หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3500

ขณะที่หลินมั่วกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น

หงกุ้นอู่ซานก็พุ่งเข้ามาอีกครั้ง พลังของเขามากกว่าเมื่อกี้ถึงครึ่งหนึ่ง

ทั่วทั้งร่างกายของเขาแดงก่ำไปหมด ดวงตาทั้งคู่เต็มไปด้วยความโกรธเเค้น

หลินมั่วเบี่ยงตัวเล็กน้อย หลบการโจมตีของหงกุ้นอู่ซานไปได้อย่างง่ายดาย

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของตัวเองพลาดเป้าอีกครั้ง หงกุ้นอู่ซานก็โกรธจัด

“แกนี่มันหนูขี้ขลาด กล้าเเต่หนีอย่างเดียวหรือไง!”

“เเน่จริงก็มาสู้กับฉันตัวต่อตัว!”

“โง่เง่า”

หลิงจื่อเหยาที่นั่งอยู่บนที่นั่งของผู้ชม มองเห็นหงกุ้นอู่ซานที่ดูบ้าคลั่ง ก็พึมพำเบาๆ

ไอ้หมอนี่เเค่พลาดไปสองครั้งก็เป็นแบบนี้เเล้ว

ต่อไปหงกุ้นอู่ซานจะต้องถูกหลินมั่วจูงจมูกเดินแน่นอน

หลินมั่วพูดเบาๆกับหงกุ้นอู่ซาน

“พูดตามจริงนะ ฉันรู้สึกว่าการโจมตีของแกโง่มาก”

คำพูดเบาๆของหลินมั่วทำให้ภายในใจของหงกุ้นอู่ซานโกรธยิ่งขึ้นไปอีก

“ฆ่าแกได้ก็พอแล้วโว้ย!”

หงกุ้นอู่ซานยกเหล็กแหลมขึ้นมาเหนือศรีษะ จับแน่นด้วยมือทั้งสองข้างเเล้วพุ่งเข้าหาหลินมั่วอย่างบ้าคลั่ง

ไม่ต้องสงสัย ร่างของหลินมั่วหลบแวบได้อีกครั้ง

หงกุ้นอู่ซานเหมือนตัวตลกที่วิ่งไปมาในสนาม

ดวงตาทั้งคู่ที่เคยสงบของหลินมั่วเริ่มเย็นชาลง

สายตาของเขามองไปที่หงกุ้นอู่ซานที่อยู่ไม่ไกล ริมฝีปากบางเผยอ

“นั่นเป็นมารยาทที่ก่อนหน้านี้ฉันต่อให้เเกสามกระบวน ตอนนี้”

“ตาฉันบ้างแล้ว”

คำพูดที่ราบเรียบของหลินมั่ว ทว่ากลับดังกังวานอย่างชัดเจนในหูของผู้ชมทุกคนในกลุ่มที่นั่ง

“ฉันก็ว่าแล้วเพราะอะไรคุณมั่วหลินถึงไม่ลงมือก่อนหน้านี้”

“นั่นสิ ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะต่อให้หงกุ้นอู่ซานสามกระบวน”

“นี่น่าจะเป็นสไตล์ของยอดฝีมือในตำนาน!”

เฉียนเต๋อกุยที่นั่งอยู่ข้างๆบนใบหน้าเผยให้เห็นรอยยิ้มที่โล่งอก ที่แท้ก็เช่นนี้นี่เอง

เห็นได้ชัดว่าความกังวลของเขาเกี่ยวกับน้องมั่วหลินนั้นไร้สาระ

“นี่คือเป้าหมายที่เเท้จริงของเขา”

หลิงจื่อเหยาที่ซ่อนใบหน้าอยู่ใต้หน้ากากผ้ามีประกายเเปลกๆในดวงตา

มันบอกเขาอย่างบ้าคลั่งว่า รีบไป ต้องตายเเน่!

ดวงตาทั้งคู่ของหลินมั่วจ้องเขม็งไปที่หงกุ้นอู่ซาน ในดวงตามีความตั้งใจที่จะฆ่า

มังกรมีเกล็ด ใครแตะต้องตาย!

และเกล็ดของมังกรของหลินมั่วก็คือภรรยาของเขา สวี่ปั้นซย่า

“ในเมื่อแกต้องการที่จะสู้กับฉันแบบตัวต่อตัว งั้นฉันจะให้แกได้สมใจ”

เสียงของหลินมั่วราวกับลอยมาจากนรก

ความเย็นยะเยือกที่ไม่มีที่สิ้นสุดปกคลุมไปบนร่างกายของหงกุ้นอู่ซาน ทำให้ทั่วสรรพร่างกายของเขาเเข็งทื่อขยับเขยื้อนไม่ได้

ทันทีที่หลินมั่วเพิ่งพูดจบ ร่างของเขาก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าหงกุ้นอู่ซานทันที

ฝ่ามือที่ขาวราวหยกก็พุ่งเข้าหาหงกุ้นอู่ซานโดยตรง

เมื่อเห็นฝ่ามือที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ รูม่านตาของหงกุ้นอู่ซานก็หดลงอย่างรวดเร็ว

ภายในใจร้องตะโกนอย่างบ้าคลั่ง อยากให้ร่างกายของเขาหลบการโจมตี

เเต่ฝ่ามือของหลินมั่วก็ตบเข้าไปที่ตัวของหงกุ้นอู่ซานอย่างเเรง

พลังมหาศาลก็พุ่งเข้ามาทันที

“ปัง!”