หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3612

เมื่อเรือรบองค์กรมนุษย์งูออกตากเขตพื้นที่ทะเลลึก

หมึกยักษ์ที่เดิมทียังสงบเสงี่ยมอยู่ใต้ทะเลลึกก็อึ้งเล็กน้อย

บางสิ่งที่ทำให้มันหวาดกลัวเหมือนจะ... ไปแล้ว!

และเมื่อรับรู้ถึงเรือมากมายที่อยู่บนพื้นผิวทะเล

หมึกยักษ์ก็โกรธขึ้นมาทันที

ถึงฉันสู้เจ้าหมอนั่นไม่ได้ และฉันจะสู้พวกแกไม่ไหวหรือ

แต่ละคนช่างบังอาจ นี่มันดูถูกฉันอย่างเห็นได้ชัดเลย

หมึกยักษ์ที่เคืองโกรธนั้นมุ่งหน้าไปที่พื้นผิวทะเลอย่างไว

ณ เขตพื้นที่ทะเลลึก ชายผู้มีบาดแผลที่ตายังคงวางแผนว่าหากได้เรือรบองค์กรมนุษย์งูมาแล้วจะใช้ยังไงด้วยสีหน้าที่โลภมาก

“ถึงเวลาหากเรายึดเรือรบทันสมัยขององค์กรมนุษย์งูมาได้แล้ว”

“เราก็จะตัดตั้งทีมเรือรบ เวลานั้นพลังของเราก็จะสามารถคว้าอำนาจบางอย่างที่หมู่เกาะทะเลซีว่านเซี่ยงได้อย่างแน่นอน!”

ชายผู้มีบาดแผลที่ตาวางแผนอนาคตกับลูกน้องของตน

“กัปตัน ถึงเวลานั้นก็ใช้ชื่อเล่นของกัปตันมาตั้งเป็นชื่อของเกาะเลยครับ”

“พวกแกว่าชื่อเกาะเซินหลางเป็นยังไง”

“เวลานั้นกัปตันก็จะเป็นผู้ควบคุมเกาะเพียงผู้เดียว เป็นเจ้าเกาะที่ทรงเกียรติ”

คำชมของลูกน้องทำให้ชายผู้มีบาดแผลที่ตาถูกใจอย่างมาก

“ฮ่าฮ่าฮ่า รอฉันได้เป็นเจ้าเกาะแล้ว ก็จะแต่งตั้งให้พวกแกเป็นหัวหน้าทีมของสำนักงานสอบสวน!”

“ขอบคุณครับเจ้าเกาะ!”

ลูกน้องนั้นถึงกับเปลี่ยนชื่อเรียกเลย

รอยยิ้มของชายผู้มีบาดแผลที่ตานั้นปิดไม่มิดเลย

ภายนอกเขตพื้นที่ทะเลลึก อยู่ๆ เรือรบองค์กรมนุษย์งูก็หยุดลง

ภายใต้สายตาที่สงสัยของไรอัน หลินมั่วพูดเสียงเบาว่า

“พวกเรารอดูอะไรสนุกๆ กันหน่อย”

“สาม... สอง... หนึ่ง”

“ตู้ม!”

ตามการนับถอยหลังของหลินมั่ว

อยู่ๆ เขตพื้นที่ทะเลลึกที่เดิมที่เงียบสงบก็มีอะไรระเบิดออก

หมึกยักษ์ตัวหนึ่งปรากฏขึ้นมาจากใต้ทะเล

ชายผู้มีบาดแผลที่ตาที่กำลังพูดคุยกับลูกน้องในท้องเรือก็ได้ยินเสียงคลื่นน้ำดังขึ้นมาตากข้างนอก

เขาขมวดคิ้วแล้วตะโกนพูดกับข้างนอกเสียงดังว่า

สายตาของเขามองไปที่เรือรบองค์กรมนุษย์งูที่อยู่นอกเขตพื้นที่ทะเลลึกนั่น

ทำไมเมื่อกี้ตอนที่พวกเขาผ่านไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

ใช่แล้ว จะต้องพวกมันสองคนที่เล่นกลอุบายแน่นอน

เมื่อกี้ตอนที่พวกเขาผ่านหมึกยักษ์ตัวนี้ยังนอนหลับอยู่แน่ๆ

ต้องเป็นพวกเขาที่ใช้กลอุบายทำให้หมึกยักษ์ตัวนี้ตื่นขึ้นมา

แต่ในตอนที่ชายผู้มีบาดแผลที่ตากำลังคิดว่าเพราะอะไรกันแน่

ด้านล่างของเรือลำเล็กที่อยู่ไกลออกไป

ที่ใต้น้ำทะเล หนวดสัมผัสอันใหญ่ก็ได้ยื่นไปหาเรือลำเล็กนั่น

อยู่ๆ ชายผู้มีบาดแผลก็ได้สติกลับมา นานขนาดนี้แล้วทำไมหมึกยักษ์ตัวนี้ถึงไม่ลงมือสักที

โครม!

อยู่ๆ ก็มีเสียงที่ดังอย่างมากดังขึ้น

เรือที่อยู่ห่างจากชายผู้มีบาดแผลที่ตาไม่ถึงร้อยเมตรก็แตกสลายไปทันที

หนวดสัมผัสอันใหญ่โผล่ขึ้นจากใต้น้ำแล้วก็ทุ่มลงอีกครั้ง

เลือดสีแดงสดกระจายไปทั่วพื้นผิวทะเล

การฆ่าล้างได้เริ่มขึ้นแล้ว!