หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3799

พ่อค้าคนรวยเเสดงความเคารพต่อหลินมั่วอย่างที่สุด

“เอาอย่างงี้เถอะ พรุ่งนี้คุณมารับที่ร้านเหล้าก็ได้”

“ขอบคุณมากครับ!” พ่อค้าคนรวยเผยให้เห็นสีหน้าดีใจ

“เถ้าแก่มั่ว ผมก็เอาขวดหนึ่ง!”

“ผมด้วย!”

…

ฉับพลัน ลูกค้าในร้านเหล้าต่างขอซื้อยาเหล้าเปลือกส้มเป็นจำนวนมาก หลินมั่วจึงสั่งให้ผู้จัดการหลิวจดรายชื่อลูกค้าทั้งหมด เพื่อเตรียมยาให้เพียงพอ

ใกล้เวลาพลบค่ำ ผู้จัดการหลิวยังคงยุ่งอยู่กับการจดรายชื่อลูกค้า ในมือเขามีรายชื่อหนาสิบเซ็นติเมตร!

“รวยเเล้ว! รวยเเล้ว!”

ผู้จัดการหลิวตัวสั่นเทิ้มพลางยื่นรายชื่อให้หลินมั่ว

“ไม่รู้ว่าคนพวกนี้เป็นโรคไอจริงๆ หรือแค่ตามกระเเส”

“ช่างเขาสิ! เถ้าแก่มั่ว พวกเขามีเงินก็ให้พวกเขาซื้อ!”

หลินมั่วจ้องผู้จัดการหลิวตาเขม็ง ทำให้ผู้จัดการหลิวรีบเก็บอาการตื่นเต้นเมื่อครู่

จากนั้นหลินมั่วก็หยิบปากกา เตรียมเขียนรายการวัตถุดิบสำหรับทำยาเเก้ไอ

หล่อฮั้งก้วย หญ้าหนาม ไป๋ฟู่จื่อ ชะเอมเทศ ปั้นซย่า(บัวบก)…

เมื่อเขียนคำว่าปั้นซย่า(บัวบก)สองคำนี้ หลินมั่วก็เหม่อลอย เงยหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง

ขณะนั้น ความทรงจำดีๆทั้งหมดก็พลุ่งพล่านขึ้นมาในใจ ในปากพึมพำไม่หยุดว่า ปั้นซย่า

“เถ้าแก่มั่ว ปั้นซย่าทำไมเหรอครับ”

“อ๋อ ไม่มีอะไร ปั้นซย่าเป็นสมุนไพรจีนที่สำคัญในการรักษาอาการไอ มีสรรพคุณในการขับเสมหะ ขับความชื้น ลดอาการคลื่นไส้ อาเจียน เเละบรรเทาอาการหอบหืด นายต้องระมัดระวังในการเลือกให้ละเอียด”

“ท่านได้โปรดวางใจเถอะ สมุนไพรที่ฮุยชุนถังมีคุณภาพดีมาก”

“ฮุยชุนถัง นายหมายถึงหมอฮุยชุนที่รักษาหัวหน้าตระกูลถังไม่หายคนนั้นเหรอ”

“ใช่ครับ ฮุยชุนถังเป็นร้านขายยาที่เปิดโดยหมอฮุยชุน เเต่วันนี้หัวหน้าตระกูลถังบอกว่าเขาเป็นหมอต้มตุ๋น เดาว่าต่อไปคงไม่มีใครไปให้เขารักษาเเล้ว ทุกคนจะมาหาคุณแทน!”

“ผู้จัดการหลิว ยาเหล้าเเก้ไอของเถ้าแก่มั่วดังไปทั่วเขตสามเเล้ว เมื่อวานลูกค้าที่กินอาหารที่ร้านก็มาพักที่โรงเเรมของฉันต่อเลย ทุกคนตั้งใจจะมาซื้อยาแก้ไอกันตั้งแต่เช้าแน่ะ

เมื่อคืนห้องพักของโรงเเรมเต็มหมดเลย ยังมีลูกค้าอีกมากมายที่จองห้องไม่ได้ ต้องมานอนรอในล็อบบี้”

“ฉันก็ว่าทำไมคนพวกนี้มาเช้าขนาดนี้ ที่เเท้ก็พักอยู่ฝั่งตรงข้าม ดูจากเเถวเเล้ว ยาเหล้าสงสัยจะไม่พอนะ”

เถ้าเเก่เฮยกับผู้จัดการหลิวทั้งสองคนต่างก็ดีใจที่จะร่ำรวย

“ผู้จัดการหลิว เปิดร้านเร็วขึ้นได้ไหม พวกเรารอคอยกันมาทั้งคืนเเล้ว!”

“ใช่ใช่! เมื่อวานพวกเรามีจองคิวนะ!”

ลูกค้าเริ่มส่งเสียงร้องขอ เถ้าแก่เฮยกับผู้จัดการกลิวจึงตัดสินใจเปิดร้านก่อนเวลา

พนักงานช่วยกันรักษาลำดับคิว เฮยหลิวทั้งสองคนดำเนินการขาย ไม่นานเหล้าที่วางอยู่บนชั้นก็ขายหมดเกลี้ยง!

ลูกค้าที่อยู่แถวหลังๆซื้อยาเหล้าไม่ทัน จึงได้เเต่ซื้อเครื่องดื่มอย่างอื่นในร้าน

ร้านยังไม่ถึงเวลาเปิด เเต่ของขายหมดเกลี้ยง จำต้องปิดร้านเพื่อเติมสินค้า