หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3326

“ดูดวงครั้งละสิบหยวน ไม่แม่นยินดีคืนเงิน !”

“ถังหูลู่ ทางนี้มีขายถังหูลู่เย็นๆ ด้วยนะ !”

บนถนนเต็มไปด้วยเสียงตะโกนของพ่อค้าขายของ

หลินมั่วนั่งอยู่หน้าแผงหมอดูและมองหมอดูสวมแว่นตาดำที่อยู่ตรงข้ามเขา

“ท่านหมอดู ผมอยากจะคำนวณชะตาของผมสักหน่อยน่ะ”

หมอดูที่อยู่ตรงข้ามได้ยินคำพูดของหลินมั่วก็หยิบกระดองเต่าขึ้นมาจากแผง

กระดองเต่าในมือของเขาสั่นไม่หยุด ในที่สุดเหรียญทองแดงสามเหรียญก็ร่วงหล่นลงมา

หมอดูมองเหรียญทองแดงทั้งสามอย่างละเอียดและตกตะลึง

“นี่คุณ ดวงชะตาของคุณน่ะ…”

เสียงของหมอดูเต็มไปด้วยความลังเล ราวกับว่านี่เป็นความลับไม่สามารถเปิดเผยได้

หลินมั่วรู้ทันทีว่าเขาต้องการอะไร

จึงลุกขึ้นยืนด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยและพูดกับหมอดู

“ท่านหมอดู ผมเข้าใจแล้ว ความหมายของคุณก็คือชะตาของผมไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ ผมจะรอก็แล้วกัน”

“ขอบคุณนะครับ”

หลินมั่วขอบคุณหมอดูและหันตัวเดินจากไป

หมอดูมองแผ่นหลังที่ไกลออกไปของหลินมั่วโดยไม่พูดอะไร

เขาก็แค่อยากให้หลินมั่วควักเงินออกมา

ไม่ได้อยากบอกว่าเป็นชะตาที่เปิดเผยไม่ได้

เอาเงินมาให้ บอกก่อนแค่ส่วนเดียว แล้วค่อยบอกส่วนที่ปกปิดไว้ที่เหลือ

นายคิดอะไรอยู่กันแน่น่ะ ?

หลินมั่วสาวเท้าเดินไปภายในตรอกหลิ่วเย่ด้วยความมั่นคง

สิ่งที่ดึงดูดสายตาคือกลุ่มคนต่อแถวอยู่

พวกเขาเห็นหลินมั่วแล้วก็เหมือนมองเป็นเรื่องปกติ

หลินมั่วยืนอยู่ด้านหลัง ฟังสิ่งที่พวกเขาพูดคุยกัน

“วันนี้ฉันหั่นผักแล้วไม่ทันระวังจนมือตัวเองโดนบาด ท่านหมอผีแค่โบกมือง่ายๆ แผลของฉันก็หายดีแล้ว”

“เธอน่ะไม่เท่าไหร่เลย รอยแผลโดนตบที่แม่ผัวของฉันทิ้งไว้ให้เมื่อคืนก็หายไปหมดแล้ว”

“พวกท่านหมอผีใจดีมากเลย ไม่เรียกเงินฉันแม้แต่หยวนเดียว”

“ต้องการยาอะไรคะ หรือจะบอกอาการของสิ่งที่ต้องการรักษาก็ได้”

นิ้วเรียวยาวของหลินมั่วลูบด้านบนเคาน์เตอร์เบาๆ มองดูหญิงสาวพลางพูดว่า

“ผมขออูเฉ่า เซิงหนานซึง หงเหนียงฉง ดอกน่าวหยางแล้วก็อูโถวอย่างละร้อยกรัมครับ”

หลังจากที่หลินมั่วพูดจบ สีหน้าแปลกใจก็ปรากฏบนหน้าของหญิงสาววัยรุ่น

“กรุณารอสักครู่นะคะ”

หญิงสาววัยรุ่นพูดกับหลินมั่วหนึ่งประโยค จากนั้นก็วิ่งออกจากห้องไป

หลินมั่วไม่ได้ทึ่งกับการแสดงของเขาเลยแม้แต่น้อย

วัตถุดิบยาที่ตนเพิ่งพูดออกไปล้วนแต่เป็นพืชที่มีพิษสูง

โดยปกติแล้วแค่ตัวยาเดียวก็เพียงพอที่จะวางยาพิษให้ผู้ใหญ่จนเสียชีวิตได้

หลินมั่วต้องการถึงห้าชนิด ชนิดละร้อยกรัม

หญิงสาววัยรุ่นจึงรีบเปิดม่านแล้วเดินเข้าไปในห้องชั้นใน

“ท่านปุโรหิต คนที่ต้องการยาด้านนอกคนหนึ่งต้องการส่วนผสมยาที่เป็นยาพิษทุกตัวเลย”

“แถมยังบอกอีกว่าต้องการจำนวนมาก เขาต้องการชนิดละหนึ่งร้อยกรัม”