หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3302

“เพล้ง!”

“สารเลว นี่คือวิธีที่พวกแกปกป้องคุณชายเหรอ”

ในวิลล่าแห่งหนึ่ง หัวหน้าตระกูลหวังหรือชายหัวล้านที่อยู่ในงานเลี้ยง ก็โยนแจกันลงบนพื้นอย่างแรง

ดวงตาทั้งคู่ของเขาจ้องมองลูกน้องหลายสิบคนด้วยสายตาโกรธแค้น

“ทุกปีข้าจ่ายเงินให้พวกแกปีละหลายแสน ไอ้เวรเอ้ยเพื่อให้พวกแกมาบอกฉันว่าศัตรูแกร่งมากงั้นหรือ”

ลูกน้องหลายสิบคนนิ่งเงียบอยู่ตรงหน้าชายหัวล้าน พวกเขาไม่กล้าพูดอะไร

พวกเขารู้ดีแก่ใจ ว่าถ้าตัวเองและพวกไม่พูดอะไร อย่างมากก็แค่โดนด่าและทุบตีจนตาย

แต่ถ้าพวกเขาพูดออกไป เดาว่าคืนนี้คงต้องไปนอนเป็นอาหารปลา

ชายหัวล้านมองไปที่นายน้อยตระกูลหวังที่สลบไปและสกปรกเลอะเทอะ ภายในใจก็รู้สึกโกรธแค้นยิ่งนัก

“ทั่วเมืองไห่ฟางใครมันกล้ามาแตะคนของตระกูลหวังของฉัน ใครทำร้ายคุณชาย?”

หนึ่งในลูกน้องสิบกว่าคนเดินออกมาพูดว่า

“หัวหน้า คุณชายใหญ่นั่นเย่อหยิ่งมาก ถึงขนาดให้พวกผมกลับมาบอกท่านว่า”

“หัวหน้าตระกูลหวังเป็นตัวอะไร ลูกชายก็เป็นแค่คนขี้เหล้าเมายา คนแบบนี้เขาเจอหนึ่งครั้งก็จะตีหนึ่งครั้ง”

“แล้วยังพูดว่านายน้อยไม่ใช่…ไม่ใช่…”

เห็นลูกน้องเงียบไม่พูดอะไร หัวหน้าตระกูลหวังก็ตะโกนด้วยความโกรธ

“ไม่ใช่อะไร”

“ไม่ใช่ลูกของท่าน เป็นลูกของฮูหยินกับผู้ชายคนอื่น…”

ทันใดนั้น ลูกน้องทุกคนก็ทรุดตัวลงไปคุกเข่ากับพื้น

เหงื่อเย็นไหลอาบหลังของพวกเขา

ภายในใจพวกเขากำลังด่าไอ้คนที่พูด

แกจะใส่สีตีไข่อะไรก็ว่าไป แกจะพูดความลับเรื่องนี้ออกมาทำไม

สีหน้าของชายหัวล้านเดี๋ยวเขียวเดี๋ยวแดง หายใจหอบไม่หยุด

เขากระชากปืนพกออกมาจากด้านหลังตู้หนังสือ แล้วพูดเสียงเย็นชา

“ไอ้หมอนั่นชื่ออะไร อยู่ที่ไหน!”

เวลานี้ชายหัวล้านโกรธสุดขีด

เวลานี้ในใจของชายหัวล้านรู้สึกกลัวมากกว่าโกรธอยู่มากนัก

สิ่งน่าละอายที่เขาทำมาตลอดหลายปีนี้ก็เพียงพอที่จะทำให้ตัวเองตายหลายสิบครั้งแล้ว

ถ้าหลินมั่วสังเกตุเห็นเขาด้วยเหตุผลนี้

เพียงแค่คิดชายหัวล้านก็ขนลุกซู่ไปทั้งตัว

เขาเก็บปืนพกไว้ในช่องที่ซ่อนอยู่บนชั้นหนังสือ แล้วหันไปมองลูกน้องหลายสิบคน

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกแกต้องคอยจับตาดูคุณชาย ถ้าคุณชายออกไปก่อเรื่อง ฉันอนุญาตให้พวกแกใช้กำลังได้”

ลูกน้องหลายสิบคนอึ้งกิมกี่ภายในใจ หัวหน้าคนนี้ที่ปกติจะมีระเบียบวินัยที่สุดไม่ใช่เหรอ

หลินมั่วคนนั้นเป็นบุคคลใดกันแน่ ถึงทำให้หัวหน้ากลัวขนาดนี้

สามารถทำให้หัวหน้าที่ปกติมักจะหงุดหงิดต้องระงับความโกรธภายในใจ

ชายหัวล้านกำลังนั่งอยู่ในห้องโถง สายตาเคร่งขรึมไม่รู้คิดอะไรอยู่

จากนั้นเขาหยิบโทรศัพท์ออกมาหาเบอร์ที่ทิ้งไว้โดยบังเอิญเมื่อนานมาแล้ว

ชื่อที่บันทึกไว้คือซีโอปีโร