เมื่อเดินออกจากบ้าน หลินมั่วก็โทรหาผู้อาวุโสเฮ่อถามที่อยู่ของคฤหาสน์วั่นหู
แม้ว่าครั้งนี้เขาจะเป็นตัวแทนของเมืองก่วงหยางในการแข่งขัน แต่เขาพยายามที่จะไม่ให้คนรู้เรื่องนี้มากเกินไป เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจ
เดิมทีเฉินเซิ่งหยวนและคนอื่นๆ เตรียมแผนจะส่งเขาอย่างเอิกเกริก แต่ถูกหลินมั่วปฏิเสธ
หลินมั่วยังมีหนี้แค้นติดตัว ก่อนที่เขาจะสะสมกำลังจนพร้อมที่จะแก้แค้น เขายังไม่กล้าเปิดเผยตัวตนทั้งหมดออกมามากนัก
ครั้งนี้ หากไม่ใช่เพราะเรื่องราววุ่นวายมาถึงจุดนี้ เขาคงไม่เข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์หกมณฑล
ผู้อาวุโสเฮ่อรับโทรศัพท์ แล้วรีบพูดว่า “คุณหลิน คุณอยู่ที่ไหน เดี๋ยวผมไปรับ”
หลินมั่วส่ายศีรษะ “ไม่ต้องหรอกครับ เดี๋ยวผมนั่งแท็กซี่ไปเอง”
“เรื่องครั้งนี้ ผมไม่อยากให้คนรู้เยอะ”
ผู้อาวุโสเฮ่อ “คุณหลิน ผมเข้าใจความหมายของคุณ”
“แต่ว่าในคฤหาสน์วั่นหูนั้นกว้างมาก”
“แท็กซี่ก็เข้ามาไม่ได้ ถ้าคุณต้องเดินเข้ามาเอง อาจจะต้องเดินไกลมาก”
“ผมจะส่งคนไปรับคุณ รถสามารถขับเข้ามาจอดที่ลานจอดรถของคฤหาสน์วั่นหูได้เลย แบบนี้จะสะดวกหน่อย”
หลินมั่วครุ่นคิด แล้วจึงตอบตกลง
เมื่อวางสาย ผู้อาวุโสเฮ่อรู้สึกยินดีมาก เขารีบโทรศัพท์เรียกเฮ่อเชียนเสวี่ยหลานสาวให้มาที่นี่
ปีนี้เฮ่อเชียนเสวี่ยมีอายุยี่สิบสามปี เป็นนักศึกษาระดับแนวหน้าซึ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแพทย์ เป็นหลานสาวสุดที่รักของผู้อาวุโสเฮ่อ
ไม่นานนัก หญิงสาวสวยในชุดกระโปรงสีขาวคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในห้องทำงาน เธอคือเฮ่อเชียนเสวี่ย
แม้ว่ารูปลักษณ์ของเฮ่อเชียนเสวี่ย จะสู้สวี่ปั้นซย่าและซ่งจื่อหลานไม่ได้ แต่ก็จัดได้ว่าเป็นสาวงามคนหนึ่ง
เธอเคยเป็นดาวมหาวิทยาลัย และมีชายรูปหล่อมีฐานะตามจีบมากมาย
แต่เฮ่อเชียนเสวี่ยอยู่ในตระกูลที่มีภูมิหลังที่ดี ปู่ของเธอเป็นแพทย์ที่มีชื่อเสียงและอำนาจ จึงทำให้เธอมีสายตาที่ไม่ธรรมดาเช่นกัน
ในช่วงที่ผ่านมา ทั้งเมืองก่วงหยาง น้อยคนนักที่จะอยู่ในสายตาของเธอ!
“คุณปู่คะ รีบร้อนให้หนูมา มีอะไรหรือคะ เพื่อนของหนูหลายคนยังอยู่ข้างล่างนะคะ!”
เฮ่อเชียนเสวี่ยทำหน้ามุ่ยด้วยความไม่พอใจ
ผู้อาวุโสเฮ่อพูดว่า “เดี่ยวหลานไปรับเพื่อนของปู่ที่ถนนเป่ยเยวี่ยนหน่อยนะ”
“เพราะว่าปู่จะต้องไปรับตัวแทนของแต่ละมณฑล แล้วยังต้องเตรียมงานการประชุมแลกเปลี่ยนด้วย หลานช่วยไปรับเขาแทนปู่หน่อย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...