หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3637

“คุณฟูจิโกะ ผมมาอีกแล้ว!”

เมื่อเห็นมอร์ตันเดินเข้าไปด้วยท่าทางตื่นเต้น

เส้นเลือดดำบนหน้าผากของหลินมั่วนับไม่ถ้วนผุดออกมา

ตนเองไม่ควรไปมีความหวังใดๆกับไอ้หมอนี่เลย

มอร์ตันที่เดินเข้าไปเเล้วยังไม่ลืมหันมามองหลินมั่วที่ยืนอยู่หน้าประตู

“น้องมั่วหลิน ทำไมคุณยังยืนอยู่หน้าประตูอีก”

“รีบเข้ามารีบเข้ามา”

มอร์ตันพูดพลาง กระพริบตาให้หลินมั่วอย่างบ้าคลั่ง

เหมือนจะบอกว่าพวกเรามาที่นี่เพื่อสืบข่าว

หลินมั่วยืนอยู่หน้าประตู สุดท้ายก็เดินเข้าไปภายในร้าน

ห้องภายในตกแต่งแบบโบราณ เเละสะอาดมาก

“น้องมั่วหลิน เปลี่ยนรองเท้า”

มอร์ตันที่เปลี่ยนรองเท้าแตะเสร็จแล้ว ก็หยิบรองเท้าเเตะคู่ใหม่จากชั้นวางรองเท้าโยนไปตรงหน้าหลินมั่ว

หลินมั่วก็ถอดรองเท้าของตัวเองออก เปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะคู่ใหม่เอี่ยม

สำนักแนะนำของฟูจิโกะแห่งนี้เมื่อเทียบกับร้านอื่นๆแล้ว เล็กกว่ามาก

ดูไปแล้วนับว่าอยู่ในประเภทที่ไม่มีจุดเด่น

หลินมั่วไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรมอร์ตันถึงมาสถานที่แห่งนี้

“ผมดูร้านมัตสึฮานะอิเมะบันตรงข้ามนั่น เห็นชัดๆว่าดีกว่าที่นี่เยอะ”

“หนำซ้ำลูกค้าก็เยอะกว่า เพราะอะไรพวกเราถึงไม่ไปที่นั่น”

หลินมั่วกำลังพูด มอร์ตันก็รีบหันมา

“น้องมั่วหลิน เบาๆหน่อย”

“ถ้าพวกเราไปสถานที่แบบนั้นสักครั้งล่ะก็ รายได้ของผมหลายวันก็หายไปแล้ว

ภายในใจของหลินมั่วแปลกใจเล็กน้อย

ด้วยความที่มอร์ตันมีนิสัยที่ชอบหลอกลวงคน

รายได้ต่อวันอย่างน้อยก็หนึ่งหมื่นเหรียญเฟื่องฟ้า

ถึงแม้บางทีจะไม่มีลูกค้าเลย เเต่ก็ไม่น่าจะกลัวขนาดนี้

“ร้านมัตสึฮานะอิเมะบันนั่นค่าใช้จ่ายสูงมากเหรอ”

มอร์ตันพยักหน้าอย่างบ้าคลั่งทันที

และแล้วก็มีผู้หญิงรูปร่างโค้งเว้าเดินออกมาจากร้าน

สายตาของหลินมั่วมองที่ผู้หญิงที่มา

สิ่งเเรกที่หลินมั่วรู้สึกได้จากผู้หญิงคนนี้คือความเย้ายวน

ความเย้ายวนที่แผ่ออกมาจากตัวเธอช่างดึงดูดใจ

ในร้านเล็กๆแบบนี้ กลับมีผู้หญิงระดับนี้ซ่อนอยู่

ดวงตาสีฟ้าอ่อนคู่นั้นเต็มไปด้วยเสน่ห์เย้ายวน ราวกับจะดึงดูดให้คนจมดิ่งลงไป

ริมฝีปากสีแดงอ่อนชุ่มชื้นน่าสัมผัส ทำให้ผู้คนอยากจูบและลิ้มรสมัน

ผู้หญิงคนนี้ ทำให้หลินมั่วรู้สึกว่าไม่ธรรมดา

ภายในใจของหลินมั่วให้ความสนใจผู้หญิงคนนี้มาก

คนแบบนี้ไม่น่าจะอยู่ที่นี่

เมื่อผู้หญิงสวยคนนั้นเห็นหลินมั่วที่ยืนอยู่ข้างๆมอร์ตัน ดวงตาที่เย้ายวนของเธอก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที

เหมือนกับว่าเธอเห็นสมบัติล้ำค่า ลิ้นเล็กๆก็ขยับไปมาเบาๆที่ริมฝีปาก

อกที่โอนเอนราวคลื่นทะเลดึงดูดสายตาทั้งคู่ของมอร์ตันไปเต็มๆทันที

“ขอถามว่าลูกค้าท่านนี้คือ”