หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3628

เมื่อเห็นว่าหลินมั่วยอมรับข้อเสนอของเธอ

สาวชุดเขียวก็เผยรอยยิ้มพึงพอใจออกมา

ตั้งแต่หลินมั่วก้าวเข้ามาในร้าน เธอก็สังเกตทุกการกระทำของเขามาตลอด

ความนิ่งสงบและลักษณะนิสัยของหลินมั่วทำให้เธอมั่นใจว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

ยิ่งเมื่อเขายอมที่จะจ่ายเงินแทนการติดหนี้บุญคุณ

เพราะว่าการติดหนี้บุญคุณใครสักคนมีค่ามากกว่าเงินทองมากนัก

ซึ่งทำให้สาวชุดเขียวรู้สึกว่าการเดิมพันในครั้งนี้ของเธอนั้นถูกต้อง

“เนื่องจากการซื้อขายใหญ่ครั้งนั้นค่อนข้างจะเป็นความลับ ฉันไม่สามารถบันทึกไว้ตรงๆได้”

“งั้นฉันจะบอกให้ฟังโดยตรงๆ นายจะจำได้ไหมล่ะ”

หลินมั่วพยักหน้าเล็กน้อย

แสดงให้เห็นว่าเขามีความสามารถในการจดจำสิ่งเหล่านี้ได้

“ก่อนอื่นเลย การซื้อขายเมื่อแปดวันก่อนเกิดขึ้นที่โรงประมูลหมายเลขสิบสาม ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางเขตที่สิบสาม” สาวชุดเขียวเริ่มเล่า

“โรงประมูลนี้เป็นหนึ่งในทรัพย์สินหลักของหน่วยรักษาความปลอดภัยของเขตที่สิบสาม”

“การซื้อขายครั้งนั้นมีสินค้าในรถบรรทุกมากถึงหลายสิบคัน”

“และแม้แต่เรือที่บรรทุกสินค้ามายังต้องใช้เป็นสิบลำเพื่อขนสินค้าทั้งหมดออกไป”

สาวชุดเขียวไม่แน่ใจว่าหลินมั่วต้องการรู้ข้อมูลเหล่านี้ทำไม

และก็ไม่เข้าใจว่าภายในใจเขากำลังค้นหาข้อมูลอะไร ดังนั้นเธอจึงบอกทุกอย่างไป

“เวลาที่ตกลงกันคือเที่ยงวันของแปดวันก่อน ยอดเงินที่เปิดเผยออกมาคือหนึ่งพันห้าร้อยล้านเหรียญเฟิงเยี่ย” ขณะที่เล่าต่อ ดวงตาของหญิงสาวก็เผยให้เห็นความตกตะลึง

หนึ่งพันห้าร้อยล้านเหรียญเฟิงเยี่ย นั่นไม่ใช่จำนวนเงินน้อยๆเลย

ชั่วชีวิตนี้เธอคงไม่มีทางหาเงินได้มากเท่านี้เลย

สำหรับคนธรรมดาทั่วไป แม้จะใช้ชีวิตทั้งชีวิตก็อาจต้องการเพียงแค่เศษเสี้ยวของจำนวนเงินนี้

เมื่อฟังสาวชุดเขียวเล่าข้อมูล หลินมั่วก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

เพราะสิ่งที่เขาต้องการรู้มากที่สุดกลับไม่ถูกกล่าวถึง

หลินมั่วจึงไม่ยืนอยู่ที่ประตูอีกต่อไป เดินเข้ามาในห้อง

เธอถึงกับกัดฟันแน่น โกรธจนอยากจะกระโจนเข้าไปกัดหลินมั่วสักที

อะไรคือคำว่า ‘หน้าตาของฉันไม่มีเสน่ห์สำหรับเขาเลย’

ใคร ๆ ก็รู้ว่าเธอมีทั้งหน้าตาสวยงามและรูปร่างที่ยอดเยี่ยมที่สุดในเขตที่สิบสาม

เป็นผู้หญิงที่มีผิวขาว ใบหน้างดงาม และขายาวเรียว

เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความโมโหของหญิงสาว หลินมั่วก็เพิ่งรู้สึกตัว

ว่าสิ่งที่เขาพูดออกไปก่อนหน้านี้อาจจะไม่เหมาะสมสักเท่าไร

“ไม่ๆๆ อย่าเข้าใจผิดไป ผมไม่ได้หมายความว่าคุณไม่สวย แค่…สำหรับผม มันไม่ได้มีแรงดึงดูดอะไรเท่านั้นเอง”

หลินมั่วรีบแก้ตัวกับสาวชุดเขียว

เพราะเขารู้ดีว่าต้องอาศัยข้อมูลจากเธอในการค้นหาความจริงต่อไป

สาวชุดเขียวเพียงแค่จ้องหลินมั่วด้วยสายตาโกรธเคือง ก่อนจะถามหลินมั่วต่ออย่างห้วน ๆ

“มีคำถามอะไรก็ถามมาเลย”

“คุณรู้เรื่องนี้ไหม”