หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3686

“ตกลง คุณรีบสร้างสะพานเลย ผมรีบไป”

“ได้เลยครับ!”

แล้วก็เห็นพ่อค้าคนสร้างสะพานลากถุงขนาดใหญ่มากออกมา

และยกพัดลมแรงดันสูงหลายสิบเครื่องออกมาด้วย

หลินมั่วเข้าใจทันที

นี่จะสร้างสะพานลมนี่หว่า!

เเต่โดยทั่วไปใครจะไปสั่งทำสะพานลมขนาดใหญ่ขนาดนี้เล่า?

หรือว่าพวกเขาจะเกี่ยวข้องกับเรื่องระเบิดถนน

ไม่สนใจให้มากความเเล้ว รีบเข้าไปที่เขตสิบสองก่อนก็พอ

ฟู่ฟู่ฟู่…

พอปูสะพานลมเเล้วก็ต่อเข้ากับพัดลมแรงดันสูง

ไม่ถึงสิบนาที สะพานง่ายๆก็ถูกสร้างขึ้นมาตรงหน้าหลุมของหลินมั่ว

พออันย่าเห็นก็ยิ่งตื่นเต้น

“พ่อคะ นี่เตียงลมใช่ไหม

อันย่าไม่เคยเห็นเตียงลมใหญ่ขนาดนี้มาก่อน!”

หลินมั่ว “…”

หลังจากหลินมั่วตรวจสอบความปลอดภัยของสะพานเเล้ว หลินมั่วก็จูงมืออันย่าที่กระโดดโลดเต้นเหมือนนกน้อยขึ้นไปบนสะพาน

พอถึงทางเข้าอีกฝั่ง หลินมั่วก็หยิบเงินสกุลเฟื่องฟ้าปึกหนึ่งขึ้นมายื่นให้พ่อค้าสร้างทาง

“คุณนับดู มีเกินมาบ้าง”

พ่อค้ารับเงินเฟื่องฟ้ามา ปากยิ้มจนถึงใบหูแล้ว

คิดในใจว่า น่าจะมีลูกค้าโง่ๆที่มีเงินเยอะๆอย่างหลินมั่วมาอีกเยอะๆก็คงจะรวยไม่น้อย

อย่างนี้จะไม่รวยเละเรอะ!

ผู้คนที่ต้องการข้ามหลุมทั้งสองฝั่งของสะพานเห็นหลินมั่วข้ามสะพานไปแล้ว

เหล่าพ่อค้าคนรวยบางคนก็เตรียมจะเดินข้ามสะพานลมไปด้วย

ทันใดนั้นมีฝูงชนตะโกนขึ้นมา!

“พวกเขานี่เเหล่ะที่ระเบิดถนน!

ถนนระเบิดตั้งเเต่ตีสาม นี่เพิ่งผ่านไปแค่ไม่กี่ชั่วโมง?

พวกเขาจะหาสะพานลมขนาดใหญ่และพัดลมเเรงดันสูงมาหลายสิบเครื่อง

ต้องเตรียมของพวกนี้ไว้ก่อนเเน่เเล้วค่อยไประเบิดถนน

จุดประสงค์ก็เพื่อหลอกเอาเงินพวกเรา!”

พอทุกคนได้ยินก็รู้สึกว่ามีเหตุผล เเละเริ่มด่าพ่อค้าคนสร้างสะพาน

“นายไม่มีหลักฐาน อาศัยอะไรมาพูดว่าพวกเราระเบิด

หมอนลมนี่เป็นของเล่นของลูกชายฉัน

พอเห็นทุกคนติดอยู่ที่นี่ ฉันเลยอยากช่วยเหลือทุกคน

แต่พวกนายมาใส่ร้ายป้ายสีฉัน!”

พ่อค้าคนสร้างสะพานถูกจับได้คาหนังตาเขา จึงเริ่มเเก้ตัว

“ลูกชายนายเป็นช้างหรือแรดเหรอ ถึงมีเตียงของเล่นใหญ่ขนาดนี้”

เเต่เรื่องนี้ดูไปคงไม่ง่ายอย่างที่เห็นขนาดนั้น

อาจจะเกี่ยวข้องกับอำนาจของสาวทอผ้าเเดนเหนือของเขตสิบสอง

“ยังไงก็ต้องเข้าไปในเขตสิบสองอยู่เเล้ว เเบบนี้ให้พวกเขาพาไปเจอเป่ยจือหนี่ว์เลย ก็สะดวกไม่น้อย”

หลินมั่วอยากจะตั้งรกรากอยู่ในเขตสิบสอง ก่อนอื่นต้องไปพึ่งพาอำนาจของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

วันนี้เกิดเรื่องขึ้นก็เป็นโอกาสดี

พวกคนที่ก่อเรื่องวุ่นวายจะจับหลินมั่วกับอันย่ามัดไว้ กลัวว่าพวกเขาจะหนีไป

ดวงตาของหลินมั่วเเข็งกร้าวเย็นชา

“อย่าเเตะพวกฉัน พวกฉันจะตามนายไป พวกนายมีคนตั้งเยอะเเยะยังจะกลัวพวกฉันหนีอีกเหรอ”

คนที่กำลังคิดที่จะมัดพวกเขามองเห็นความเย็นชาในดวงตาของหลินมั่ว

ก็อดหนาวสั่นไม่ได้

คิดดูแล้วที่เขาพูดก็มีเหตุผล จึงไม่ได้มัด

ส่วนพ่อค้าคนสร้างสะพานเมื่อเห็นหลินมั่วถูกพาไป ก็กลัวว่าตัวเองจะเดือดร้อน

เลยถือโอกาสที่ทุกคนกำลังสนใจหลินมั่วอยู่ รีบทิ้งหมอนลมเเล้วหนีไป

มีคนเห็นว่าพ่อค้าคนสร้างสะพานลมจะหนีไป

เเต่คนที่ก่อเรื่องกลับมองหลินมั่วด้วยสีหน้าเย็นชา

“จับตัวเขาให้ได้ ไม่ต้องกลัวว่าจะหาพวกของเขาไม่ได้”

เป็นเช่นนี้ หลินมั่วกับอันย่าก็ถูกคนที่ก่อเรื่องพาเข้าไปที่เขตเหนือ

ส่วนคนอื่นๆที่มาก่อเรื่องวุ่นวายก็ข้ามสะพานลมไปได้อย่างราบรื่น