หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3289

หลินมั่วและคอนฟิเด้นจับมือกันราวกับเพื่อนที่สนิทใกล้ชิดกัน

“เสี่ยวชุ่ย ไปเอาใบชาชั้นดีที่ฉันเก็บสะสมไว้อย่างดีมาชงให้เสนาบดีหลักเมือง”

หญิงรับใช้เสี่ยวชุ่ยที่อยู่หน้าประตูได้ยินแบบนี้ก็งง ใบชาชั้นดีที่เก็บสะสมเหรอ

ปกติที่นายท่านพูดจะมีสามลำดับคือ ชั้นดี ดีที่สุด และทำใจดื่มไม่ได้

ใบชาชั้นดีที่เก็บสะสมคือเอาแบบแรกหรือแบบที่สามกัน

“นายท่าน ท่านหมายถึงอันไหนหรือ”

มองดูท่าทางของหญิงรับใช้แล้ว คอนฟิเด้นก็ถึงกับต้องกัดฟันจนปวดฟันทีเดียว

รอยยิ้มที่ผิดปกติของหลินมั่วทำให้คอนฟิเด้นไม่สบายใจอย่างมาก

“ชาที่อยู่ตู้หนังสือที่ฝ่าบาทองค์ก่อนประทานให้!”

คอนฟิเด้นกัดฟันแล้วพูดประโยคนี้ออกมา

ใบชาที่เจียหยวนที่หนึ่งซึ่งเป็นฝ่าบาทองค์ก่อนประทานให้นั้นปกติตนยังทำใจดื่มไม่ได้เลย

“รับทราบค่ะ”

เมื่อเสี่ยวชุ่ยจากไป คอนฟิเด้นก็สบตาเข้ากับหลินมั่ว

“ท่านคอนฟิเด้น ท่านคงจะไม่รู้สถานการณ์ในตอนนี้ของประเทศว่านเซี่ยง”

“ทุกที่เต็มไปด้วยความสั่นคลอน ฉันเห็นแล้วก็รู้สึกเจ็บปวดใจจริงๆ”

เอาแล้ว เริ่มจะหาเรื่องให้แล้วเหรอ

สายตาของคอนฟิเด้นจ้องมองไปที่หลินมั่ว และรอคอยคำพูดต่อมาของเขา

“ท่านว่าถ้าเอาตัวท่านออกไปแห่ขบวนมันจะทำให้ประชาชนรู้สึกดีขึ้นไหม”

“อะไรนะ”

สีหน้าของคอนฟิเด้นนั้นถึงกับตกใจและตะลึงอย่างมาก

ฉันรอฟังแผนการของนาย แต่นายกลับมาบอกว่าจะฆ่าฉันเป็นการบูชาหรือ

“เสนาบดีหลักเมือง ฉันดำรงตำแหน่งมานานสิบกว่าปี สุขุมรอบคอบมาโดยตลอด...”

น้ำเสียงของคอนฟิเด้นเต็มไปด้วยความรู้สึกน้อยใจ

แถมยังแทบจะร้องไห้ออกมา

“ท่านคอนฟิเด้น ฉันก็แค่พูดเล่น ทำไมถึงคิดจริงไปได้”

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินมั่ว คอนฟิเด้นถึงได้ถอนหายใจโล่ง

ก็คือจะให้ตนเป็นคนร้ายคนนั้น ใช้ทุกวิถีทางกับข้าราชการพวกนั้น

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ยินยอมในใจ แต่ก็ต้องแสดงออกมาว่ายินยอม

ส่วนจะใช้วิธีอะไร หลินมั่วไม่ได้บอก คอนฟิเด้นเองก็ไม่ได้ถาม

วิธีการที่ตบหัวแล้วลูบหลังมันมีมาแต่ไหนแต่ไร

ต่อให้รู้ดีแก่ใจ แล้วมันจะหนีพ้นหรือ

“ท่านคอนฟิเด้น ฉันยังมีธุระต้องไปทำ หากมีใครที่ยืนยันเด็ดขาดว่าจะต่อต้าน มาบอกฉันตรงๆ ได้เลย”

“จริงสิ ยานี่น่าจะทำให้อาการเจ็บของท่านดีขึ้นนะ”

มองดูขวดยาในมือและแผ่นหลังของหลินมั่ว

คอนฟิเด้นก็แอบบ่นในใจ

“นายมันเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว จะมาแกล้งทำเป็นเพิ่งวางแผนทำไม”

ความเจ็บปวดที่ก้นนั้นมันกระตุ้นคอนฟิเด้นอยู่เรื่อยๆ

เขาเอาขวดยาในมือให้พวกหมอที่อยู่ข้างหลัง

“เลิกทาได้แล้ว ใช้อันนี้แทนเลย”