หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3798

“อธิบายให้เข้าใจก็พอแล้ว พวกเราเป็นร้านเหล้าที่ซื่อสัตย์สุจริต ไม่ตั้งใจทำร้ายใคร” หลินมั่วพูด

“เป็นความผิดของคนรับใช้เด็กที่ไม่เข้าใจเรื่องราว หวังว่าคุณจะให้อภัยเขาสักครั้ง เขาเเค่เป็นห่วงฉันเกินไป”

ขณะนั้นเองคนรับใช้ก็รู้สึกละอายใจ ไม่กล้าสบตากับหลินมั่ว

“เมื่อครู่เเม้ว่าฉันจะสลบไป เเต่หูก็ยังได้ยินอยู่ว่า ถ้าหากไม่ใช่เพราะเถ้าแก่ร้านเหล้าช่วยผม ผมตายไปนานแล้ว!

ไปหาหมอฮุยชุนนั่นทำไม ในเมื่อแค่ไอเล็กน้อย เขารักษาฉันมาตั้งหลายปี ก็ยังไม่หายดี เป็นหมอภาษาอะไร!

หัวหน้าตระกูลถังตำหนิคนรับใช้นั่นอย่างรุนแรง

“หัวหน้าตระกูล ผมผิดไปแล้ว โทษที่ผมอายุน้อยจึงไม่รู้จักหมอเทวดา ทำให้เสียเวลาในการช่วยชีวิตท่าน”

“รีบขอโทษหมอเทวดา! ตบปากตัวเอง ถ้าหมอเทวดายังไม่ให้อภัย ก็ตบต่อห้ามหยุด!”

คนรับใช้จึงตบหน้าตัวเอง ความแข็งกร้าวในดวงตาเมื่อครู่นั่น หายไปหมดสิ้น

“ไม่ทราบว่าหมอเทวดามีชื่อเสียงเรียงใด”

“ข้าพเจ้ามั่วหลิน”

ถังหยวนเจิ้งมองหลินมั่วด้วยสายตาชื่นชม และกล่าวชมเชยว่า “อายุน้อยเเต่มีความสามารถรอบด้าน ทั้งเก่งเรื่องการเเพทย์ เเละยังสามารถบริหารธุรกิจได้ขนาดนี้ ถือว่าเป็นอัจฉริยะเลยทีเดียว!”

“หัวหน้าตระกูลถังกล่าวชมเกินไปครับ ผมเพียงเเต่ได้รับความช่วยเหลือจากเถ้าแก่เฮยกับผู้จัดการหลิว ทำให้ร้านทำมาได้ขนาดนี้ครับ”

เมื่อได้ยินที่หลินมั่วพูด ทั้งเถ้าเเก่เฮยและผู้จัดการหลิวที่อยู่อีกข้างรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง ต้องรู้ว่านี่หลินมั่วชมพวกเขาต่อหน้าหัวหน้าตระกูลถังนะ! นี่เป็นเกียรติอย่างยิ่ง!

หลังจากนี้ไป ใครๆในเขตสามก็ต้องให้ความเคารพพวกเขามากขึ้น

“คนของมั่วซื่อล้วนเป็นคนเก่ง อนาคตสดใส”

แค่ก…เเค่ก…หัวหน้าตระกูลถังพูดจบก็ไอขึ้นมาอีกครั้ง

หลินมั่วเมื่อเห็นเหตุการณ์ ก็หันไปหยิบขวดเหล้าเปลือกส้มมาหนึ่งขวด และหยิบขวดเล็กจากในอกออกมา หยดลงไปในขวดเหล้าเปลือกส้มหนึ่งหยด เเละยื่นให้ถังหยวนเจิ้ง

ถังหยวนเจิ้งถือขวดเหล้าเปลือกส้มไปเเล้วออกจากร้านเหล้าด้วยความพึงพอใจอย่างเต็มเปี่ยม

ผู้คนรอบข้างที่ยืนดูอยู่ต่างส่งเสียงร้องด้วยความตกใจ “นี่มันบัตรวีไอพีอะไรกัน!”

เถ้าแก่เฮยกับผู้จัดการหลิวรีบเข้าไปดูใกล้ๆ ปรากฏว่าเป็นบัตรblack diamondของคฤหาสน์ตระกูลถัง ซึ่งมีจำนวนจำกัดเพียงสามใบเท่านั้น!

ได้ยินว่าคนที่ถือบัตรนี้ มีสถานะเทียบเท่าหัวหน้าตระกูลถัง และมีอำนาจเท่ากันเลย

“เเค่ก…เเค่ก…เถ้าเเก่มั่ว ยาแก้ไอเปลือกส้มเมื่อกี้ขายให้ผมขวดหนึ่งได้ไหม”

ในหมู่คนล้อมรอบมีพ่อค้าคนรวยคนหนึ่งเดินมาหาหลินมั่วด้วยความเคารพ

“วันนี้วัตถุดิบยาเหล้าไม่เพียงพอ คงไม่สามารถขายให้คุณได้”

หลินมั่วรู้สึกเสียใจ วันนี้เขาหยิบยาติดตัวมาเเค่ขวดเล็กๆ เเละเมื่อครู่ได้เทลงไปในเหล้าของถังหยวนเจิ้งหมดแล้ว

“เถ้าแก่มั่ว ผมมีเงิน คุณปรุงให้ผมสักขวดหนึ่ง ผมเป็นโรคหอบหืดมานานหลายปี ยังไม่เคยหายขาดเลย เมื่อเห็นว่าหัวหน้าตระกูลถังอาการมีส่วนคล้ายๆกับผม จึงอยากได้สักขวดหนึ่ง