หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3276

อวี้ฮวาทีอันเห็นท่าทางที่เคารพของอินเสี่ยวชือ

ก็แสดงท่าทางด้วยการพยักหน้า ริมฝีปากบางเผยออกเล็กน้อยและพูดเบาๆ

"ในเมื่อคุณยินดีที่จะติดตามผม งั้นก็กลับไปกับผม"

หลังจากพูดอย่างนั้น อวี้ฮวาทีอันก็ตรงมายังร่างของอินเสี่ยวชือทันทีราวกับปีศาจร้าย

เขาจับแขนเธอ ปลายเท้าแตะพื้นเล็กน้อย ทันใดนั้นทั้งร่างก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

อินเสี่ยวชือที่ถูกพาขึ้นไปบนท้องฟ้าก็กลัวจนหน้าซีดเซียวทันที

แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่สงบของอวี้ฮวาทีอันหัวใจของเธอก็สงบลงอีกครั้งโดยไม่ทราบสาเหตุ

อวี้ฮวาทีอันให้ความรู้สึกปลอดภัยแก่เธอทําให้เธอผ่อนคลายลง

ณ ลานเล็กๆ แห่งหนึ่งในเมืองหลวง ร่างของอวี้ฮวาทีอันก็ตกลงมา

อวี้ฮวาทีอันไม่ได้พาอินเสี่ยวชือกลับไปที่กองกำลังเฟยเจี่ยด้วย

เพราะมีคนพลุกพล่านจำนวนมากในกองกำลังเฟยเจี่ย และตัวตนของอินเสี่ยวชือยังอ่อนไหวมาก

ถ้าเรื่องที่ตนพาอินเสี่ยวชือออกจากพระราชวังถูกพบเจอ

เกรงว่าอวี้ฮวาทีอันก็อาจจะเจอปัญหาไม่น้อย

เมื่อเห็นอินเสี่ยวชือครั้งแรก อวี้ฮวาทีอันก็จําตัวตนของอินเสี่ยวชือได้

แต่เหตุผลที่เขาไม่เปิดเผยก็เพราะความมีเสน่ห์ของอินเสี่ยวชือ

ทําให้อวี้ฮวาทีอันรู้สึกว่าอินเสี่ยวชือเป็นพรสวรรค์ที่สามารถปั้นขึ้นมาได้

และเธอยังยอมอยู่ใต้อำนาจของตน การที่เธอออกจากพระราชวังจึงเป็นเรื่องสบายๆ เท่านั้น

อินเสี่ยวชือเงียบมาตลอดทางโดยไม่พูดอะไรสักคํา หลังจากลงมาก็ยืนอยู่อย่างเงียบๆ

"ตัวตนของคุณค่อนข้างพิเศษ ปกติถ้าไม่มีอะไรอย่าออกไปข้างนอก ตู้เย็นในห้องมีของกินอยู่ พรุ่งนี้ผมจะมาอีกรอบ"

เสียงแผ่วเบาของอวี้ฮวาทีอันดังขึ้น ฟังดูแผ่วเบาไปบ้าง แต่ก็เด็ดขาด

"คุณได้ยินที่ผมพูดไหม"

"ได้... ได้ยินแล้วค่ะ"

อินสี่ยวชือพยักหน้าแสดงให้เห็นว่าตนได้ยินแล้ว

หลังจากนั้นอวี้ฮวาทีอันก็กลายร่างเป็นเงาสีขาวและหายไปต่อหน้าอินเสี่ยวชือ

หลินมั่วต้องการปฏิเสธ แต่เจียเต๋อเลี่ยบอกว่าประเทศว่านเซี่ยงคุณมีครึ่งหนึ่งที่ผมมี

คุณกับผมศักดิ์ศรีเท่าเทียมกัน ตำแหน่งนี้ทำไมจะนั่งไม่ได้

ดังนั้นหลินมั่วจึงถูกเจียเต๋อเลี่ยบังคับให้อยู่ในตําแหน่งด้านบนสุด

"ข้าน้อย หัวหน้าเสนาบดีการคลังแห่งประเทศว่านเซี่ยง เคารพเสนาบดีจู้กั๋ว"

ชายวัยกลางคนที่มีอายุเกือบห้าสิบปีลุกขึ้นจากที่นั่ง ร่างกายที่ผอมแห้งเผยให้เห็นกลิ่นอายของผู้มีอํานาจ

"ฮ่าๆๆ งั้นหลินมั่วก็ต้องขอบคุณหัวหน้าเสนาบดีการคลังเป็นอย่างมาก"

หลินมั่วไม่ได้ปฏิเสธหัวหน้าเสนาบดีการคลัง เขาหยิบไวน์แดงขึ้นมาดื่มให้หมด

สําหรับหลินมั่ว สิ่งเหล่านี้ต้องการแค่จิตวิญญาณในการปลดปล่อยเพียงครั้งเดียวเท่านั้น

แม้ทุกคนจะต่อสู้กับหลินมั่ว แต่ก็ไม่แน่ว่าจะทําให้หลินมั่วตกต่ำได้

ปรมาจารย์อย่างเขาคาดว่าคงดื่มได้ตั้งแต่มืดจนถึงรุ่งเช้า

"สมกับเป็นเสนาบดีจู้กั๋ว กล้าหาญจริงๆ ผมขอชื่นชม!"