หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3526

สรุปบท ตอนที่ 3526 ฉันอยากพาคนไปด้วย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 3526 ฉันอยากพาคนไปด้วย – หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

บท ตอนที่ 3526 ฉันอยากพาคนไปด้วย ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย พลอย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

หลิงจื่อเซียวรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกาย

ทันใดนั้นใบหน้าก็เผยออกมาถึงความยินดี

จากนั้นก็พูดกับหลินมั่วด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม

“ไม่ต้องเกรงใจ ในเมื่อเรื่องของคุณเสร็จสิ้นเเล้ว ก็ตามผมขึ้นไปเถอะ”

บนใบหน้าของหลินมั่วเเสดงออกถึงรอยยิ้มของความใจดี

เป้าหมายเดิมในครั้งนี้ก็คือการมาดูชั้นที่หกให้เห็นกับตา

ตอนนี้เขาก็ได้เห็นทุกอย่างที่อยากเห็นเเล้ว หนำซ้ำยังได้พบกับพี่ชายของหลิงจื่อเหยาที่หายตัวไปอีกด้วย

หลินมั่ววางเเผนพาหลิงจื่อเซียวกลับไปด้วย

สีหน้าของหลิงจื่อเซียวเเสดงถึงความลังเลเล็กน้อย แล้วหันไปพูดกับหลินมั่ว

“ท่าน ผมสามารถ…พาอีกคนหนึ่งไปได้ไหม”

สายตาของหลินมั่วมองที่หลิงจื่อเซียวไม่พูดอะไร รอฟังคำพูดต่อไป

“เหตุผลที่ผมรอดมาได้จนถึงทุกวันนี้ก็เพราะความช่วยเหลือของคนๆหนึ่ง”

“ดังนั้นผมอยาก…พาเธอไป”

คำพูดของหลิงจื่อเซียวทำให้ในดวงตาขอหลินมั่วเเสดงความสนใจเล็กน้อย

ชั้นหกที่วุ่นวายและไร้ระเบียบเช่นนี้ ยังมีคนที่ยอมช่วยเหลือคนโง่เขลา

“ได้ พอดีผมก็อยากดู”

หลิงจื่อเซียวเดินตรงไปข้างหน้า เเละในไม่ช้า

เขาก็พาหลินมั่วมาถึงกองของเสีย

“เฮ้ ออกมาหน่อย”

หลิงจื่อเซียวยืนอยู่หน้ากองของเสีย เเล้วพูดด้วยความโกรธ

กองของเสียไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ดูเหมือนจะไม่มีคนอยู่เลย

บนหน้าของหลิงจื่อเซียวเผยให้เห็นสีหน้าที่สิ้นหวัง “น้องสาว…”

ทันทีที่พูดจบ ก็มีเสียงเล็กๆดังออกมาจากกองของเสีย

“รอฉันเเป๊บหนึ่ง”

ไม่นาน หัวเล็กๆโผล่ออกมาจากกองของเสีย

“เจ้าโง่ ทำไมวันนี้นายวิ่งมาหาฉันถึงที่นี่”

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยฝุ่นผงยังคงดูเด็กมาก

สายตาของหลินมั่วเคร่งขรึม เป็นเด็กคนหนึ่ง?

“ฉันไม่ใช่เจ้าโง่ ฉันจะไปแล้ว เธอต้องการไปพร้อมกับฉันไหม”

สายตาของหลิงจื่อเซียวมองไปที่หัวเล็กๆ เเล้วถามเบาๆ

เด็กคนนี้ก่อนหน้านี้ตอนที่ตัวเองโดนตัวกู่พิษควบคุมประสาท

“ฉันบอกแล้ว ฉันไม่ได้โง่ ต่อไปเธอก็คือน้องสาวของฉัน จำไว้ให้เรียกฉันว่าพี่ชาย”

บนหน้าของเด็กหญิงเเสดงความไม่พอใจออกมาทันที

“ก่อนหน้านี้นายนั่งมองมดอยู่ที่มุมกำแพงตลอดเวลา นายไม่โง่เเล้วใครโง่”

“ส่วนที่จะให้ฉันเป็นน้องสาว นายเลี้ยงฉันไหวหรอ”

“มื้อหนึ่งฉันกินหมั่นโถวสองลูกนะ”

คำพูดของเด็กน้อยทำให้หลินมั่วรู้สึกสงสารขึ้นมาเล็กน้อย

เด็กคนนี้อายุประมาณสิบเอ็ดสิบสองปี

แน่นอนว่าไม่น่าจะเป็นอาชญากรระดับชาติอะไรเเบบนั้น

ความเป็นไปได้สูงสุดคือตอนเด็กคงถูกลักพาตัวและค้ามนุษย์มาที่ถึงสถานที่เเห่งนี้

จากนั้นถูกทิ้ง

หมั่นโถวสองลูก…

ของเเบบนี้เด็กข้างนอกหลายคนเห็นแล้วอาจจะไม่เเย่งกันกินด้วยซ้ำ

แต่ที่นี่ ในสายตาของเด็กหญิงกลับเต็มไปด้วยความปราถนาเเละความทรงจำ

สำหรับเธอ สิ่งที่ดีที่สุดในโลกอาจจะเป็นหมั่นโถวก็ได้

“หมั่นโถว…กินได้ไม่อั้น!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา