หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3546

สรุปบท ตอนที่ 3546 ความจริง: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 3546 ความจริง – หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

บท ตอนที่ 3546 ความจริง ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย พลอย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

เดิมทีสีหน้าที่นิ่งสงบของหลิงจื่อเหยาตอนนี้เริ่มเปลี่ยนไป

ตอนนั้นที่พี่ชายของเธอหายตัวไป สำนักงานปกครองเกาะทั้งเกาะก็ค้นหาอย่างลับๆ แต่ไม่มีข่าวอะไรเลย

ตอนนั้นหลิงจื่อเหยาและเจ้าเกาะที่ยังไม่ตายแปลกใจมาก

ตอนนี้เหมือนว่าผู้ชายคนนี้ที่ชื่อไบรเดนเป็นผู้ขัดขวาง

มิน่าเจ้าเกาะส่งคนไปตั้งมากมายแต่ก็ไม่มีเกิดผลอะไรเลย

หลิงจื่อเหยามองไบรเดนด้วยสายตาที่ชั่วร้าย

“เจ้าเกาะ ทำไมถึงมองผมอย่างนั้น”

ไบรเดนยักไหล่อย่างบริสุทธิ์ใจและพูดเบาๆ

“ตอนนั้นผมก็ไม่ได้อยากทำร้ายเขา แต่พี่คนชอบยุ่งเรื่องคนอื่น”

หลิงจื่อเหยายกมือขึ้นเล็กน้อย

มือผู้คุ้มกันที่อยู่ข้างๆสองสามคนก็ค่อยๆ เหนี่ยวไก

“ ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าเกาะคุณช่างไร้เดียงสาและน่ารักเสียจริง”

“คุณคิดว่าผมกล้าปรากฏตัวต่อหน้าคุณอย่างเปิดเผย โดยไม่เตรียมอะไรไว้เลยเหรอ?”

"แปะ แปะ แปะ"

ไบรเดนปรบมือสองสามครั้ง

ทันใดนั้นทหารหลายสิบคนในชุดดำและเกราะดำก็ปรากฏ รอบห้องโถง

ปืนในมือของพวกเขาเพ่งไปที่หลิงจื่อเหยา

ความได้ใจบนหน้าไบรเดนเพิ่มมากขึ้น

เขาได้ให้คนเหล่าซุ่มตัวอยู่ในสำนักปกครองเกาะนานแล้ว

เพื่อรอเวลานี้

หลิงจื่อเหยามองไปรอบๆและพูดอย่างเย้ยหยัน

“ดี ไบเดรนนายสมเป็นมือขวาของฉันจริงๆ”

“เตรียมคนไว้ข้างกายฉันมากขนาดนี้โดยที่ฉันไม่รู้”

“เจ้าเกาะ คุณไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้”

ตอนนี้ผู้ชนะถูกกำหนดไว้แล้ว ไบรเดนจึงพูดคุยกับหลิงจื่อเหยาด้วยท่าทีของผู้ชนะ

“เจ้าเกาะ คุณมั่นใจเกินไป”

“คุณมั่นใจว่าจะไม่มีใครกล้าให้คนเข้ามาแทรกแซงในสำนักงานการปกครองเกาะ ยิ่งสถานการณ์ตอนนี้ที่ถูกบีบให้สละบัลลังก์”

“แม้แต่พ่อบ้านหลิงจงผู้จงภักดีก็ไม่เห็นจะอยู่”

“ผมได้เตรียมคนไว้ที่สำนักงานปกครองเกาะนานแล้ว”

พวกไปไหนแล้ว?

“ตอนนี้อู๋ปิงน่าจะถึงค่ายทหารเกาะหลิงแล้ว”

“ทหารนับหมื่นจะมาถึงสำนักงานปกครองเกาะในพริบตา”

หลิงจื่อเหยามอง ไบรเดนและอู๋ปิง

“กองทหารส่วนตัวห้าพันนายที่นายนำจะต้านฉันได้สักแค่ไหน”

“ท่ากล้าขู่พวกเรา?”

อู๋ปิงที่เลิกแสร้งเป็นคนดีก็ลุกยืนทันที

เขามองหลิงจื่อเหยาที่นั่งอยู่ในหมู่ผู้นำด้วยสายตาดุดัน

“ก่อนนั้นฉันเห็นแก่มิตรภาพของผู้ใหญ่ทั้งสองครอบครัวไม่อยากทำตัวหัวแข็ง

“แต่ตอนนี้ฉันจะบอกนายให้ แม้คุณจะเป็นผู้ชายคนเดียวที่เหลืออยู่บนโลกนี้”

“ฉันหลิงจื่อเหยา ก็ยังรังเกียจคนโลภ เห็นแก่ตัว หยิ่งยโส และหน้าซื่อใจคดอย่างนาย!”

อู๋ปิงโกรธเป็นไฟและหยิบมีดสั้นออกมาทันที

“หวังว่าร่างกายของนายจะเก่งเหมือนปาก”

"ไอ้เวร!"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา