หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3693

ในดวงตาของเป่ยจือหนี่ว์เต็มไปด้วยความผิดหวังเเละความเย็นชา

ที่เเท้ในสายตาของพ่อ ตัวเองยังคงเทียบไม่ได้กับพี่ชาย

ขณะนั้นเองมีทหารชุดม่วงคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องโถง

“คุณหนู ทหารของพวกเราได้ยึดครองทุกพื้นที่ในเขตตะวันออกแล้ว เเละทหารของเขตตะวันออกอีกสองพันนายได้ยอมจำนนเเล้วครับ”

เมื่อได้ยินข่าวที่คาดการณ์ไว้ เป่ยจือหนี่ว์มองไปที่ตงหมิง

“พวกสวะ! พวกสวะทั้งนั้น! ตงหมิงโกรธเเค้นคนพวกนั้นที่ยอมจำนน

“ถ้าคุณไม่โหดร้ายกับพวกเขา พวกเขาคงไม่ยอมจำนนหรอก

พ่อให้อำนาจคุณเเล้วเป็นยังไง โดนคุณทำลายจนหมดสิ้น?”

พ่อที่อยู่ด้านข้างส่ายหัวอย่างหมดปัญญา

ตงหมิงกหวังเห็นว่าตัวเองสูญเสียอำนาจไป เพื่อที่จะรักษาชีวิตให้รอดจึงลากขาที่ถูกธนูยิง คลานไปด้วยความยากลำบากที่แทบเท้าของเป่ยจื่อหนี่ว์

“น้องสาว พี่ชายผิดไปแล้ว พี่ชายขอโทษน้องด้วยนะ!

ขอแค่น้องยอมให้อภัยพี่ครั้งนี้ ต่อไปพี่จะเชื่อฟังน้อง ไม่ทำอะไรให้เสียใจอีก”

เป่ยจือหนี่ว์รู้สึกสะอิดสะเอียนจึงใช้เท้าถีบตงหมิงออกไป คำพูดของเขาไม่น่าเชื่อถือเลย

พ่อเดินไปข้างหน้าประคองตงหมิงขึ้นจากพื้น สายตาของตงหมิงหันไป เเล้วจับพ่อแนบที่หน้าอกไว้เเน่น!

“เป่ยจือหนี่ว์ วันนี้ถ้าเธอไม่ปล่อยฉัน ฉันจะบีบเขาให้ตาย!”

ตงหมิงบ้าคลั่งถึงขนาดจะฆ่าพ่อของตัวเองเพื่อเอาชีวิตรอด!

ทว่าเป่ยจือหนี่ว์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ คุณคิดจะเอาคนแก่คนหนึ่งมาขู่ฉันเหรอ”

แต่เมื่อเห็นพ่อที่อ่อนแอกำลังจะขาดใจตายในมือของตงหมิง จือหนี่ว์ก็อดร้อนใจไม่ได้!

ถึงแม้เธอจะเกลียดพ่อ เเต่ก็เคยเป็นคนที่แม่รักที่สุด ถ้าตัวเองปล่อยให้พ่อตายไป เเม่จะไม่เกลียดเธอเหรอ

เเต่ถ้าปล่อยให้ตงหมิงรอดไปได้ เธอก็จะไม่สามารถเเก้เเค้นได้

ในจังหวะคับขันนั้นเอง ก็มีกระสุนปืนพุ่งมาถูกแขนที่ตงหมิงบีบคอพ่ออยู่พอดี

ตงหมิงรีบปล่อยพ่อและร้องด้วยความเจ็บปวด

เเต่ตงหมิงยังไม่ยอมเเพ้ เขายังคงจะพยายามคว้าตัวพ่อของจือหนี่ว์ให้ได้ เเต่ครั้งนี้จือหนี่ว์เหลือบมองเห็นได้ทัน!

จือหนี่ว์รีบหยิบธนูออกมาหนึ่งคัน เเล้วยิงอย่างเเรงไปที่ร่างกายของตงหมิง!

ครั้งนี้ไม่ใช่ที่ไหล่ ไม่ใช่ที่ขา ยิ่งไม่ใช่ที่มือ เเต่เป็นหัวใจของตงหมิง!

ในที่สุดเธอก็ฆ่าเขาตายด้วยมือของเธอ!

พ่อ ตกใจกลัวจนทรุดลงนั่งที่พื้น ไม่กล้าสบตากับลูกสาวตรงๆ

“ลูกเอ๋ย อย่าฆ่าพ่อของลูกเลย”

เป่ยจือหนี่ว์หันหน้าไปดูที่ทางเข้าประตู แม่ก็มาด้วย!

“ฮือฮือ…”

หลินมั่ว “…”

“ไม่คิดว่านักฆ่าสาวจะมาร้องไห้ต่อหน้าเขา

“ทำไมคุณถึงพาแม่มาด้วยคะ” เป่ยจือหนี่ว์พลางร้องไห้พลางถาม

หลินมั่วตอบอย่างช่วยไม่ได้ “ตั้งเเต่รู้ว่าคุณจะบุกไปเขตตะวันออก แม่ของคุณก็เป็นห่วงตลอดว่าคุณจะฆ่าพ่อของคุณ

เมื่อได้ยินว่าคุณได้รับชัยชนะ ผมจึงพาเเม่ของคุณมา”

“ฉันรู้ว่าแม่ตัดใจเรื่องพ่อไม่ได้”

“ทำให้คุณเดือดร้อนอีกแล้ว หมอเทวดามั่วหลิน”

“ไม่ต้องเกรงใจ หลังจากกลับไปผมต้องการให้คุณช่วยผม”

“ได้ค่ะ ตอนนี้ฉันจะจัดกองกำลัง พวกเราจะได้รีบกลับ”

แต่ขณะนั้นเอง ข่าวหนึ่งก็แพร่สะพัดไปทั่วเขตสิบสอง

เป่ยจือหนี่ว์พิชิตตงหมิงหวังได้อย่างง่ายดาย นำกองทัพชุดม่วงยึดครองเขตตะวันออกได้สำเร็จ!

เขตสิบสองจะไม่โดนเเบ่งเป็นสี่ฝ่ายอีกต่อไป!

เป่ยจือหนี่ว์ได้รวมเขตเหนือเเละเขตตะวันออกเข้าด้วยกัน ยึดที่นั่งอย่างมั่นคง!