“หลินมั่ว แกบ้าไปแล้วเหรอ? แกจะไปหาเงินจากไหนมาจ่ายชาวบ้านเขา?” ฟังฮุ่ยพูดด้วยความโกรธจัด “นี่มันเวลาไหนแล้ว แก...แกยังไปพูดแบบนี้กับเจ้าของทั้งหลายอีกเหรอ?”
สวี่เจี้ยนกง “นั้นนะสิ เวลาแบบนี้ สิ่งที่ควรทำที่สุด คือขอร้องเจ้าของทั้งหลายให้ผ่อนปรนไปอีกสองสามวัน แกรีบไปขอโทษเจ้าของทั้งหลายเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“คำขอโทษคงไม่จำเป็นแล้วละ!” หลินมั่วส่ายหัว “คุณพ่อคุณแม่ครับ จำคำพูดของพวกเขาเอาไว้ให้ดี อีกสักพักตอนที่พวกเขามาขอร้อง อย่าได้ใจอ่อนเป็นอันขาด!”
“แก...แกพูดอะไรนะ?”สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยงงงวย
สวี่ฉังหย่วน “บ้าแล้ว บ้าไปแล้ว เริ่มพูดจาไร้สาระเข้าไปใหญ่แล้ว!”
“พวกเราขอร้องพวกคุณ? ฮ่าๆๆ พวกเราได้ยินกันหรือเปล่า? เขาพูดว่าพวกเราจะไปขอร้องพวกเขาแหนะ?”กลุ่มซัพพลายเออร์พากันหัวเราะเสียงดังขึ้นมา
ผู้คนบริเวณรอบๆต่างมองหลินมั่วเหมือนมองคนโง่
สวี่ปั้นซย่าใบหน้าซีดขาว เอ่ยเสียเบาๆ “หลินมั่ว ช่างเถอะ ฉัน...ฉันว่าฉันเซ็นดีกว่า บางที ฉันคงไม่มีวาสนาที่จะเป็นCEOจริงๆ นั้นเละ”
หลินมั่วดึงมือสวี่ปั้นซย่าไว้ “เชื่อผมเถอะนะ นี่เป็นของของคุณ ใครก็แย่งไปไม่ได้ทั้งนั้น!”
สวี่ปั้นซย่าดวงตามีน้ำตาคลอ เธอเองก็ไม่ยิมยอม แต่ว่า ตอนนี้จะทำอะไรได้ละ?
หลินป้าเทียนกับหลินมั่วไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว ตอนนี้ หลินมั่วยังจะมีความมั่นใจอะไรอีก?
ในขณะนั้นเอง ด้านนอกประตูอยู่ๆ ก็มีเสียงเอะอะดังเข้ามา กลุ่มบริษัทจำหน่ายวัสดุที่ยืนขวางอยู่หน้าประตูถูกกลุ่มชายชุดดำดันแหวกทางออกไป ด้านหลังมีชายชราผมขาวก้าวเท้าเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“คนไหนคือประธานสวี่ สวี่ปั้นซย่า?” ชายชราถามด้วยความร้อนรน
สวี่ปั้นซย่างงงวย เธอไม่รู้จักชายชราผู้นี้
“เป็นฉันเองค่ะ ท่านคือ?”
“คุณก็คือประธานสวี่” ชายชรารีบเดินเข้ามา สีหน้าแฝงไปด้วยความเคารพ “สวัสดีครับท่าน ตัวผมมีนามว่าหยวนเต๋อ”
“หยวนเต๋อ?”ผู้คนบริเวณรอบๆ ส่งเสียงตกใจขึ้นมาในทันใด
ชื่อเสียงเรียงนามนี้ ทางด้านอุตสาหกรรมทางการแพทย์ ไม่มีใครไม่รู้จัก
“ยาใหม่? คงไม่ใช่ยาตัวนั้นที่ช่วยลูกสาวของหนานป้าเทียนฟื้นสติขึ้นมาหรอกนะ?”
สวี่หย่งฉิ้งสีหน้าเขียวปั๊ด อยู่ๆ เขาก็รู้สึกว่า เรื่องราวอยู่นอกเหนือจากการควบคุมแล้ว
สวี่ปั้นซย่าสงสัย “ย...ยาตัวใหม่?”
“ใช่ ยาตัวใหม่!”หยวนเต๋อพูดด้วยรอยยิ้ม “ประธานสวี่ ผมรู้ว่า นี่เป็นความลับทางธุรกิจ เรื่องนอกเหนือจากนี้ พวกเราไม่ควรคุยกันข้างนอก”
“เพื่อแสดงความจริงใจ สัญญาผมนำมาด้วยแล้ว สิทธิ์การเป็นตัวแทนจำหน่ายของมณฑลทางตอนใต้ทั้งสามห้าร้อยล้าน ประธานสวี่คิดเห็นยังไง?”
คำพูดเมื่อที่ได้เอ่ยออกมา ผู้คนถึงกับฮือฮาขึ้นมา
เสนอออกมาก็ห้าร้อยล้าน? ไม่เท่ากับว่าบริษัทนี้จะร่ำรวยแล้วนะหรือ?
บริษัทจำหน่ายวัสดุถึงกับหายใจเร็วขึ้นมากะทันหัน คำสั่งซื้อล็อตใหญ่ขนาดนี้ ถ้าหากพวกเขาได้จัดส่งวัตถุดิบให้ ก็เท่ากับว่าลอยตัวไปด้วยกันไม่ใช่หรอกหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ชักจะเบื่อกับ ERROR...
ERROR...
ดูไม่ได้อีกแล้ว...
ดูไม่ได้ ตอน 2379 ทั้งที่มีเหรียญ Error...
ทำไมดูไม่ได้...
ทำไมผมกดอ่านตอน 2211 ไม่ได้ครับ ขึ้นว่า Error เหรียญผมก็ยังเหลืออยู่ครับ Admin...
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...