายาของพระราชาองค์ก่อนซึ่งถูกกักขังโดยพระราชาเจียหยวนที่หนึ่ง ได้ถูกทิ้งให้อยู่ในสถานที่แห่งนี้

ความเงียบสงัดปกคลุมทั่วทั้งพระราชวังเย็น ราวกับว่าไม่มีใครอยู่ที่นี่

ในห้องนอนซึ่งยังคงมีความสะอาดพอสมควร

มีช่องเล็กๆ หนึ่งช่องปรากฏอยู่บนพื้น

หลังจากเวลาผ่านไปนาน หยิ่นเสี่ยวชือที่ร่างกายเต็มไปด้วยโคลนดิน ก็โผล่ขึ้นมาจากหลุม

เธอโยนกองดินที่ถืออยู่ลงบนพื้นอย่างแรง

บนใบหน้าที่เคยงดงามของหยิ่นเสี่ยวชือมีความเกลียดชังอย่างเต็มเปี่ยม

หลินมั่ว ฉันจะออกไปจากที่นี่เร็วๆ นี้ และฉันจะล้างแค้นให้กับตระกูลหยิ่นแน่นอน!

ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา หยิ่นเสี่ยวชือได้ใช้มีดพกข้างกายขุดอุโมงค์ใต้ดินอย่างต่อเนื่อง

มือที่เคยขาวนุ่มของเธอกลายเป็นผิวหนังที่หยาบกร้านจากการขุดเจาะ

แรงผลักดันที่ทำให้เธอไม่หยุดขุดมาจากคำสั่งเสียของญาติที่ตายก่อน

ในที่สุด หลังจากความพยายามอย่างยาวนาน เธอก็ได้ขุดถึงระบบระบายน้ำของพระราชวังจนเริ่มเห็นเส้นทาง

คืนนี้ เธอจะต้องหลบหนีออกจากพระราชวังเย็นให้ได้

หยิ่นเสี่ยวชือหยิบกระเป๋าที่เตรียมไว้อย่างดีและรอดเข้าไปในอุโมงค์เล็กๆ อีกครั้ง

ในอุโมงค์นั้น เธอคลานไปอย่างมั่นใจ

เธอไม่สามารถอยู่ในพระราชวังเย็นแห่งนี้ต่อไปได้

แค้นของพ่อกับแม่ยังไม่ถูกชำระ

คำพูดของพ่อที่ยังคงอยู่ในใจเธอสะท้อนกลับมาทุกครั้งที่นึกถึงวันที่ตระกูลของเธอถูกทำลาย

ใจของเธอค่อยๆเริ่มมีความแน่วแน่มากขึ้น

เพียงแค่สามารถจัดการหลินมั่วได้ ไม่ว่าเธอจะต้องเสียสละอะไร

ร่างกายของเธอ ความภักดี หรือสิ่งอื่นใด เธอก็พร้อมที่จะยอม

หยิ่นเสี่ยวชือเดินทางมาถึงท่อสีขาวที่มีเสียงน้ำไหลผ่าน

สีใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

หากคาดการณ์ไม่ผิด ที่นี่ก็คือระบบระบายน้ำของประเทศว่านเซี่ยง

เพียงแค่เดินตามไปเธอก็จะเข้าสู่ท่อระบายน้ำได้

ฝ่ามือและเข่าของหยิ่นเสี่ยวชือแดงก่ำและเริ่มรู้สึกเจ็บแปลบ

สีหน้าของเธอก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ท่อระบายน้ำนี้มันยาวเกินไป

เวลาผ่านค่อยๆผ่านไป ในที่สุด

หยิ่นเสี่ยวชือก็เห็นทางออกข้างหน้า

พอคลานออกมาจากท่อ ทันใดนั้นกลิ่นเหม็นอับก็พุ่งเข้าจมูกของเธอ

แต่เธอกลับไม่แสดงอาการรังเกียจเลย หน้าของเธอกลับมีความยินดี

เพราะการคาดการณ์ของเธอถูกต้อง ที่นี่คือท่อระบายน้ำของพระราชวัง

เธอเริ่มปีนขึ้นไปตามราวเหล็กที่อยู่ไม่ไกล

ความรู้สึกลื่นและเหนียวของราวเหล็กทำให้เธออยากจะปล่อยมือออก

แต่ความเกลียดชังในใจทำให้หยิ่นเสี่ยวชือยึดจับราวเหล็กไว้แน่น

ไม่นาน เธอก็มาถึงด้านล่างของฝาปิดท่อ

หยิ่นเสี่ยวชือวางมือข้างหนึ่งบนฝาปิดท่อ ใช้แรงทั้งหมดที่มีเพื่อเปิดมัน