หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3576

สรุปบท ตอนที่ 3576 คุณกลับไปก่อนเถอะ: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอน ตอนที่ 3576 คุณกลับไปก่อนเถอะ จาก หัตถ์เทวะหมอเทวดา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 3576 คุณกลับไปก่อนเถอะ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายสัจนิยม หัตถ์เทวะหมอเทวดา ที่เขียนโดย พลอย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

“คุณมั่วหลิน กระสุนปืนใหญ่หลักหมดแล้ว!”

ไรอันวิ่งออกมาจากห้องควบคุมปืนใหญ่หลัก แล้วตะโกนบอกหลินมั่ว

กระสุนสิบนัดบนเรือรบองค์กรมนุษย์งูเพิ่งถูกยิงออกไปทั้งหมดแล้ว

ส่วนกระสุนที่เหลือก็มีพลังทำลายน้อย

“ไม่เป็นไร”

สีหน้าของหลินมั่วไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลยสักนิด

จากนั้นหลินมั่วหันไปกระซิบกับไรอัน

“เดี๋ยวอาจจะมีเลือดสาดกระเซ็นบ้าง”

“ผมเเนะนำให้คุณกลับไปห้องโดยสารก่อน ไม่อย่างนั้นเสื้อผ้าของคุณจะเลอะหมด”

เสื้อผ้าของไรอันถือว่าเป็นเสื้อผ้าที่ปกติที่สุดบนเรือรบขององค์กรมนุษย์งูแล้ว

นอกจากเสื้อผ้าชุดนี้เเล้ว เสื้อผ้าอื่นๆก็ดู… บ้าๆบอๆ

ไรอันแสดงสีหน้าลังเล “คุณมั่วหลิน คุณต้องระวังตัวด้วย”

“ถ้าคุณรับมือกับพวกมันไม่ได้ ช่วย…เรียกผมด้วย”

เวลานี้ในสายตาของไรอัน ความกลัวฉลามยักษ์หายไปหมดแล้ว

เหลือเพียงความมุ่งมั่นที่จะตายเท่านั้น

หลินมั่วมองท่าทางของไรอัน เเล้วหัวเราะออกมาเบาๆในทันใด

“บอกแล้วไงอย่าเพิ่งสิ้นหวังกับชีวิต”

“กลับไปเถอะ”

ไรอันพยักหน้าตอบ แล้วรีบกลับเข้าไปในห้องโดยสารอย่างรวดเร็ว

เลือกหน้าต่างที่สามารถมองเห็นหลินมั่วได้อย่างชัดเจน

สายตาของเขามองไปที่แผ่นหลังสูงใหญ่ของหลินมั่วอย่างแน่วเเน่

“คุณมั่วหลิน ถ้าคุณเกิดอะไรขึ้นจริงๆ”

“ผมจะระเบิดเรือลำนี้ให้พินาศ เเละจะให้ฉลามพวกนี้ตายไปพร้อมกับเรา!”

การระเบิดเรือทั้งลำ เป็นฟังก์ชั่นใหม่ที่ไรอันเพิ่งค้นพบ

พลังงานทั้งหมดบนเรือรบขององค์กรมนุษย์งูถูกเชื่อมต่อเข้าด้วยกัน

หนำซ้ำจุดศูนย์กลางของพลังงานก็คือคลังอาวุธที่สำคัญที่สุดบนเรือ

คลังอาวุธบนเรือรบขององค์กรมนุษย์งูครอบครองพื้นที่เกือบหนึ่งในสามของเรือทั้งหมด

กระสุนปืนใหญ่หลักสิบเอ็ดนัดที่ไรอันยิงออกไปแต่ละนัดหนักถึงสามสิบตัน

นอกจากกระสุนปืนใหญ่หลักแล้ว

บนเรือรบขององค์กรมนุษย์งูยังมีกระสุนปืนรองอีกหนึ่งร้อยนัด

“ถ้าแกยังจะปล่อยให้ไอ้พวกนี้มาตายแบบนี้ต่อไป”

“ฉันก็ไม่ขัดข้องที่จะฆ่าพวกมันให้หมด”

เสียงของหลินมั่วฟังดูแปลกๆ เหมือนมีอะไรบางอย่างเพิ่มเข้ามา

หลินมั่วสังเกตุเห็นฉลามตัวใหญ่ตัวนี้มาสักพักแล้ว

มันมีสติปัญญาอยู่บ้าง

แต่ยังไม่ถึงขั้นมีจิตวิญญาณ เข้าใจความหมายของมนุษย์

ดังนั้นหลินมั่วจึงใช้เสียงที่คล้ายสัตว์ เพื่อสื่อความหมายไป

ถ้าฉลามตัวใหญ่ได้ยินล่ะก็ ก็คงจะเข้าใจ

“ถ้าแกยังไม่ออกมาอีกล่ะก็ ฉันจะฆ่าบริวารแกให้เกลี้ยง”

“พรวด!”

ผิวน้ำเเตกออกอย่างรุนแรง

ผิวสีเทาของฉลามยักษ์โผล่พ้นน้ำออกมาทันที

ทันใดนั้นมีกลิ่นคาวรุนเเรงปรากฏขึ้น

“ไสหัว!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา