หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3619

คำพูดของผู้เฒ่านั้นดูปกติธรรมดามาก

ไม่ได้มีความกังวลเลยว่าหลินมั่วจะโกรธเพราะราคาที่แสนแพง

หลินมั่วยิ้มแล้วพยักหน้า “แน่นอนอยู่แล้ว ฉันคิดว่ามันเป็นการเก็บเงินที่ปกติมาก”

หลินมั่วนั้นรู้สึกเฉยๆ กับเรื่องเงินมาโดยตลอด

ถ้าจะให้พูดออกมาเป็นประโยคก็คงจะเป็นฉันไม่ชอบเงิน

ฉันไม่เตะต้องเงินเลย สำหรับฉันแล้วเงินมันก็เป็นแค่ตัวเลขเท่านั้น

หากหลินมั่วยินยอม

มีเศรษฐีแสนล้านมากมาย รวมถึงเศรษฐีระดับโลกอยากจะส่งเงินมาให้หลินมั่ว

“เรือรบลำนี้ของคุณเป็นเรือรบขนาดใหญ่ ค่าจอดคือสามแสนเฟิงเหยียน”

“เหตุผลของที่มาที่ไม่ชัดเจนนั้นพวกเราจะต้องปกปิดให้คุณ ราคาที่เพิ่มขึ้นหนึ่งเท่าคือหกแสนเฟิงเหยียน”

“แล้วก็มีค่าใช้จ่ายอื่นๆ รวมกันแล้วเป็นหนึ่งร้อยล้านเฟิงเหยียน”

“นี่คือใบเสร็จ”

ผู้เฒ่าเอาสมุดเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋า เขาเขียนอะไรบางอย่างบนนั้น

จากนั้นก็เอาให้หลินมั่ว

มองดูตัวหนังสือบนใบเสร็จนั่น

ค่าจอดสามแสน

ค่าที่มาไม่ชัดเจนเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่าเป็นหกแสน

ค่าที่ผู้เฒ่าเฝ้าดูเองสี่แสน

หากเป็นคนอื่น ยังไม่ต้องพูดถึงสองยอดแรก

ตอนที่เห็นยอดสามก็คงจะระเบิดความโกรธออกมาแล้ว

แค่ค่าผู้เฒ่าคนนี้เฝ้าดูเองก็กล้าขอสี่แสนเลยเหรอ

ต่อให้พระเจ้ามาเองก็คงไม่แพงขนาดนี้

แต่หลินมั่วกลับไม่ได้ปฏิเสธและไม่พอใจ แต่กลับเอาบัตรใบหนึ่งออกมา

“นี่เป็นบัตรออมเงินที่ไม่จดชื่อ ข้างในมีเงินหนึ่งล้านสองแสนเฟิงเหยียน”

“ส่วนที่เกินมาสองแสน ก็ถือว่าเป็นค่าซื้อใบชาให้กับคุณผู้เฒ่าก็แล้วกัน”

เพียงพูดคุยกันสองสามคำ หลินมั่วยื่นบัตรที่เพียงพอสำหรับเงินใช้ทั้งชีวิตนี่ให้กับผู้เฒ่าแล้ว

ผู้เฒ่าหลัวมองดูหลินมั่วแล้วก็เกิดความรู้สึกสนใจขึ้นมา

จากนั้นก็รับบัตรออมเงินของหลินมั่วอย่างไม่เกรงใจ

แต่เจ้าหมอนี่ดูเหมือนแค่เพิ่งจะเข้าสู่ขั้นนักรบเท่านั้นเอง

ทำไมเขาถึงรู้ความสามารถของฉันได้

พลังอันมหาศาลปลดปล่อยออกจากตัวของผู้เฒ่า

จากนั้นก็ปล่อยไปที่หลินมั่วอย่างทั่วทุกสารทิศ

เขาอยากจะลองความสามารถของวัยรุ่นคนนี้ดู

อยากรู้ว่าเขาดูความสามารถของตนออกจริงๆ หรือแค่คาดเดา

เมื่อต้องเผชิญกับพลังที่ยิ่งใหญ่มหาศาลนี่

ตัวของหลินมั่วก็ไม่ได้มีการเคลื่อนไหวหรือสั่นเทาอะไร

แม้แต่สีหน้ารอยยิ้มบนใบหน้าก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ

เขานั้นราวกับเสาค้ำทะเลที่อยู่ใต้ทะเล ต้านพลังของผู้เฒ่าได้อย่างง่ายดาย

สายตาที่ผู้เฒ่ามองหลินมั่วนั้นค่อยๆ เข้มงวดขึ้นมา

“คนรุ่นใหม่นั้นมีความสามารถมากกว่า จนเข้ามาแทนที่คนรุ่นเก่าแล้ว”

“ความสามารถคุณไม่เลวเลย เรือของคุณ ผู้เฒ่าอย่างฉันจะดูแลให้เอง”

“คุณไปทำธุระอย่างสบายใจเถอะ”