หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3775

ทั้งที่เมื่อครู่ซือหลันเยว่ยังอยู่ในภาวะใกล้ตายแท้ๆ แต่กลับฟื้นขึ้นมาได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้

เม็ดยาฟื้นฟูพลังหยินหยาง สมควรได้รับการยกย่องว่าเป็นยาวิเศษอย่างแท้จริง!

ผู้คนต่างพากันพูดคุยถึงซือหลันเยว่ พร้อมทั้งชื่นชมและยกย่องหลินมั่วด้วยความนับถือ

“ทุกท่านแยกย้ายกลับไปก่อนเถอะ! ผู้ป่วยเพิ่งฟื้นตัว ต้องการการพักผ่อน วันหลังค่อยมาเยี่ยมคุณหมอเทพมั่วหลินใหม่!”

ไรอันช่วยส่งผู้คนที่มุงดูออกจากร้าน ในที่สุดบรรยากาศในร้านก็กลับมาเงียบสงบ

“นายจับมือสาวไว้อย่างนี้ตลอด มันสมควรหรอ”

ฉวีอวี้ถังที่กำลังตื่นเต้นดีใจจนลืมตัว ลืมไปว่าเธอยังไม่รู้จักเขา

การจับมือเธออย่างสนิทสนมแบบนี้ อาจทำให้เธอเข้าใจผิดว่าเขาเป็นคนลามก…

“ขอโทษ ขอโทษ! ได้โปรดอภัยให้ผมด้วย ผมแค่ดีใจมากที่เห็นคุณฟื้น!”

ฉวีอวี้ถังหน้าแดงด้วยความเขินอาย รีบปล่อยมือของซือหลันเยว่

“มั่วหลิน คุณเป็นคนช่วยชีวิตฉันไว้สินะคะ”

“ไม่ พวกเราทุกคนช่วยกัน และเขาต่างหากที่มีส่วนสำคัญที่สุด”

หลินมั่วยิ้มพลางชี้ไปที่ฉวีอวี้ถังซึ่งยืนตัวเกร็งอยู่ข้างๆ

“ขอบคุณพวกคุณมาก แล้วคุณมาทำอะไรที่นี่ คุณไม่ได้ไปเขต 12 เพื่อช่วยฉันจัดการ…”

คำพูดของเธอหยุดลงเมื่อหันไปเห็นไรอันและฉวีอวี้ถังที่ยืนอยู่ใกล้ๆ

“พูดมาเถอะ พวกเขาทั้งสองคือเพื่อนที่ผมไว้ใจ” หลินมั่วเอ่ยอย่างมั่นใจ

เมื่อได้ยินดังนั้น ซือหลันเยว่จึงพูดต่อ “คุณได้ฆ่าโรนัลด์ไหม”

“ไม่ ผมไปสืบสวนเรื่องที่คุณบอกมา และได้พูดคุยกับโรนัลด์ด้วยตนเอง

จากหลักฐานที่ผมได้มา เขาไม่ได้ทำผิดอย่างที่คุณคิด”

“เป็นไปไม่ได้! คุณต้องถูกเขาหลอกด้วยหน้ากากจอมปลอมของเขาแน่ๆ!”

ซือหลันเยว่พูดด้วยความโกรธ ดวงตาแฝงด้วยความไม่พอใจ

หลินมั่วเล่าถึงบทสนทนาระหว่างเขากับโรนัลด์อย่างละเอียด แต่ซือหลันเยว่ยังคงรับไม่ได้

“หลันเยว่ คุณเพิ่งฟื้น อย่าให้จิตใจว้าวุ่นไป อารมณ์แปรปรวนไม่ได้”

ฉวีอวี้ถังพยายามพูดปลอบ แม้จะรู้สึกไม่มั่นใจในคำพูดของตัวเองนัก

“เขาพูดถูก คุณเพิ่งฟื้นตัว พักผ่อนก่อนเถอะ กินอาหารให้มีแรง ผมจะให้คุณเจอคนคนหนึ่ง ซึ่งคุณจะต้องดีใจแน่ๆ”

“พี่สาว! ในที่สุดพี่ก็ตื่นแล้ว อันย่าเป็นห่วงพี่มากเลย!”

เสียงเด็กน้อยดังขึ้นทำให้ซือหลันเยว่หันมามอง

เด็กหญิงผมสีชมพู ตาสีเขียว ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยท่าทางน่ารักน่าเอ็นดู

นางรู้สึกทั้งแปลกหน้าและคุ้นเคยในเวลาเดียวกัน

“ซิงซิง… ใช่เธอหรือเปล่า”

“อันย่าไม่รู้จักซิงซิง เธอก็เป็นน้องสาวของพี่สาวด้วยหรอคะ”

“เธอ… เธอคือซือหลันซิง! น้องสาวของฉัน!”

ซือหลันเยว่โผเข้ากอดเด็กหญิงตรงหน้าแน่น นี่คือน้องสาวของเธอ!

ผมสีชมพูสดใส และดวงตาสีเขียวเหมือนมรกตนั้น ไม่มีทางจำผิดแน่นอน!

“พี่สาวคะ งั้นหนูก็มีสองชื่อสินะ พ่อโรนัลด์ตั้งชื่อว่าอันย่าให้หนูด้วย”

อันย่าชูสองนิ้วให้ซือหลันเยว่ดู

“เธอยอมรับโรนัลด์เป็นพ่อจริงๆ หรือ เขาดูแลเธออย่างดีไหม”