หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3658

ดวงตาของทูตพิเศษเบิกกว้างทันที

แย่แล้ว!

สายตาดุร้ายของเขา พยายามควบคุมฝ่ามือของเขาทันทีแล้วกดปุ่ม

แต่ทว่ากลับพบว่าไม่ว่าตัวเองจะพยายามเเค่ไหนอีก

ก็ไม่มีปัญญาควบคุมมือซ้ายของตัวเองเลย

“ไม่ต้องพยายามอีกแล้ว เส้นประสาทที่มือซ้ายของแกโดนฉันทำลายแล้ว”

เสียงของหลินมั่วดังก้องในโสตหูของทูตพิเศษองค์กรมนุษย์

เขายังวางฝ่ามือลงบนคอของทูตพิเศษองค์กรมนุษย์

ค่อยๆใช้เเรงยกคอขึ้น

ร่างของทูตพิเศษค่อยๆลอยจากพื้น

“ไว้…ไว้ชีวิตฉัน…ฉันไปเป็นหมา…ให้คุณ…”

ทูตพิเศษองค์กรมนุษย์หน้าแดงก่ำมองหลินมั่ว ปากพูดพร่ำอ้อนวอนให้ไว้ชีวิตอย่างไม่หยุด

บนใบหน้าของหลินมั่วเผยให้เห็นรอยยิ้มเล็กน้อย

“ไม่จำเป็น เเกลงไปถามยมบาลของพวกแกดูว่าต้องการไหม”

กร็อบ!

เสียงกระดูกหักดังขึ้น

ร่างกายของทูตพิเศษค่อยๆหยุดดิ้นรน

หลินมั่วลากร่างของเขาไปทิ้งรวมกับศพอื่นๆของสมาชิกองค์กรมนุษย์งู

แล้วจุดไฟเผาศพ

หลินมั่วเดินไปยังทิศทางที่เขามาเมื่อครู่

ตอนที่เขาเพิ่งมาถึง เห็นสถานที่ที่ทำเครื่องหมายว่าเป็นห้องทดลอง

นี่ควรเป็นสถานที่ที่สำคัญที่สุดในฐานที่มั่นองค์กรมนุษย์งู

ระหว่างทาง ศพก็นอนอยู่บนพื้นไม่ขาดสาย

ทุกคนบนร่างกายไม่มีแม้เเต่รอยขีดข่วน

คนพวกนี้ ตายทันทีจากการโดนเก้าเข็มลึกลับสังหาร

หากสังเกตุดีๆ จะสามารถเห็นจุดเล็กๆตรงหัวใจ

ร่างของหลินมั่วมาถึงทางเข้าห้องทดลองอย่างรวดเร็ว

สายตามองไปรอบๆ

เทียบกับที่อื่นๆที่เคยผ่านมา

ห้องทดลองได้รับการตกแต่งให้ดูเหมือนท้องฟ้าและผืนดิน

เเต่ในทางเดิน พื้นปูด้วยกระเบื้องสีขาว หนำซ้ำข้างบนยังแขวนโคมไฟสว่างอยู่ทั่ว

พอเห็นประตูเปิด คนกลุ่มหนึ่งก็เงยหน้าขึ้นมองหลินมั่ว

“คุณคือ…หัวหน้าทีมแลนสัน?”

“หัวหน้าทีมเเลนสัน คุณมามีอะไรชี้เเนะพวกเราหรือ”

“หรือว่าท่านทูตพิเศษเร่งอีกเเล้ว”

ชายคนหนึ่งในชุดเสื้อกราวน์สีขาวเดินมาถามหลินมั่ว

หลินมั่วได้สติกลับคืนมา และพูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเคร่งเครียด

“ท่านทูตพิเศษให้ฉันมาดูสภาพจิตใจของผู้ที่โดนจับกุมมาพวกนั้นว่าเป็นยังไงบ้าง”

“ถ้าเป็นไปได้ พวกเราจะเริ่มเตรียมเพิ่มล็อตใหม่”

ชายชุดเสื้อกราวน์สีขาวพยักหน้า “การทดลองล็อตนี้ใช้ไปเร็วจริงๆ”

“ก็คงต้องดำเนินการเพิ่มเติมอีกครั้งแล้ว”

เขาไม่ได้ค้นพบว่า ดวงตาทั้งคู่ของหลินมั่วที่เดิมเรียบเฉยเต็มไปด้วยความเย็นชา

“นายพาฉันเข้าไป ฉันไม่ได้มานานลืมว่าอยู่ตรงไหนแล้ว”

“ครับ งั้นคุณตามผมมาเถอะ”

ชายในชุดเสื้อกราวน์สีขาวไม่ได้สังเกตุเห็นอะไรแปลกๆ และพาหลินมั่วเข้าไปด้านในทันที

“คนถูกขังอยู่ข้างใน ผมไม่ไปเป็นเพื่อนคุณเเล้วนะครับ”