หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3475

แววตาของหญิงสาวดูประหลาดใจเล็กน้อย

มือขาวนวลของเธอยื่นออกไปหาหลินมั่ว เพื่อรับจดหมายฉบับนั้น

และไม่รู้ว่าหญิงสาวตั้งใจหรือไม่ นิ้วของเธอแอบสัมผัสเข้ากับมือของหลินมั่วเบา ๆ

แต่หลินมั่วกลับชักมือกลับอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

ทำให้หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขารู้สึกไม่พอใจ

“รังเกียจฉันงั้นเหรอ ทำไมถึงชักมือกลับเร็วขนาดนี้!

“อีกอย่างเมื่อกี้เขาถอยหลังด้วยใช่ไหม เขาถอยหลังไปแน่ ๆ !”

“ฉันฉีดน้ำหอมคอลเลคชั่นใหม่ล่าสุดเชียวนะ หรือฉันสวยไม่พองั้นเหรอ”

หญิงสาวหันไปมองหลินมั่วด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“คุณผู้หญิงครับ ผมขอแนะนำ”

“ฉีดน้ำหอมมากเกินไปทำให้เกิดสิวและแก่ไวนะครับ”

คำพูดที่ตรงไปตรงมาของหลินมั่วทำให้หญิงสาวชะงักไปทันที

เธอหอบหายใจเฮือกใหญ่ จนเกือบจะยืนไม่ตรง

“ฉัน...ขอบคุณค่ะ”

หญิงสาวกัดฟันเดินเข้าไปในห้องด้านหลัง เธอไม่อยากจะคุยกับผู้ชายคนนี้อีกแล้ว

หลังจากที่เธอออกไป หลินมั่วก็ยกเสื้อตัวเองขึ้นมาดม

เมื่อแน่ใจว่าไม่มีกลิ่นน้ำหอมของเธอติดมาด้ยย เขาจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

แม้ว่าสวี่ปั้นซย่าจะไม่อยู่ แต่หลินมั่วเป็นผู้ชายที่รักสะอาดมาก

และเมื่อครู่ ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาใกล้เขามากเกินไป

หากอยู่กับเธอนานกว่านี้ ตัวเขาจะต้องมีกลิ่นน้ำหอมของเธอแน่ ๆ

ในห้องด้านหลังของร้านตระกูลเฉียน

หญิงสาวที่สีหน้าบูดบึ้งเดินเข้ามาในห้อง ก่อนจะยื่นซองจดหมายในมือให้เฉียนเต๋อกุยที่กำลังอ่านหนังสืออยู่

“อะ มีคนมาหา เขามีจดหมายมาให้ด้วย”

เฉียนเต๋อกุยเงยหน้าขึ้น และมองหญิงสาวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

“ใครกันที่ทำให้เซียงเออร์ของเราหัวเสียขนาดนี้”

เซียงเออร์ไม่สนใจเฉียนเต๋อกุยแม้แต่น้อย เมื่อเห็นว่าเขาไม่รับจดหมายจากมือเธอไปสักที

หลินมั่วนำแร่เหล็กที่อยู่ในมือวางไว้ที่เดิม ก่อนจะพูดกับเฉียนเต๋อกุย

“ฉันอ่านจดหมายที่น้องชายนำมาให้แล้วนะ เจ้าหมอนั่นได้บอกหรือเปล่าว่าความสัมพันธ์ของพวกเรามีเป็นยังไง”

หลินมั่วพยักหน้าเล็กน้อย ตอนนั้นจูถ่งคุยโวอยู่หลายประโยค

“จูถ่งบอกว่าเขาโชคดีที่ได้อยู่กับคุณ แม้จะเป็นเวลาไม่กี่วัน”

ทันใดนั้น รอยยิ้มบนใบหน้าเฉียนเต๋อกุยก็หายไป และกลายเป็นสีหน้าเย็นชา

“แล้วเขาได้บอกไหม ว่าฉันถูกยิงที่แขนเพราะเขา”

สีหน้าหลินมั่วยังคงเรียบนิ่ง เขาส่ายหน้าอย่างช้าๆ เพื่อแสดงว่าไม่รู้

จูถ่งบอกแค่ว่าพวกเขาได้รู้จักและใช้เวลาร่วมกันในช่วงหนึ่ง และความสัมพันธ์ก็ไม่เลว

แต่ไม่ได้บอกว่าเฉียนเต๋อกุยโดนยิงเพราะเขา

หลินมั่วไม่ได้กลัวว่าเฉียนเต๋อกุยจะมีเจตนาร้าย

เพราะยังไงซะ…

หลินมั่วเหลือบมองเขาเล็กน้อย ถึงแม้ว่าเขาจะเข้าตามตรอกออกตามประตูมาตลอด

แต่เขาก็ไม่ขัดข้องที่จะใช้โอกาสนี้ เอาแร่เหล็กมาใช้ฟรี ๆ