หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3508

เกาะหลิน

เหิงปิงกำลังนั่งอยู่ภายในสำนักงานการปกครองเกาะเเละกำลังปรึกษาเรื่องการพัฒนาเศรษฐกิจของเกาะหลินกับจูถ่งอยู่

“ก่อนที่มั่วหลินจะไปเขาบอกว่าจะปรับปรุงอาคารบนเกาะหลินให้ได้มาตรฐานของเมืองเล็กๆ”

“ตอนนี้ดำเนินการไปถึงไหนแล้ว”

สายตาของเหิงปิงมองไปที่จูถ่งที่นั่งอยู่ข้างล่างแล้วถาม

จูถ่งสีหน้าเคร่งขรึม แล้วหยิบเอกสารออกมาหนึ่งฉบับยื่นให้สาวใช้

“เจ้าเกาะ ตอนนี้พวกเราเร่งดำเนินการไปมากแล้ว”

“ตอนนี้เเปดสิบเปอร์เซ็นต์ของอาคารบนเกาะได้รับการปรับปรุงใหม่ทั้งหมดแล้ว”

“และพวกเราได้ขยายทีมรักษาความปลอดภัยของสำนักงานสืบสวนและระบบการเฝ้าระวังด้วย”

“รับประกันให้ครอบคลุมทั่วทั้งเกาะ ไม่ให้เหลือที่ว่าง”

เมื่อได้ยินจูถ่งรายงาน เหิงปิงก็พยักหน้า

“มั่วหลินไปที่นั่นนานแล้ว ตอนนี้ยังไม่มีข่าวคราวอะไรเลยเหรอ”

คำพูดของเหิงปิงทำให้จูถ่งยิ้มอย่างขมขื่น

“เจ้าเกาะอย่าห่วงเลย ผมได้ส่งคนจากสำนักงานสอบสวนไปสืบข่าวที่เกาะหลิงเเล้ว”

“ตามเวลาเเล้ว นี่ก็ควรจะกลับมาเเล้ว”

ทันทีที่จูถ่งพูดจบ ข้างนอกก็มีเสียงเร่งรีบดังมา

“ข่าวเร่งด่วนจากสำนักงานสืบสวน คนนอกหลีกไป!”

บนใบหน้าของเหิงปิงเผยให้เห็นสีหน้าดีใจออกมาทันที

เขาลุกขึ้นยืนแล้วก้าวขายาวๆของเขาออกไปข้างนอก

บนใบหน้าของจูถ่งผุดรอยยิ้มที่ไม่เต็มใจ และเดินตามเหิงปิงไปข้างนอก

ทหารสอดเเนมที่เต็มไปด้วยฝุ่นวิ่งเข้ามาจากข้างนอกอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเหิงปิง เขาก็คุกเข่าลงแล้วพูดหายใจหอบ

“รายงานเจ้าเกาะ ผู้น้อยได้รับคำสั่งให้ไปสืบข่าวของมั่วหลิน”

“หลังจากผู้น้อยสืบสวนเเล้ว ได้รับข่าวของคุณมั่วหลินแล้ว”

“พูดมาตรงๆเลย”

ใบหน้าของเหิงปิงเเสดงความดีใจอย่างมาก สมกับเป็นมั่วหลิน

จูถ่งที่อยู่ด้านหลังจ้องมองทหารสอดเเนมอย่างรุนแรง เเล้วบอกให้เขาหายตัวไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเหิงปิงยิ้ม จูถ่งก็โล่งอก

โชคดีที่เหิงปิงไม่รู้ว่าเจ้าเกาะเกาะหลิงเป็นผู้หญิงที่งดงามมาก เเละมีข่าวลือว่าสวยราวกับนางฟ้า

แต่ว่าจูถ่งก็ยังคงเเสดงสีหน้าขมขื่น

เจ้าเกาะของตัวเองกลับแอบชอบคุณมั่วหลิน

เหิงปิงอาจจะดูไม่ออก เเต่จูถ่งมองเห็นความเศร้าในดวงตาของหลินมั่วได้

ความรู้สึกนั้นทำให้จูถ่งเข้าใจว่า นั่นคือความรู้สึกของหลินมั่วที่มีต่อคนที่เขารัก

คนทั่วไปไม่มีความรู้สึกแบบนี้หรอก

เเละถึงเเม้ว่าหลินมั่วจะมีรูปร่างหน้าตาที่ดูสงบเเละหล่อเหลา เเต่ก็ไม่น่าจะเป็นคนไม่มีคู่

จูถ่งเงยหน้ามองฟ้าอย่างเงียบๆ ไม่พูดอะไร

นี่ช่างเป็นโชคชะตาจริงๆ!