หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 331

“ปั้นซย่า คุณอยู่บ้านพักผ่อนเถอะ”

“ไม่ต้องห่วงนะ ไม่นานผมก็กลับแล้ว!”

หลินมั่วปลอบเธอพร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆ

สวี่ปั้นซย่าพยักหน้าอย่างจนใจ “งั้นก็ตามนี้ก็แล้วกัน พ่อคะ ช่วยเอากุญแจให้หลินมั่วหน่อย ให้เขาขับรถไปเอง”

สวี่เจี้ยนกงตาโต “แกบ้าไปแล้วหรือไง”

“ฉันเคยบอกไปแล้ว ว่าครอบครัวเราจะไม่เข้าไปพัวกันกับเรื่องนี้เด็ดขาด!”

“มันขับรถของบ้านเรา ก็หมายความว่าพวกเราสนับสนุนมันน่ะสิ”

“แกจะลากครอบครัวไปลงนรกกับมันให้ได้เลยใช่ไหม”

สวี่ปั้นซย่าร้อนใจ “พ่อ รถคันนั้นกลายเป็นรถของครอบครัวเราตั้งแต่เมื่อไหร่”

“รถบีเอ็มคันนั้น หนานป้าเทียนเขาให้หลินมั่วนะ พ่อลืมแล้วหรือคะ”

ฟังฮุ่ยเยาะเย้ย “ฮ่าๆ แน่นอนว่าเราไม่ลืม”

“มันใช้ยาของตระกูลเรารักษาให้ลูกสาวของหนานป้าเทียนจนหายดี แล้วไง เอาความดีความชอบให้ตัวเองหมด”

“ยังใช้เงินรางวัลหลายร้อยล้านไปจัดงานเลี้ยงใหญ่โตหน้าตาเฉย เพื่อสนองความฟุ้งเฟ้อของตัวเอง”

“สุดท้ายได้มาแค่นาฬิกาหนึ่งเรือนกับรถหนึ่งคัน มันยังจะครอบครองรถไปคนเดียวอีกหรือ"

“ถ้าไม่มียาจากบริษัทของเรา มันจะเอาอะไรมาช่วยลูกสาวของหนานป้าเทียน”

“ปั้นซย่า แกลองไปถามใครดูก็ได้ ว่ารถคันนี้ควรเป็นของมันหรือของพวกเรา”

สวี่ปั้นซย่าโมโหจนพูดไม่ออก พ่อกับแม่ของเธอไม่มีเหตุผล เธอไม่รู้จะทำอย่างไรจริงๆ

หลินมั่วโบกมือ “ปั้นซย่า ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวจะมีคนมารับผม”

“คุณพักผ่อนก่อนเถอะ อีกไม่นานผมก็กลับแล้ว!”

สวี่ปั้นซย่าพยักหน้าอย่างจนปัญญา “หลินมั่ว คุณระวังตัวนะ”

“ชนะหรือไม่ ไม่สำคัญ สำคัญที่คุณปลอดภัยกลับมา!”

หลินมั่วพยักหน้าและยิ้มให้เธอ จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินจากไป

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยมองเขาจากไป ทั้งสองหัวเราะในลำคอ

“ชนะหรือไม่ ไม่สำคัญอยู่แล้ว!”