หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3687

เมื่อเข้าสู่เขตปกครองของเป่ยจือหนี่ว์

มีชายคนหนึ่งสวมชุดสีม่วงเข้มเดินมาขวางหลินมั่วไว้

“พวกคุณมาทำอะไรที่เขตเหนือ มีบัตรผ่านไหม”

“นายทหารท่านนี้ เช้าตรู่วันนี้ไอ้หมอนี่มันระเบิดถนนทางเข้าเขตเหนือครับ

แล้วยังร่วมมือกับพวกพ้องมาสร้างสะพานลม

เก็บค่าผ่านทางคนละหนึ่งหมื่นเหรียญเฟื่องฟ้า

ท่านว่าถ้าไปรบกวนการทำงานของนายทหารจะทำยังไง

พวกเราจับพิรุธมันได้

เลยจะพามันไปให้เป่ยจือหนี่ว์จัดการ”

คนที่ก่อเรื่องวุ่นวายทำเป็นช่วยเหลือ

แต่ที่จริงอยากจะเอาใจเป่ยจือหนี่ว์

“ได้ ฉันรู้เเล้ว มอบพวกมันให้ฉัน ฉันจะไปรายงานกับคุณเป่ยจือหนี่ว์”

“นายชื่ออะไร บ้านอยู่ไหน”

ทหารชุดม่วงถาม

“ผู้น้อยชื่อติงเหวินเย่า บ้านอยู่ที่ประตูเสือคู่”

“บัตรผ่านล่ะ”

จากนั้นติงเหวินเย่าก็ล้วงบัตรผ่านออกมาให้ดู หลินมั่วก็เเสดงบัตรผ่านออกมาเช่นกัน

“ได้เลย นายไปได้ ถ้าตรวจสอบเเล้วว่าเป็นความจริง มาเอาค่าตอบแทนที่นี่”

ทหารชุดม่วงพูดพลางจดข้อมูลลงในสมุด

ในเขตเหนือ ใครก็ตามให้ข้อมูลที่มีประโยชน์หรือปกป้องผลประโยชน์ของเขตเหนือ จะได้รับรางวัลเป็นห้าพันเหรียญเฟื่องฟ้า

ห้าพันเหรียญเฟื่องฟ้าเป็นสิ่งล่อใจมากสำหรับคนธรรมดา

นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมตลาดมืดในเขตเหนือจึงคึกคักกว่าอีกสามเขต

อย่างที่เหล่าฟ่านบอกจริงๆ ที่นี่มีข่าวสารเเละข้อมูลมากมายที่สุด

ทหารชุดม่วงพาหลินมั่วและอันย่าเดินต่อไปเรื่อยๆ

หลังจากเดินผ่านไปสามตรอก ก็เลี้ยวเข้าไปในวิลล่าที่หรูหรามาก

นี่น่าจะเป็นที่อยู่ของเป่ยจือหนี่ว์แล้ว

รอบๆวิลล่ามีทหารชุดม่วงยืนเฝ้าอยู่ทุกสองเมตร

ตรงข้ามยังมีสนามกีฬาและสนามฝึกขนาดใหญ่

มีทหารกล้ามโตหลายร้อยคนกำลังต่อสู้และฝึกซ้อมโดยไม่สวมเสื้อ

“ตำหนักสวยจังเลยค่ะ!”

ขณะที่หลินมั่วกำลังสังเกตุกำลังพลรอบข้างเเละประเมินสถานการณ์เลวร้าย จู่ๆอันย่าก็โพล่งขึ้น

เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงเเละผู้ชายมีความสนใจต่างกันโดยธรรมชาติ

“ถ้าคุณพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณได้ ฉันจะปล่อยพวกคุณไป”

เป่ยจือหนี่ว์ไม่ได้มองหลินมั่วตรงๆ เเต่เดินไปนั่งที่เก้าอี้เเล้วก้มลงเช็ดเลือดบนธนูอย่างตั้งใจ

“ผมเป็นเพียงเครื่องมือของคนอื่น คุณจือหนี่ว์ก็ย่อมจะรู้ชัดแจ้งดีว่าใครอยู่เบื้องหลัง”

หลินมั่วตอบเรียบๆ

เป่ยจือหนี่ว์สะดุ้งเล็กน้อย ม่านตาหดลงเล็กน้อย เหมือนนึกถึงอะไรบางอย่าง

“ฉันรู้ว่าเป็นเขา ตงหมิง”

เขตเหนือที่เป่ยจือหนี่ว์ปกครองนั้น ในอดีตเคยเป็นส่วนหนึ่งของเขตตะวันออกมาก่อน

ตงหมิงหวังเขตตะวันออกเเละเป่ยจือหนี่ว์นั้นเป็นพี่น้องต่างแม่

ไม่ว่าจะเป็นสติปัญญาหรือกำลังวังชา ก็เป็นเป่ยจือหนี่ว์ที่เหนือกว่าเสมอ

เเต่ด้วยเหตุที่บิดาของทั้งสองให้ความสำคัญกับลูกชายมากกว่า เเละคิดว่าผู้หญิงทำอะไรไม่ได้เท่าผู้ชาย

หากมอบอำนาจให้เเก่เป่ยจือหนี่ว์ สักวันหนึ่งดินแดนของตนอาจถูกอีกสองเขตแย่งชิงไป

ดังนั้นในการเเข่งขันเพื่อชิงอำนาจครองดินแดน ครั้งนั้นบิดาจึงจงใจให้เป่ยจือหนี่ว์เเพ้

และมอบอำนาจปกครองดินเเดนทั้งหมดให้กับตงหมิงพี่ชายของเธอ

เมื่อตงหมิงได้อำนาจก็ข่มเหงรังแกจือหนี่ว์อยู่เสมอ เละวางแผนที่จะทำร้ายเธอให้ตาย

ด้วยความจำใจสุดท้ายสาวทอผ้าจึงตัดสินใจครั้งใหญ่