หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3476

เฉียนเต๋อกุยมองหลินมั่วด้วยแววตาที่เย็นชาอยู่แบบนั้น จ้องมองนานกว่าสิบนาทีเต็ม

และในระหว่างนี้ หลินมั่วยังคงนิ่งและไร้ซึ่งการตอบสนองใดๆ ดูเหมือนตัวเองไม่ได้หวาดกลัวแม้แต่น้อย

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ใบหน้าที่เย็นชาของเฉียนเต๋อกุย แปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

“ไม่เสียแรงที่เป็นคนที่ตาอ้วนจูแนะนำมา น้องชายคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ”

“ตัวของผมคุณก็รู้ เฉียนเต๋อกุย ไม่ทราบว่าน้องชายชื่ออะไรครับ”

หลินมั่วจับมือกับเฉียนเต๋อกุย แล้วพูดเบาๆ ว่า

“มั่วหลินครับ”

“น้องมั่วหลิน เชิญนั่งก่อนๆ”

เฉียนเต๋อกุยพาหลินมั่วเดินไปโต๊ะน้ำชาที่อยู่ข้างๆ โดยตรง พลางยื่นมือทำท่าให้หลินมั่วนั่งลง

ทั้งสองคนจึงนั่งลง

เฉียนเต๋อกุยหยิบน้ำชาบนโต๊ะขึ้นมาแล้วรินให้หลินมั่วหนึ่งแก้ว พลางหัวเราะเอ่ยว่า

“ตามที่ตาอ้วนจูบอกกล่าว น้องมั่วหลินคุณอยากมาซื้อแร่เหล็กหนึ่งล็อตใหญ่ใช่ไหมครับ”

“ถูกต้องครับ”

หลินมั่วพยักหน้า

“น้องมั่วหลิน พูดตามจริง ไม่ใช่ผมไม่อยากขายให้พวกคุณ แต่ว่า...”

ใบหน้าที่นิ่งขรึมของเฉียนเต๋อกุยเต็มไปด้วยความลำบากใจ อยากจะพูดอะไรแต่พูดไม่ออก

“ประธานธนาคารเฉียนมีเรื่องในใจที่พูดยากเชิญพูดออกมาตรงๆ ได้เลยครับ”

“ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเงินหรือความสะดวก พวกเราถือว่าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดใช่ไหมครับ?”

หลินมั่วได้อ่านจดหมายฉบับนั้นของจูถ่งเหมือนกัน

ตอนแรกได้อธิบายถึงสถานะของตนเอง จากนั้นจึงพูดถึงเงื่อนไขของเกาะหลิน

ยินดีที่จะซื้อแร่เหล็กในราคาสองร้อยเฟิงเหยียนต่อตัน

ควรทราบว่านี่คือแร่เหล็ก กลั่นเหล็กออกมาได้มากสุดเพียงหกสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

และราคาปัจจุบันของแร่เหล็กหนึ่งตันอย่างมากสุดจ่ายแค่หนึ่งร้อยห้าสิบเฟิงเหยียนเท่านั้น

จูถ่งเสนอราคาสูงกว่าหนึ่งในสาม หากเปลี่ยนเป็นพ่อค้าคนอื่นคาดว่าคงลังเลที่จะตกลง

“น้องมั่วหลิน เรื่องเป็นแบบนี้”

ใบหน้าของเฉียนเต๋อกุยแสดงรอยยิ้มอันขมขื่นออกมา แล้วเล่าเรื่องให้หลินมั่วฟัง

คนหนุ่มสาวสมัยนี้มีความกล้าขนาดนี้เชียวเหรอ จัดการแก๊งต้าเฉวียน คนอย่างเขาก็ยังคิดได้

“น้องมั่วหลิน แก๊งต้าเฉวียนมีอิทธิพลเยอะมาก คุณอย่าไปหาเรื่องพวกเขาจะดีกว่าครับ”

เฉียนเต๋อกุยพูดโน้มน้าวหลินมั่วปากเปียกปากแฉะ

“ประธานธนาคารเฉียนไม่ต้องเป็นห่วงครับ ไม่ต้องกังวลเรื่องแก๊งต้าเฉวียนเลย”

เมื่อเห็นท่าทางที่ดื้อรั้นของหลินมั่ว เฉียนเต๋อกุยแสดงแววตาที่จนใจออกมาแวบหนึ่ง

สุดท้ายแล้วยังไม่รู้ถึงความเลวของแก๊งต้าเฉวียน

“โอเค ถ้าหากน้องมั่วหลินอยากจะทำให้เรื่องการซื้อขายสงบลงในอนาคต”

“เช่นนั้นแร่เหล่านี้ผมจะไม่ขายสองร้อยเหรียญเฟิงเหยียนต่อตัน ผมจะขายให้พวกคุณหนึ่งร้อยสามสิบเฟิงเหยียนต่อตันครับ”

หลินมั่วพยักหน้า แก๊งต้าเฉวียนแบบนั้น

หลินมั่วไม่ถือสาที่จะกำจัดทิ้งไปเลย

ขณะที่ทั้งสองคนกำลังสนทนากันอยู่

“ปึ้ง!”

“คนแซ่เฉียน เตรียมของเป็นยังไงบ้าง”