หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 335

ในขณะที่ทั้งสองกำลังยืนคุยกันอยู่นั้น ก็เห็นว่าบนถนนไม่ไกลนัก มีคนกำลังเดินเข้ามา

“เอ๋ นั่นไม่ใช่หลินมั่วหรือ”

“ทำไมเขาเพิ่งมาถึงล่ะ”

สวี่หลิงหลิงงุนงง

สวี่ฉังหย่วนชำเลืองมองแล้วหัวเราะขึ้นทันที “สงสัยไอ้งั่งนี่จะเดินมา!”

“คฤหาสน์วั่นหูไม่อนุญาตให้แท็กซี่เข้า”

“เขาต้องนั่งแท็กซี่มาแน่ๆ แท็กซี่เข้ามาไม่ได้ เขาก็เลยต้องเดินเข้ามา”

สวี่หลิงหลิงหัวเราะร่า “ฮ่าๆๆ ตลกดีจัง”

“จากข้างนอกเดินเข้ามา น่าจะมีสามกิโลครึ่ง เขาเดินเข้ามาตลอดเลยหรือ”

“ไอ้ขยะนี่ ทำอะไรน่าอายจริงๆ”

และในเวลานี้ หลินมั่วก็ได้มาถึงทางเข้าโถงใหญ่แล้ว

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูทุกคนมองไปที่หลินมั่วอย่างระแวดระวัง

เห็นได้ชัดว่า พวกเขาเองก็ไม่เคยเห็นใครเดินเข้ามา

คฤหาสน์วั่นหูนั้นถือเป็นคฤหาสน์ระดับท๊อปในเมืองก่วงหยาง

คนที่มาที่นี่ หากไม่ใช่คนรวยก็เป็นคนสูงศักดิ์ ลานจอดรถก็มีแต่รถหรู พวกเขาไม่เคยเห็นใครเดินเข้ามาเลย

ยิ่งไปกว่านั้น หลินมั่วยังแต่งกายด้วยเสื้อผ้าแผงลอยธรรมดา ซึ่งดูโทรมยิ่งกว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของที่นี่เสียอีก

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยขวางเขาไว้ “เฮ้ หยุดก่อน!”

“คุณมาทำอะไรน่ะ”

หลินมั่ว “ผมมาเข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนมองหน้ากัน หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยขมวดคิ้ว “การเข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์ จะต้องมีบัตรเชิญด้วยครับ”

“คุณมีบัตรเชิญไหม”

หลินมั่วงงงวย เขาไม่มีบัตรเชิญหรอก เนื่องจากผู้เข้าร่วมแข่งขันไม่จำเป็นต้องมีบัตรเชิญ

อันที่จริง ผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ ไม่มีใครเดินเข้ามาดื้อๆ เหมือนกับหลินมั่ว

พวกเขาต่างก็มาถึงเมืองก่วงหยางล่วงหน้าหลายวัน และเข้าพักในโรงแรมห้าดาว

พอถึงเวลาเริ่มงาน ผู้จัดงานจะส่งคนไปรับพวกเขา จึงไม่จำเป็นต้องมีบัตรเชิญ

แต่ว่าหลินมั่วเดินมาเอง เพิ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรก