หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3627

หลินมั่วยื่มมือไปหยิบ ‘พัฒนาการของเขตที่สาม’ อีกเล่มขึ้นมาดู

แต่ทว่าเมื่อมองไปแแวบแรก หลินมั่วถึงรู้ว่าในเล่มนี้บันทึกรายละเอียดเกี่ยวกับการทำธุรกรรมขนาดใหญ่ในเขตที่สิบสาม

จนถึงขนาดที่บันทึกในหนังสือเล่มนี้มีแม้กระทั่งธุรกรรมที่เกิดขึ้นเมื่อสิบปีก่อน

เขารีบพลิกหน้าหนังสือไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว

โดยในใจเริ่มมีความคิดบางอย่างแวบขึ้นมา

“พ่อรูปหล่อ อ่านข้อมูลนายคงไม่ได้จะอ่านแบบนี้หรอกนะ”

“แค่สองสามวินาทีก็พลิกหน้านั้นแล้ว นายทำแบบนี้แน่ใจว่าจะหาเจอสิ่งที่ต้องการเจอเหรอ”

หลินมั่วตอบเสียงเบา ๆ โดยไม่หันมามอง

“ไม่ต้องลำบากคุณเจ้าของร้านหรอก”

“ผมแค่เปิดผ่าน ๆ ดูเท่านั้นเอง”

“เมื่อกี้คุณบอกว่าง่วงไม่ใช่เหรอ นอนพักไปเถอะ”

คำพูดเย็นชาของหลินมั่วทำให้สาวชุดเขียวถึงกับชะงัก

ทำไมล่ะ ฉันรบกวนเธออยู่เหรอ

เธอลูบแก้มตัวเองอย่างไม่เชื่อ

หรือว่าเมื่อคืนฉันนอนจนหน้าพังไปแล้วนะ

บนโลกใบนี้มีผู้ชายที่ไม่สนใจความสวยงามเลยด้วยเหรอ

หลินมั่วยังคงพลิกหน้าหนังสือในมือไปอย่างรวดเร็ว

จนกระทั่งมาถึงหน้าสุดท้ายที่มีเนื้อหาอยู่

“ห้าวันก่อน เวลา 9:32 ในตอนเช้าที่ศูนย์กลางของเขตที่สิบสาม ณ โรงประมูลหมายเลขสิบสาม”

“ได้มีการปิดดีลสินค้ามูลค่ากว่าพันล้านเหรียญเฟิงเยี่ย”

“และสินค้ามีจำนวนมากจนทำลายสถิติการซื้อขายที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของเขตที่สิบสาม”

สายตาของหลินมั่วพลันจับจ้องไปที่เนื้อหานี้ทันที

พันล้านเหรียญเฟิงเยี่ย และจำนวนสินค้าที่มากมหาศาล

หลินมั่วครุ่นคิด ข้อมูลนี้ดูเหมือนจะยืนยันสิ่งที่เขาเดาไว้ในใจได้ดี

“คุณเจ้าของร้านครับ ผมขอถามเกี่ยวกับการซื้อขายเมื่อห้าวันก่อน ช่วงเวลา 9:32 ”

หลินมั่ววางหนังสือลงเบา ๆ บนโต๊ะ

“เห็นแก่ที่นายหล่อมาก งั้นเรามาผูกมิตรกัน ก็จะไม่คิดเงินแล้ว”

สาวชุดเขียวพูดพลางจ้องมองหลินมั่ว พร้อมรอคำตอบจากเขา

“แต่ถ้าฉันขอให้นายช่วยในอนาคต นายห้ามปฏิเสธนะ”

ไม่คิดเงินเหรอ

หลินมั่วรู้สึกพูดไม่ออกในใจ สุดท้ายก็ต้องติดหนี้บุญคุณคนอยู่ดี

แบบนี้หลินมั่วจ่ายเงินเลยดีกว่าอีก

เพราะถ้าเป็นเงินก็อย่างมากแค่หนึ่งถึงสองแสนเหรียญเฟิงเยี่ย ซึ่งนั่นถือว่าเยอะแล้วด้วยซ้ำ

แต่หนี้บุญคุณของหลินมั่วมีค่ามากกว่านั้นหลายเท่า

“จริง ๆ แล้ว ผมจ่ายเงินได้เลยนะ”

“ฉันไม่เอา”

หญิงสาวมองหลินมั่วด้วยท่าทีขี้เล่น แสดงให้เห็นว่าถึงจ่ายยังไงเธอก็ไม่รับ

“ตกลง งั้นผมสัญญา”

“ถือว่าผมติดบุญคุณคุณหนึ่งครั้ง”