หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 345

หลินมั่วขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่า เฮ่อเชียนเสวี่ยจะพูดแบบนั้น

ผู้จัดการอู๋ยืดหลังตรงและพูดอย่างเคร่งขรึม “ถึงแม้คุณจะมีบัตรเชิญก็ตาม”

“อย่างไรก็ตาม หากคุณทำให้เสื้อผ้าของคนอื่นเสียหายและทำร้ายร่างกายคน คุณก็ยังคงต้องรับผิดชอบทางกฎหมาย!”

“เอาล่ะ เราจะส่งตัวให้ตำรวจ เพื่อเข้าสู่กระบวนการทางกฎหมาย โอเคไหม”

ผู้คนต่างหัวเราะเยาะเขา ในที่สุด หลินมั่วก็ถูกขับออกไปจากงานอยู่ดี

หลินมั่ว “รอก่อนครับ ผมจะโทรศัพท์ก่อน!”

สวี่ฉังหย่วนหัวเราะ “อะไรกัน ยังจะหาคนมาช่วยอีกหรือไง”

“เรียกให้สวี่ปั้นซย่ามาช่วยหรือยังไง”

“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่สวี่ปั้นซย่าจะมาช่วยนายหรอก ข้างๆ ตัวนายมีผู้หญิง จะแก้ตัวกับสวี่ปั้นซย่ายังไง”

ผู้คนรอบข้างต่างพากันเซ็งแซ่

“หน้าไม่อาย ตัวเองเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิง ยังแอบมีผู้หญิงข้างนอก คนอะไรน่ะ!”

“เกาะผู้หญิงกิน ยังแอบเลี้ยงผู้หญิงไว้นอกบ้าน ฉันไม่เคยเจอใครหน้าด้านขนาดนี้มาก่อนเลย!”

“ก็แค่ขยะคนหนึ่ง!”

สีหน้าของเฮ่อเชียนเสวี่ยเย็นชา เธอกำลังคิดว่าตนเป็นคนพาเขาเข้ามาในงาน เขาทำแบบนี้ก็ทำให้เธอขายหน้าเช่นกัน!

ไม่ทันคิดว่า หลินมั่วจะเดินมาหาเธอพร้อมกับโทรศัพท์มือถือ “โทรศัพท์ของปู่คุณ!”

เฮ่อเชียนเสวี่ยรู้สึกโกรธ “นายโทรหาคุณปู่ของฉันทำไม”

“ดูเรื่องน่ารังเกียจที่นายทำ ยังมีหน้าโทรหาเขาอีกหรือ”

หลินมั่วมองเฮ่อเชียนเสวี่ยด้วยสายตาเย็นชา “คุณจะรับหรือไม่รับ”

"นาย..." เฮ่อเชียนเสวี่ยโกรธมาก และในที่สุดก็รับโทรศัพท์อย่าว่าง่าย

“คุณปู่ ทำไมคุณ...”

“หุบปาก!” เสียงเกรี้ยวกราดของผู้อาวุโสเฮ่อดังขึ้น “ปู่ให้หลานไปรับรองคุณหลิน หลานทำอะไรลงไป”

“หลานปล่อยให้คุณหลินถูกดูหมิ่นต่อหน้าคนมากมายได้ยังไง”

“ปู่บอกแล้วไงว่าหลานต้องจัดการเรื่องนี้ให้ดีๆ แทนปู่!”

“ถ้าจัดการได้ไม่ดี คราวหน้าไม่ต้องมาเรียกฉันว่าปู่!”

ดวงตาของเฮ่อเชียนเสวี่ยแดงก่ำทันที ตั้งแต่เธอยังเด็ก ปู่ของเธอรักและเอ็นดูเธอมากที่สุด เขาไม่เคยตะคอกใส่เธอเลยสักครั้ง