หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3590

แต่ยังไม่ทันที่กัปตันจะพูดจบ

ปากของเขาก็ถูกปิดปากไว้

ดวงตาทั้งคู่ของกัปตันเบิ่งกว้าง ในดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธ

พยายามฝืนหันไปดูก็พบว่าเป็นรองผู้ช่วยคนที่เขาไว้ใจที่สุด

รองผู้ช่วยใช้มือข้างหนึ่งอุดปากกัปตัน มืออีกข้างจับมือทั้งคู่ของเขาไว้เเน่น

“ถ้าคุณอยากตายล่ะก็พวกเราจะช่วยคุณ”

“แต่ถ้าคุณอยากจะพาพวกเราไปตายด้วยกันล่ะก็ ถ้างั้นขออภัยด้วยกัปตัน”

รองผู้ช่วยคนนั้นหยิบเชือกมาผูกมัดกัปตันไว้แน่น

กัปตันที่ถูกมัดอยู่จ้องมองรองผู้ช่วยด้วยความโกรธเเค้น และตะโกนออกมาว่า

“ปกติฉันดีกับนายขนาดนี้ นายกลับทรยศฉัน!”

จากนั้นกัปตันก็หันไปมองลูกเรือที่อยู่รอบตัวเขา

“พวกนายยังยืนนิ่งทำไม ฆ่าคนทรยศคนนี้สิ!”

แต่ลูกเรือกลับไม่ทำตามคำสั่งของกัปตัน พวกเขายืนนิ่งเงียบราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่ละคนกลับก้มหน้าและนิ่งเงียบขึ้นมา

ราวกับไม่เคยเห็นฉากนี้เลย

กัปตันที่ตระหนักว่าเขาถูกทรยศโดยสิ้นเชิง เวลานี้เขาก็ได้สติขึ้นมาอย่างสมบูรณ์

“พวกแกมันสารเลว พวกแกคิดว่าเอาฉันไปมอบให้อีกฝ่ายแล้วมันจะปล่อยพวกแกเหรอ”

“บ้าเอ้ย ฉันตาย พวกแกก็ต้องตาย”

“จักรพรรดิไม่ปล่อยแกไปแน่…ฮือฮือฮือ”

กัปตันพยายามจะด่าทอพวกเขาต่อไป แต่มีผ้าขี้ริ้วยัดเข้าไปในปากของเขาทันที

กลิ่นเหม็นทำให้สีหน้าของกัปตันเปลี่ยนไปทันที เเละส่งเสียงร้องอู้อี้อย่างบ้าคลั่ง

รองผู้ช่วยมองกัปตัน เเละพูดอย่างเย็นชา “เงียบไปซะ”

“คนเห็นแก่ตัวอย่างคุณ ยังอยากให้คนอื่นมาตายตามคุณอีกเหรอ”

“คุณคิดว่าพวกเราไม่รู้เหรอว่าทุกครั้งคุณแอบซ่อนอาหารไว้”

“คุณคิดว่าพวกเราไม่รู้หรือว่าจุดประสงค์ลับของคุณคืออะไร”

คำพูดของรองผู้ช่วยทำให้กัปตันเงียบไป

เขาไม่เคยคิดเลยว่าสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ทุกวันนี้จะถูกเปิดเผยออกมาอย่างละเอียดขนาดนี้

“ทุกคนยกธงขาว หยุดเรือและรอ”

“หะ?”

เมื่อเห็นท่าทางของไรอันที่งุนงง ภายในใจของหลินมั่วก็รู้สึกหมดหนทางมาก

ตอนที่เพิ่งเจอไรอัน หมอนี่สุขุมมาก

ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามเขาจะคิดพิจารณาก่อนเสมอ

แต่ช่วงหลังมานี้ ไรอันกลับไม่คิดอะไรเองเลย มีอะไรก็มาถามหลินมั่วหมด

มันง่ายกว่าที่จะให้คนอื่นคิดให้เสียเวลาคิดเองไม่ใช่หรือ

หลินมั่วอธิบายให้ไรอันฟังอย่างละเอียด

“ดูจากพฤติกรรมของฝ่ายตรงข้ามเเล้ว เห็นชัดๆว่ามีเจตนาไม่ดีกับพวกเราเเน่นอน”

“กลัวว่าพวกเราจะหนีไป จึงวางกับดักในทะเลแบบนี้ก็เป็นเรื่องปกติ”

“เเต่อีกฝ่ายคงไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก เพราะรู้ดีว่าตัวเองทำผิดต่อพวกเราไปแล้ว”

“ต่อให้ยอมเเพ้ ก็มีโอกาสสูงที่ชีวิตจะตกอยู่ในอันตราย”

“ดังนั้นภายในกลุ่มของพวกเขาจึงต้องมีการทะเลาะวิวาทกัน”

“หนำซ้ำคนที่อยากจะสู้กับพวกเราคนนั้น พ่ายแพ้เเล้ว”