หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3591

หลังจากไรอันได้ฟังคำวิเคราะห์ของหลินมั่วอย่างละเอียด

ทันใดนั้นคนทั้งคนก็รู้เเจ้งขึ้นมา

ไม่เสียแรงที่เป็นมั่วหลิน

ถ้าเป็นตัวเองล่ะก็ ตอนนี้คงไม่สนใจหรอกว่าเขาจะยอมแพ้จริงหรือไม่

คงจะยิงใส่ไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน

ไรอันเดินเข้าไปในห้องขับเรือ และขับเรือรบองค์กรมนุษย์งูเข้าใกล้เรือรบโบราณอย่างรวดเร็ว

ดังคาด หลังจากเข้าใกล้เรือรบโบราณมากขึ้น หลินมั่วกับไรอันก็เห็น

บนเรือมีคนยืนอยู่มากมาย

หนำซ้ำชายคนหนึ่งที่ถูกมัดก็ถูกแขวนขึ้นไปสูง

บนเรือรบโบราณ ลูกเรือคนหนึ่งกำลังมองเรือรบองค์กรมนุษย์งูที่เเล่นเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว

โดยเฉพาะเมื่อเห็นหัวงูที่น่ากลัวอยู่ด้านหน้าเรือรบองค์กรมนุษย์งู

เขารู้สึกหวาดกลัวจนตัวสั่น

“พี่ใหญ่ซาอี พี่ว่าพวกเขาจะปล่อยพวกเราไปจริงไหม”

รองผู้ช่วยซาอีที่ยืนอยู่ด้านหน้าสุดพยักหน้าเบาๆ

“ดูเหมือนอีกฝ่ายก็เห็นเจตนาของพวกเรา หนำซ้ำไม่ได้เปิดฉากยิงใส่พวกเรา”

“พวกเรารอคนจากฝั่งตรงข้ามมาเถอะ”

หลังจากพูดจบซาอีก็มองไปที่เรือรบองค์กรมนุษย์งูที่กำลังแล่นเข้ามาใกล้ด้วยสายตาหนักแน่น

เรือรบองค์กรมนุษย์งูจอดห่างจากเรือรบโบราณประมาณหนึ่งร้อยเมตร

หากเข้าใกล้อีกล่ะก็ อาจจะเสี่ยงที่จะชนกันได้

เชือกเส้นหนึ่งถูกโยนออกมาจากเรือรบองค์กรมนุษย์งู และพันรอบเสากระโดงเรือ

หลินมั่วสวมชุดขาวเดินมาตามเชือกเส้นนั้นอย่างสบายๆ ราวกับไม่ได้เดินบนเชือก

เขาไม่จำเป็นต้องใช้เชือกเพื่อข้ามไป

แต่ไรอันต้องการ

ไรอันเดินตามหลังหลินมั่วด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเป็นอย่างมาก

มองดูหลินมั่วกับไรอันทั้งคู่ที่กำลังเดินลอยอยู่บนเชือก

ผู้คนที่อยู่บนเรือรบโบราณสายตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง

ตอนที่พวกเขาเพิ่งเห็นเชือก ยังคิดว่าอีกฝ่ายจะใช้เชือกพายเรือมา

แต่คิดไม่ถึงว่า พวกเขากลับเดินมาโดยตรง

เขารู้ว่าเวลาที่สำคัญที่สุดมาถึงแล้ว

“ท่านผู้นี้ พวกเราไม่ได้มีความคิดใดๆที่จะประกาศสงครามกับพวกคุณเลย”

“เรื่องที่ไม่เข้าใจกันทั้งหมดเป็นเพราะกัปตันคนเก่าของพวกเราที่เห็นแก่ตัว”

“เขาต้องการยึดเรือรบลำนั้นของพวกคุณ จึงได้ส่งคนแอบไปหาพวกคุณก่อน แต่ก็ล้มเหลว”

“พวกเราได้วางระเบิดใต้น้ำไว้ใต้ทะเลด้วย ซึ่งเรื่องนี้ผมต้องขออภัยเป็นอย่างมาก”

ซาอีชี้ไปที่กัปตันที่โดนแขวนอยู่กลางอากาศ

“พวกเราได้จับหมอนี่มัดไว้เเล้ว หากคุณมีอะไรที่ไม่พอใจ”

“ก็สามารถลงโทษเขาได้ตามอัธยาศัย”

ตามคำพูดของซาอี กัปตันที่ถูกมัดไว้ตลอดก็โดนปล่อยลงมา

ไรอันที่ยืนอยู่ข้างหลังหลินมั่วเมื่อเห็นกัปตันที่ถูกมัดและมีผ้าอุดปากก็อดขำไม่ได้

“ฮ่าฮ่า”

ได้ยินเสียงหัวเราะของไรอัน

“อื้ออื้ออื้อ!”