หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3714

หมอที่ดีที่สุดอย่างมั่วหลินก็อยู่ข้างๆ ตนเองไม่ใช่เหรอ ยิ่งลนลานยิ่งวุ่นวายจริงๆ!

“พวกแกเฝ้าคุณโรนัลด์อยู่ที่โรงพยาบาลนะ ฉันจะกลับไปหาหมอเทวดาคนหนึ่ง เขาจะต้องรักษาได้แน่ๆ!”

ไรอันพูดกำชับกับผู้ดูแลอีกสามคนเรียบร้อย จากนั้นก็ขับรถออกไปจากโรงพยาบาล

เมื่อมาถึงที่พักของหลินมั่ว ไรอันก็เห็นลงหลินมั่วกำลังกล่อมอันย่านอน จึงส่งสัญญาณให้หลินมั่วออกมาพูดคุยข้างนอก

“มั่วหลิน แม้ว่าคุณจะช่วยพวกเรามาหลายครั้งแล้ว แต่ขอให้ทำดีให้ถึงที่สุดเถอะนะ! โปรดช่วยคุณโรนัลด์ด้วย! คุณหนูเพิ่งจะกลับมา พวกเราจะเสียคุณโรนัลด์ไปไม่ได้! อันย่าจะเสียพ่อไปอีกไม่ได้นะ!”

สีหน้าของไรอันร้อนรนอย่างมาก น้ำเสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยการขอร้อง

“ฉันไม่รู้อาการบาดเจ็บของโรนัลด์ ไม่รับปากว่าจะรักษาเขาให้หายดีได้”

หลินมั่วไม่ได้ตอบตกลงคำขอของไรอันทันที หนึ่งเป็นเพราะเขายังไม่ได้วินิจฉัยเอง ไม่สามารถรับปากได้ว่าจะรักษาให้หายดีได้

สองคือเขารับการฝากจากซือหลันเยว่ จะต้องตรวจสอบตัวตนที่แท้จริงของโรนัลด์ให้ได้

หากโรนัลด์ควรฆ่าจริงๆ งั้นก็ช่วยผิดคนแล้ว

“มั่วหลินโปรดไปกับฉันเถอะนะ ขอร้องล่ะ!”

ภายใต้การร้องขอของไรอัน ในที่สุดหลินมั่วก็ไปที่โรงพยาบาลเอกชน

เมื่อเห็นโรนัลด์ หลินมั่วก็พอจะรู้สถานการณ์ของเขาแล้ว ดังนั้นจึงได้ให้หมอที่อยู่รอบๆ ถอยออกไป

เขาใช้เข็มเงินควบคุมแผลที่ยังคงเลือดออกไว้ชั่วคราว จากนั้นก็เอายาเสี่ยวกุยหยวนหนึ่งส่วนสิบสองให้เขากิน

นี่ยังไม่ถือว่าเป็นการรักษา เพียงแค่รักษาชีวิตของโรนัลด์ชั่วคราว ให้เขาฟื้นฟูและได้มีพลังฟื้นขึ้นมา

สักพัก โรนัลด์ลืมตาขึ้นมาอย่างหมดแรง

“ไม่ทราบว่าคุณคือใคร ไรอันล่ะ...” โรนัลด์ถามหลินมั่วอย่างอ่อนแอ

“คุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง หรือว่าคุณเจอลูกสาวคนโตของตระกูลซือแล้ว ตอนนี้เธอสบายดีไหม”

เมื่อเห็นอารมณ์ของโรนัลด์ หลินมั่วตัดสินใจบอกเรื่องราวที่ซือหลันเยว่พบเจอกับเขา

“ซือหลันเยว่บอกกับฉันว่า ในสถานการณ์ที่ไฟไหม้ใหญ่ พ่อของเธอพาเธอแม่ลูกหนีไปในทางกลับกันสามคน ทางลับนั้นจะมุ่งไปสู่สถานที่ที่ปลอดภัยอย่างมากที่หนึ่ง แต่ทางลับนี้มีเพียงแค่พ่อเธอและคุณรู้เท่านั้น ในตอนที่ครอบครัวพวกเธอจะเดินออกไปจากทางลับ เรื่องที่น่ากลัวก็ได้เกิดขึ้น กลุ่มคนที่ใส่หน้ากากปีศาจ ใส่ชุดคลุมสีดำก็ได้ยิงปืนใส่พวกเธอ! แม้ว่าพ่อของซือหลันเยว่จะไหวตัวทัน แต่ก็ได้รับบาดเจ็บหนักอยู่ดี”

ตอนที่หลินมั่วพูดถึงตรงนี้ สีหน้าของโรนัลด์ก็เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

โรนัลด์พูดกับหลินมั่วว่า “ตอนนั้นฉันไม่รู้เลยว่า เส้นทางตำแหน่งที่ฉันกับพ่อเธอรู้นั้นจะถูกเผยไปนานแล้ว!”

หลินมั่วไม่ได้ตัดสินใดๆ เขาพูดต่อไป

“ตอนนั้นพ่อของซือหลันเยว่บาดเจ็บหนัก แต่ก็พยายามสุดแรงเพื่อฆ่าพวกที่เฝ้าอยู่ที่ทางลับพวกนั้น ขณะนั้นพ่อของเธอยังคงไม่เชื่อว่าคุณเป็นคนทำ จึงได้รีบวิ่งไปที่เขตพื้นที่ของคุณ พวกเขาคิดว่าหากเข้าเขตพื้นที่ของคุณแล้ว ครอบครัวของพวกเขาก็จะสามารถที่จะปลอดภัย แต่ระหว่างทางที่วิ่งหนี คนพวกนั้นก็ได้ไล่ตามพวกเขามาอีก! เพื่อที่จะให้พวกเขาพ่อลูกสามคนหนีไปได้อย่างราบรื่น แม่ของซือหลันเยว่ก็ไปล่อทหารไล่ล่าส่วนใหญ่โดยตัวคนเดียว”

โรนัลด์ฟังจนคิ้วขมวด และสายตาของเขาก็เต็มไปด้วยความเคืองโกรธ