หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3813

“ที่แท้ก็เป็นหมอจอมปลอมใจเหี้ยมคนนี้นี่เอง!”

“ถ้าไม่ใช่หมอจอมปลอม ผมคงไม่มีโอกาศเจอเบาะแสที่ชัดเจนขนาดนี้หรอก”

หลินมั่วอดไม่ได้ที่จะพูดหยอกล้อกับพ่อบ้าน

ชายที่พูดความจริงถามต่อว่า “ทำไมพี่น้องที่ตายไปของผมใช้ยาแก้พิษล่วงหน้าแล้ว แต่ยังตายเพราะพิษงูรัดอยู่ล่ะ”

หลินมั่วตอบ “หมอฮุยชุนแค่ให้ยาแก้พิษที่ป้องกันไม่ให้ถูกพิษ แต่ไม่ได้บอกว่าถ้าพวกแกถูกพิษงูรัดแล้ว ห้ามออกแรงหรือทำกิจกรรมที่ทำให้เหงื่อออก เพราะจะทำให้พิษกระจายเร็วขึ้นและยาแก้พิษจะสลายไป”

ชายคนนั้นกัดฟัน “นี่มันกล้าหลอกพวกเรา พ่อบ้านถัง ผมจะไปฆ่าไอ้หมอแก่คนนั้นเอง เพื่อชดใช้ให้ท่านผู้นำตระกูล!”

“ปัง!”

ชายที่เพิ่งเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับหมอฮุยชุนโดนพ่อบ้านถังยิงเข้าที่หัว เลือดสีแดงสดไหลลงพื้น ก่อนที่เขาจะล้มลงไป

พ่อบ้านถังมองศพที่ตายตาค้างที่พื้น พร้อมกับพูดขึ้นช้า ๆ “เรื่องนี้คงไม่ต้องรบกวนแกหรอก”

“ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!”

เสียงปืนดังขึ้นต่อเนื่องอีกสี่นัด จากนั้นคนที่เหลือก็ล้มลงตามกันไป

พ่อบ้านถังที่เคยสัญญาว่าจะไว้ชีวิตพวกเขาคนหนึ่ง ตอนนี้กลับกลายเป็นคนเลือดเย็นที่ฆ่าคนห้าคนโดยไม่ลังเล

“ไปจับตัวหมอฮุยชุนมา!”

ทันทีที่ได้รับคำสั่ง กองทหารก็ออกปฏิบัติภารกิจตามคำสั่งของพ่อบ้านถังทันที ตอนนี้ท่านผู้นำจากไปแล้ว ใครจะกล้าขัดคำสั่งของพ่อบ้านถัง?

“ไปกันเถอะ ไปหาท่านผู้นำกัน”

หลินมั่วเดินไปยังโลงเย็น มองดูร่างของท่านผู้นำที่เต็มไปด้วยหนอง และพยายามหาดูว่าเขายังมีความหวังในการฟื้นตัวหรือไม่

“ท่านผู้นำเสียชีวิตมาแล้วหลายวัน ในช่วงที่คุณไม่อยู่ ผมได้เรียกหมอหลายคนมาดูอาการแล้ว ทุกคนต่างบอกว่าไม่มีทางรอด ถ้าไม่นำร่างท่านผู้นำลงในโลงเย็น ท่านอาจจะเน่าเปื่อยไปนานแล้ว”

พ่อบ้านถังพูดด้วยสีหน้าหม่นหมอง

พ่อบ้านถังรีบสั่งให้คนอื่นๆ มาช่วยกันเปิดฝาโลงเย็น

พ่อบ้านถังดูถูกถังเฉิงอวิ่นมาโดยตลอด เพราะคิดว่าเขาคือคนที่ไร้ความสามารถ ก่อนหน้านี้เขาอ่อนน้อมกับเขาเพราะท่านผู้นำยังอยู่ แต่ตอนนี้ท่านผู้นำตายแล้ว พ่อบ้านถังก็ไม่อยากทนกับการถูกด่าทอจากถังเฉิงอวิ่นอีกต่อไป

แต่หลินมั่วยังอยู่ที่นี่ พ่อบ้านถังจึงต้องแสร้งเป็นคนดี

เมื่อฝาโลงเปิดออกทีละน้อย กลิ่นเน่าที่ตลบอบอวลก็ลอยคละคลุ้งออกมา ทำให้ทุกคนในห้องอยากอาเจียน แต่ก็ไม่กล้าแสดงสีหน้าออกมา พวกเขาจึงทำได้เพียงใช้มือปิดจมูกเอาไว้

“เถ้าแก่มั่ว คุณได้กลิ่นนี้ไหม นี่มันกลิ่นเนื้อที่เริ่มเน่าเปื่อยแล้ว ผมว่ายังไงก็ควรปิดฝาโลงไว้เถอะครับ”

พ่อบ้านถังทำท่าทางเหมือนจะอาเจียน

“พูดบ้าอะไร? คุณมั่วหลินยังไม่ได้พูดอะไรเลย”

พ่อบ้านถังด่าเสียดสีถังเฉิงอวิ่นในใจ แต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา

“กลิ่นเน่าเป็นกลิ่นจากเนื้อที่เน่าบนผิวหนัง ไม่ใช่จากอวัยวะภายใน เขายังมีโอกาสฟื้นหรือไม่ เดี๋ยวผมจะลองใช้เข็มเงินตรวจดูเอง”