หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3451

คำพูดของชายร่างใหญ่ตลอดจนสีหน้าแห่งความคับข้องใจทำให้คนรอบข้างเงียบกริบ

จากนั้นพวกเขาก็ก้าวออกมาพร้อมกันและพูดว่า

"โปรดแสดงหลักฐานว่าในกระเป๋าของคุณมีเงินมากขนาดนั้น"

"มิฉะนั้นเราจะถือว่าคุณกําลังหลอกลวงพี่น้องของเรา!"

หลินมั่วซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลนักมองพวกเขาด้วยสีหน้าพอใจ

อย่างน้อยคนกลุ่มเล็กๆ นี้ก็ยังมีความไว้วางใจซึ่งกันและกัน

ส่วนเรื่องอื่นๆ ก่อนที่จะมีความไว้เนื้อเชื่อใจกัน

ย่อมเป็นเรื่องง่ายนิดเดียว

ชายร่างผอมที่ยืนอยู่ตรงหน้ามองกลุ่มชายร่างใหญ่ที่ก้าวเข้ามาพร้อมกันก็ตกใจทันที

เขาถอยหลังหนึ่งก้าว ดวงตาของเขามีประกายแห่งความกลัว

"พวกคุณจะทําอะไร!"

"ผมอุตส่าห์ใจดีให้ค่าขนย้ายเป็นเหรียญสิบเมเปิ้ลแก่พวกคุณ พวกคุณทํากับผมแบบนี้เหรอ"

"ผมไม่เพียงแต่ต้องไปหาหน่วยงานกํากับดูแลเท่านั้น แต่ผมยังต้องไปหาซ่างหยวนหลงอี้จากสหภาพแรงงานเซินหยวนเพื่อให้เติบโตขึ้น"

"คนอื่นจะไม่ปกป้องคนเลวเหมือนพวกคุณหรอก"

สายตาของหลินมั่วที่อยู่ข้างนอกหรี่ลงเล็กน้อย

เป็นไปตามคาด นี่แหละคือจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา การขนสินค้าและการสูญเสียเงิน

ล้วนเป็นการแก้ตัวเมื่อเจอปัญหา

"โอเค พูดได้ดี!"

"พี่น้องสหภาพแรงงาน ผมไม่ได้บอกเหรอว่า พวกคุณ..."

เสียงถอนหายใจเล็กน้อยดังขึ้นจากระยะไกล

หลินมั่วมองไปด้านข้างเล็กน้อยจากไกลๆ

ซ่างหยวนหลงอี้ในชุดสูทหรูหราเดินเข้ามาจากระยะไกล

ข้างๆ ยังมีชายฉกรรจ์สิบกว่าคนที่ดูดุร้ายตามมาด้วย

เขามองไปยังชายฉกรรจ์ที่ล้อมรอบชายร่างผอมบนท่าเรือด้วยสีหน้าเสียดาย

"รังแกคนอื่นเกินไปจริงๆ"

การปรากฏตัวของซ่างหยวนหลงอี้ทําให้ดวงตาของชายร่างผอมเปล่งประกายด้วยความสุขและความสบายใจ

ทว่ามันหายไปอย่างรวดเร็ว

แต่หลินมั่วกลับเห็นทุกอย่าง

ดูเหมือนว่าเรื่องวันนี้จะเป็นการแกล้งเท่านั้น

โจมตีร่างกายของซ่างหยวนหลงอี้อย่างรวดเร็วราวกับฟ้าผ่า

หมัดขนาดใหญ่เล็งไปที่แก้มของซ่างหยวนหลงอี้

รูม่านตาของซ่างหยวนหลงอี้หดลง จากนั้นใบหน้าก็มีความสนใจเล็กน้อย

ร่างผอมบางหันไปด้านข้างเล็กน้อย และหลบหมัดของหวาเฉียง

ในขณะที่พลังเก่าของหวาเฉียงเพิ่งออกไป พลังใหม่ก็ยังไม่มา

หมัดหนึ่งพุ่งตรงไปที่ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของหวาเฉียง

หวาเฉียงถูกหมัดของซ่างหยวนหลงอี้ต่อยจนถอยหลังไปหลายก้าว ใบหน้าของเขาบวมขึ้น

"นี่ไม่จริงมั้ง..."

"ผมได้ยินมาว่าซ่างหยวนหลงอี้คนนั้นไม่ได้มีพลังมากขนาดนั้น แต่ทําไมถึงแข็งแกร่งขนาดนี้"

"ไม่รู้สิ พอท่านประธานเกิดเรื่อง พวกเราต้องโจมตีทันที!"

ชายฉกรรจ์ของสหภาพแรงงานมองหวาเฉียงที่ถูกต่อยกลับ

สายตาก็แสดงความกังวลออกมา

มือของพวกเขาเริ่มสัมผัสอาวุธที่เอว

"ประธานหวาเฉียง ยังจะเอาอีกไหม"