หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3814

หลินมั่วหยิบเข็มเงินออกมา ก่อนจะปักลงไปที่จุดชีพจรกลางลำตัวของถังหยวนเจิ้ง

เมื่อจุดชีพจรถูกกระตุ้นอย่างรุนแรง ลมปราณภายในร่างกายก็เริ่มทำงานอีกครั้ง หลินมั่วยังคงเพิ่มแรงกดบนเข็มเงิน พร้อมกับหมุนเข็มไปมา

หลังจากนั้นไม่นาน หน้าอกของถังหยวนเจิ้งก็เริ่มขยับขึ้นลง แต่ลมหายใจของเขายังคงแผ่วเบาจนดูเหมือนจะขาดหายไปในทุกวินาที

หลินมั่วหยิบผ้าขาวผืนหนึ่งมาคลุมบนข้อมือของถังหยวนเจิ้ง ก่อนจะวางมือของตัวเองลงบนผ้าแล้วเริ่มจับชีพจร

“คุณมั่วหลิน พ่อของผมยังมีหวังไหม”

“พิษงูรัดแพร่กระจายไปทั่วร่างกายมาหลายวันแล้ว อวัยวะภายในของท่านผู้นำบวมขึ้นทุกส่วน ระบบทางเดินหายใจถูกอุดตันอย่างรุนแรง ถ้าไม่ใช่เพราะอุณหภูมิของโลงเย็นช่วยชะลอการแพร่กระจายของพิษไว้ พ่อของคุณคงไม่รอดแน่

ตอนนี้สิ่งที่เราต้องทำคือสกัดพิษงูรัดออกมา เพื่อสร้างยาถอนพิษ”

“ถ้าคุณมั่วหลินช่วยพ่อของผมได้อีกครั้ง เมื่อพ่อฟื้นขึ้นมา ผมจะให้พ่อแบ่งสมบัติของตระกูลถังให้คุณครึ่งหนึ่ง!”

คำพูดของถังเฉิงอวิ่นทำให้ทุกคนที่อยู่ในที่นั้น โดยเฉพาะพ่อบ้านถังและทหารคนอื่นๆ รู้สึกตกใจ เพราะถังเฉิงอวิ่นเป็นคนเห็นแก่ตัวมาโดยตลอด กลับยอมเสียสละสมบัติมากมายขนาดนี้เพื่อพ่อของตัวเอง

“คุณชายถัง หมอฮุยชุนถูกพาตัวมาแล้วครับ”

ทุกสายตาหันไปมองหมอฮุยชุนที่ถูกพาตัวเข้ามา เขามีสภาพเหมือนคนเสียสติ ผมเพ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้าขาดหลุดลุ่ย

เมื่อหมอฮุยชุนเห็นหลินมั่วอยู่ในห้อง เขาก็พยายามจะหนี เพราะเหตุการณ์ในโรงแรมครั้งก่อน หลินมั่วเล่นเอาเขาแทบเอาชีวิตไม่รอด

“หมอฮุยชุน ไม่เจอกันนานเลยนะ ดูเหมือนวิชาการแพทย์ของคุณจะพัฒนาไปไกลมาก ถึงกับปรุงยาพิษงูรัดได้เลยเหรอ”

หลินมั่วรู้สึกเสียใจที่ครั้งก่อนไม่ได้กำจัดหมอฮุยชุนไปให้สิ้นซาก ทำให้ตอนนี้หมอฮุยชุนกลับมาแว้งกัด และสร้างปัญหาให้โรงแรมเขาอีกครั้ง จนเขาต้องออกโรงมาแก้ปัญหาด้วยตัวเอง

“เถ้าแก่มั่ว ในเมื่อวิชาแพทย์ของคุณยอดเยี่ยมขนาดนั้น ทำไมยังจะต้องพาผมมาที่นี่อีก ผมอยากรู้จริงๆ ว่าคุณจะช่วยถังหยวนเจิ้งได้ยังไง!”

“ไม่ต้องกังวลหรอกหมอฮุยชุน ที่ผมให้คุณมาที่นี่ก็เพื่อให้คุณได้ดูว่าผมจะถอนพิษงูรัดยังไง”

แต่หมอฮุยชุนไม่ได้รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย

“พิษนี้ผมเป็นคนปรุงมันออกมาเอง! ในโลกนี้มีแค่ผมคนเดียวที่รู้วิธีถอนพิษ! ต่อให้วิชาแพทย์ของเถ้าแก่มั่วจะเก่งกาจแค่ไหน ก็ไม่สามารถช่วยถังหยวนเจิ้งได้หรอก!”

หลินมั่วพยักหน้า แล้วเดินไปที่โลงเย็น

หลินมั่วยื่นฝ่ามือออกไป ใช้พลังภายในตรวจสอบพิษงูรัดที่อยู่ในร่างของถังหยวนเจิ้ง เขาพบว่าหมอฮุยชุนใช้เลือดของตัวเองเป็นตัวเพาะเลี้ยงพาหะของพิษ รวมเข้ากับพิษงูรัดทั่วไปจนกลายเป็นพิษที่ร้ายแรงยิ่งกว่าเดิม

นั่นหมายความว่า หากต้องการถอนพิษนี้ออกให้หมด จำเป็นต้องหาเลือดที่มีหมู่เลือดตรงข้ามกับหมอฮุยชุน แล้วผสมเข้ากับยาถอนพิษที่ปรุงขึ้นตามปกติ จึงจะได้ผล

“เอาเลือดของหมอฮุยชุนมาสักหนึ่งชาม”

ถังเฉิงอวิ่นได้ยินดังนั้นก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง คว้ามีดสั้นออกมาแล้วเดินตรงไปหาหมอฮุยชุนทันที

หมอฮุยชุนตกใจทันที พรางคิดในใจหรือว่าหลินมั่วจะรู้ความลับที่ฉันใช้เลือดของตัวเองเพาะเลี้ยงพิษงูรัด

แต่ไม่นานนัก เขาก็สงบสติอารมณ์ได้ พรางคิดในใจ แต่ต่อให้รู้ไปก็ไร้ประโยชน์ เพราะหลินมั่วไม่รู้ว่าต้องใช้เลือดที่มีหมู่เลือดตรงข้ามกับฉันเพื่อทำยาถอนพิษ ต่อให้มีเลือดฉันทั้งตัวก็แก้พิษไม่ได้อยู่ดี

คิดได้ดังนั้น หมอฮุยชุนก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

“มั่วหลิน คุณยังเด็กเกินไป!”