เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3446

หวาเฉียงเมื่อเห็นสายตาแปลก ๆ ของหลินมั่วก็รู้สึกกังวลขึ้นมาทันที

"พี่หลินมั่ว นี่คุณมองผมแบบนั้นทำไม!"

"พี่เฉียง ผมแค่กำลังคิดว่าคุณนี่ฉลาดขึ้นทุกวันแล้วนะ อีกไม่นานผมคงตามคุณไม่ทันแล้ว"

หวาเฉียงหัวเราะเสียงดัง "ฮ่า ๆ ๆ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก พี่หลินมั่ว คุณยังคงเป็นรองประธานสหภาพแรงงานลี่กงของเราเสมอ!"

เมื่อหลินมั่วเห็นหวาเฉียงหัวเราะพลางเกาศีรษะแบบไม่รู้เรื่องรู้ราวก็ได้แต่ถอนหายใจ

ไม่เปลี่ยนไปเลยจริง ๆ

"คุณลองเงยหน้าขึ้นมาดูก่อนสิ"

หลินมั่วหันไปมองซั่งหยวนหลงอีที่ยังหายใจหอบหนักเหมือนพยายามทำให้ดูเหมือนว่าตัวเองเพิ่งรู้เรื่องแล้วรีบวิ่งมา

"เอ่อ… ผมว่าพวกคุณควรหยุดก่อน…"

ซั่งหยวนหลงอีเงยหน้าขึ้นมา แต่คำพูดกลับติดอยู่ในลำคอ

ราวกับมีอะไรบางอย่างที่กลืนไม่เข้า คายไม่ออก

สิ่งที่เขาเห็นคือกลุ่มชายฉกรรจ์ถือปืนด้วยใบหน้าที่ดุดัน

ส่วนด้านหน้าของพวกเขามีชายอีกกลุ่มกำลังนั่งยอง ๆ เอามือกุมหัวอย่างสงบเสงี่ยม

ตอนที่ถูกล็อก
คุณจะสามารถอ่านตอนนี้ได้ฟรีในอีก:--:--:--:--

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา