หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3445

คนเยอะขนาดนี้เเต่ไม่มีใครกล้าปฏิเสธเลยสักคน คนพวกนี้ก็ได้แต่ไปเป็นกรรมกรเท่านั้น

หลินมั่วมองไปที่คนอื่นๆที่ยังนิ่งอยู่ น้ำเสียงก็เริ่มเย็นชาลง

“ในเมื่อไม่มีใครคัดค้านเเล้ว งั้นก็หมอบลงไปซะ”

“เอาคนนี้ที่ไม่เต็มใจส่งไปหาลูกพี่ของพวกนายเถอะ”

“ใช่เเล้ว จำไว้พาเขาไปดูแลปลาฉลามด้วยตัวเองด้วยนะ”

สายตาของหลินมั่วเต็มไปด้วยความเย็นชา ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์รู้สึกขนลุก

ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความโล่งอก และความตกใจ

พวกเขาคิดไม่ถึงว่า หลินมั่วที่เมื่อครู่ดูอ่อนโยนจะเปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้

ชายกำยำสองคนเมื่อได้ยินคำพูดของหลินมั่ว ก็เดินตรงเข้ามาจับผู้ชายคนนั้น

“รอเดี๋ยว นายไม่ใช่บอกว่าทุกอย่างปรึกษากันได้เหรอ!”

“นายไม่รักษาคำพูด!”

ชายคนนั้นมองหลินมั่วด้วยความหวาดกลัว แล้วตะโกนเสียงดังอย่างโกรธเคือง

“ถูกต้อง วิธีการตายของนายปรึกษาได้ พวกนายสองคน”

สายของหลินมั่วมองไปที่ผู้ชายกำยำทั้งสองคน

“เดี๋ยวให้เขาเลือกว่าจะตายยังไงกันเอาเอง แต่อย่าให้เสียเวลานาน”

“ตอนเวลาสำคัญพวกนายช่วยเขาเลือก”

“ครับ รองประธานมั่วหลิน”

ทั้งสองคนลากชายคนนั้นที่มีใบหน้าซีดเซียวไปยังที่ไกลออกไป

ยังได้ยินเสียงทั้งสองคนคุยกันเบาๆอย่างคลุมเครือ

“แม่เจ้าโว้ย รองประธานมั่วหลินมีด้านที่น่ากลัวขนาดนี้เลยหรอ”

“ดูนายสิขี้ขลาด รองประธานมั่วหลินเป็นคนของเรา นายกลัวทำไม”

“งั้นขานายทำไมถึงสั่น”

“ช่วงนี้ทำงานเหนื่อยเกินไปเลยไม่ไหวโว้ย!”

ทั้งสองคนคิดว่าคุยกันเบาๆทว่าหลินมั่วที่เป็นปรมาจารย์ได้ยินอย่างชัดเจน

หลินมั่วยิ้มมุมปากเล็กน้อย พวกนี้ช่างน่าขัน

“พวกนายเเน่ใจนะว่าจะทำงานเป็นกรรมกร เหนื่อยมากนะ?”

หลินมั่วมองไปที่คนกลุ่มหนึ่งตรงหน้า แล้วตัดสินใจจะสร้างภาพลักษณ์ใหม่ให้ตัวเอง

นั้นคือเสือยิ้มง่าย

ถึงแม้จะเปลี่ยนรูปลักษณ์ไปแล้ว เเต่ถ้ายังทำตัวเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนสักนิด

“หยุด พวกนายหยุดเถอะ ทุกคนอย่าทะเลาะกันอีกเลย ทุกคนอยู่เกาะเดียวกัน”

“การทะเลาะวิวาทกันมันไม่ดีเลย ทุกท่านให้เกียรติผมซั่งหยวนหลงอีกับสหภาพเเรงงานน้ำลึกหน่อยเถอะ”

ขณะที่หลินมั่ววางแผนพาคนกลับไปก่อนนั้น

ก็มีเสียงเร่งรีบดังมาจากระยะไกล

สหภาพเเรงงานน้ำลึกของท่าเรือตะวันออกมาถึงแล้ว

ปรากฏว่าซั่งหยวนหลงอีที่ดูมีสกุลวิ่งมาอย่างรวดเร็ว

หายใจหอบแล้วพูดกับทุกคน

“ทุกคนอย่าตีกันอีกเลย!”

หวาเฉียงชำเลืองมองไปที่ซั่งหยวนหลงอีที่กำลังหายใจหอบ

สายตามองดูที่หลินมั่ว และพูดเสียงเบาว่า

“คนนี้คือประธานของสหภาพเเรงงานน้ำลึก เสือร้ายที่ใบหน้ายิ้มเเย้ม ซั่งหยวนหลงอี”

“ดูท่าทาง เขามา…ห้ามปราม”

หลินมั่วมองไปที่หวาเฉียงด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย เหมือนกำลังประหลาดใจ

ไม่ได้คาดคิดว่าหวาเฉียงจะคิดได้ขนาดนี้