หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3603

สรุปบท ตอนที่ 3603 ไรอันที่ทรมาน: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอน ตอนที่ 3603 ไรอันที่ทรมาน จาก หัตถ์เทวะหมอเทวดา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 3603 ไรอันที่ทรมาน คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายสัจนิยม หัตถ์เทวะหมอเทวดา ที่เขียนโดย พลอย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ในยามค่ำคืน

หลินมั่วถูกอากงที่กระตือรือร้นอย่างมากบังคับให้พักที่หมู่บ้าน

ตอนแรกหลินมั่วปฏิเสธ แต่แล้วก็ทําอะไรไม่ถูกกับความกระตือรือร้นของอากง

ส่วนไรอันและฉาอีที่อยู่ตรงทางเข้าหมู่บ้าน

ลมหนาวพัดผ่านมา

ทั้งสองคนนั่งอยู่บนก้อนหินและจามอย่างไม่ตั้งใจ

สายตาของฉาอีมองไรอันและถามด้วยเสียงสั่นเทา

"คุณคนนั้น ทําไมยังไม่ออกมาอีกล่ะ"

"ตอนกลางคืนอากาศหนาวเย็นเกินไป"

ไรอันกลอกตามองฉาอีและพูดอย่างหงุดหงิด

"ถ้าผมรู้ ผมคงไม่มานั่งอยู่กับคุณที่นี่หรอก"

ทันใดนั้นก็มีชายร่างใหญ่คนหนึ่งเดินออกมาจากหมู่บ้าน

"พวกคุณทั้งสอง อากงบอกว่า คืนนี้คุณมั่วหลินจะพักอยู่ที่นี่ครับ"

"พวกคุณทั้งสองคนกลับไปก่อนเถอะ"

ร่างกายของฉาอีและไรอันชะงัก

พวกเขานั่งอยู่ที่นี่ตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น

ตอนนี้จะมาบอกว่า มั่วหลินจะไม่ออกมา

ไรอันตอบสนองอย่างรวดเร็วและเดินไปหาชายร่างใหญ่อย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้มกว้าง

"พี่ชาย ผมเป็นเพื่อนของมั่วหลิน คุณพอจะ..."

เมื่อได้ยินคําพูดของไรอัน ใบหน้าของชายร่างใหญ่ก็แสดงความลังเล

แต่หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พยักหน้าแล้วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ

"ได้ งั้นคืนนี้คุณไปนอนที่บ้านผมก่อนก็แล้วกัน"

จากนั้นสายตาของเขาก็มองไปที่ฉาอี และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเล็กน้อย

"ส่วนคุณกลับไปดีกว่า"

ฉาอีมีสีหน้าขมขื่น

จริงๆ แล้ว ความเกลียดชังระหว่างทั้งสองฝ่ายไม่ได้แก้ไขได้ง่ายขนาดนั้น

"ได้ งั้นฝากทักทายอากงแทนผมด้วย"

หลังจากพูดจบฉาอีก็หันหลังกลับไปทางท่าเรือ

ส่วนไรอันก็เดินตามชายร่างใหญ่ไปที่หมู่บ้าน

……

เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น

หลินมั่วที่เพิ่งลุกขึ้นออกจากห้องเพื่อไปออกกําลังกายก็เห็นเงาคนนั่งยองๆ อยู่ข้างนอก

หลินมั่วแสดงสีหน้าตกตะลึง

ว่าเขาชอบฆ่าคนในฝัน?

กลางดึกเขาถือไม้เดินตรงมาที่ไรอันแล้วฟาดลงมาที่ตน

ถ้าไม่ใช่เพราะไรอันวิ่งอย่างคล่องแคล่วและรวดเร็ว

คาดว่าตอนนี้เขาจะได้เจอหลินมั่วหรือเปล่า

หลินมั่วมองไรอันและปลอบใจเบาๆ

"ในบ้านของอากงมีห้องพักสำหรับแขก ถ้านายง่วงนอนก็สามารถเข้าไปนอนพักได้"

ไรอันค่อยๆ ลุกขึ้น

ขยับขาของตัวเองที่ชาไปบ้างแล้ว

"ผมจะไปนอนสักพัก อดนอนไม่ได้จริงๆ"

หลินมั่วพยักหน้าเสริมว่า "ใช่ และดูเหมือนว่าพลังหยางของนายลดลงกว่าเมื่อก่อน?"

"เอ๊ะ?"

เมื่อเผชิญหน้ากับใบหน้าที่สงสัยของไรอัน หลินมั่วก็อธิบายเบาๆ

"หมายถึงไตของนายอ่อนแอลง"

ไรอันเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วก็มองไปที่หลินมั่ว

“มั่วหลิน ก่อนหน้านี้คุณบอกเกี่ยวกับตำรับยาบํารุงไตให้ผมไม่ใช่เหรอ”

"ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนคนหนึ่งของผมไตอ่อนแอ คุณช่วยบอกผมอีกหน่อยสิ"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา