หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3765

“อันย่า พ่อไม่เคยเพิกเฉยต่อความรู้สึกของลูก พ่อต้องขอโทษลูก ให้อภัยพ่อได้ไหม ต่อไปพ่อจะอยู่กับลูกให้มากกว่านี้”

เเต่ไม่ว่าโรนัลด์จะพูดอย่างไรอันย่าก็ไม่สนใจ ตอนนี้จั่นเซ่อได้ร้องไห้ขึ้นมาอีก เดิมทีโรนัลด์กำลังปลอบอันย่าอยู่ เมื่อได้ยินเสียงร้องไห้จึงวิ่งไปหาจั่นเซ่อ…”

ไรอันที่อยู่ข้างๆส่ายหน้าทันที “คุณทั้งสง่างามเเละฉลาด เเต่ไม่เก่งเรื่องปลอบเด็กผู้หญิง”

“พ่อมั่วหลิน พวกเราไปหาพี่สาวกันเถอะค่ะ พ่อโรนัลด์ยุ่งมากเลย”

คำพูดของอันย่าเต็มไปด้วยความผิดหวัง

โรนัลด์พยายามปลอบทั้งจั่นเซ่อและอันย่า เวลานี้คนที่สง่างาม ดูเขินอายมาก

“โรนัลด์ คุณไปทำธุระก่อน ผมจะพาอันย่าไปก่อน”

“งั้นก็ได้ น้องมั่วหลิน อันย่าก็ฝากให้น้องด้วยนะ ออกไปผ่อนคลายอารมณ์ก็ดี ผมจะให้คนเก็บของๆอันย่า

ยังมีอีก เมื่อเห็นหลันเย่ว์ ช่วยบอกเธอด้วยนะว่าขอโทษ หวังว่าเธอจะยอมพาอันย่ามาอยู่ที่เขตสิบสอง…”

หลินมั่วพยักหน้า “คุณไม่ต้องห่วง ผมจะนำคำพูดของคุณบอกเธอ”

ไรอันขับรถพาอันย่ากับหลินมั่ว และฉวีอวี้ถังไปส่งที่ท่าเรือเขตสิบสอง

“อันย่า อย่าลืมคิดถึงพี่ไรอันทุกวันนะจ๊ะ”

อันย่าพยักหน้า แม้ว่าเวลานี้อันย่าจะโกรธโรนัลด์ เเต่ช่วงเวลาที่ผ่านมาก็เป็นไรอันที่อยู่เป็นเพื่อนเธอ อันย่าจึงไม่อยากไปจากไรอัน

ขณะที่ทั้งคู่กำลังจะจากกัน ก็มีรถอีกคันหนึ่งขับมา ผู้ชายคนหนึ่งที่คล่องแคล่วและมีความสามารถลงมาจากรถ

หลินมั่วมองใกล้ๆ เห็นว่าเป็นโรเซนต้า ผู้ช่วยของไรอันซึ่งเป็นหัวหน้า

โรเซนต้าเดินมาหาไรอันพร้อมกับสัมภาระหลายใบอย่างเร่งรีบ

“นายมาทำไม นายจะไปกับมั่วหลินเหรอ”

“รายงานลูกพี่ คุณโรนัลด์ให้ผมรีบมาบอกว่าเป็นห่วงคุณหนูอันย่า ให้คุณอยู่เป็นเพื่อนคุณหนูที่เขตสิบสาม นี่เป็นกระเป๋าเดินทางของคุณ…”

หลังจากที่โรเซนต้าพูดเรื่องที่โรนัลด์มอบมาจบ ก็มองดูไรอัน

อันย่าลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้า

“ไม่โกรธเขาเเล้วเหรอ”

“ไม่โกรธเเล้วค่ะ พ่อมั่วหลิน พ่อโรนัลด์จะคิดว่าอันย่าโง่หรือเปล่าคะ”

“เเน่นอนว่าไม่ เป็นความผิดของเขา เขาไม่ควรละเลยอันย่าของพวกเรา พวกเราไปจากเขา ก็นับว่าเป็นการลงโทษเขาสถานเบาอย่างหนึ่ง”

“เเต่ความจริงพ่อโรนัลด์เหนื่อยมากเลยนะคะ ทุกวันต้องทำงานๆดึกๆไม่ได้หลับไม่ได้นอน น้องก็ชอบร้องไห้ ต้องการให้พ่ออุ้มบ่อยๆ พ่อเลยไม่มีเวลาอยู่เป็นเพื่อนหนู…”

“งั้นเขาก็ไม่ควรไม่ใส่ใจความรู้สึกของหนู”

“หนูควรจะเข้าใจพ่อ แม้ว่าเขาจะยุ่งมาก เเต่ทุกๆวันก็ยังให้พ่อครัวทำปลาที่หนูชอบให้หนูกิน ส่งของเล่นมามากมาย เเต่หนูเเค่หวังว่าจะได้อยู่ติดกับพ่อดั่งเช่นวันวาน”

หลินมั่วคิดในใจ อันย่าเติบโตขึ้นเเล้วจริงๆ เขาปกป้องอันย่า เเต่อันย่ากลับหาข้ออ้างให้โรนัลด์พ้นความผิด

พ่อลูกจะทะเลาะกันได้นานสักเเค่ไหน