หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3823

โรงแรมมั่วหลินมั่วซื่อ

หลินมั่วเดินลงมาจากชั้นบนอย่างปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน

พนักงานโรงแรมรีบกรูกันเข้ามาล้อมตัวเขาทันที

“ประธานมั่ว เป็นยังไงบ้างครับ? สัปสรพิษคนนั้นไม่ได้ทำอะไรคุณใช่ไหม?”

“ประธานหลิน แก๊งแมงป่องแดงพูดว่ายังไงบ้างครับ?”

“หรือว่าพวกเขาต้องการยึดโรงแรมของเราครับ?”

นี่คือวิธีการแก้แค้นที่พวกเขาคิดว่าแก๊งแมงป่องแดงจะใช้

หลินมั่วตบมือเบาๆ โดยไม่อธิบายอะไรมากนัก

“เอาล่ะ ทุกคนกลับไปทำงานของตัวเองเถอะ”

“ไม่ต้องกังวลเรื่องแก๊งแมงป่องแดง ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว ทุกคนไปทำงานอย่างสบายใจเถอะ”

เมื่อได้ยินแบบนั้น ทุกคนก็ทอดถอนใจอย่างโล่งอก

โรงแรมมั่วหลินมั่วซื่อมีเงินเดือนและสวัสดิการที่ดี อีกทั้งเจ้าของยังเป็นมีเมตตา

ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ทุกคนก็อยากจะทำงานที่นี่ต่อไป

ทุกคนแยกย้ายกันไปทำงาน

ผู้จัดการลังเลอยู่นานก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงสงสัย

“ประธานมัน พวกเขาจะไม่เอาเรื่องพวกเราแล้วจริงๆ เหรอครับ?”

“นี่มันไม่สมกับเป็นอัปสรพิษเลยนะ?”

“โอ้? งั้นฉันควรจะทำยังไงดีล่ะ?”

จากนั้นเสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นก็ดังขึ้น หลานเตี๋ยอีปรากฏตัวที่บันได

“เอ่อ……”

ผู้จัดการสบตากับหลานเตี๋ยอีและทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความตกใจ

พูดถีงหัวหน้าสาวของแก๊งแมงป่องแดง อีกทั้งยังถูกอีกฝ่ายจับได้

งานนี้ถ้าไม่ตาย ก็ต้องเสียเลือดเสียเนื้อแน่!

“คุณหลาน ผม…ผมไม่ได้พูดถึงคุณนะครับ…”

ผู้จัดการพูดอ้ำอึ้ง ลิ้นพันกันไปหมด

หลินมั่วมองแล้วได้แต่ส่ายหน้า

“คุณหลาน เขาเป็นแค่พนักงานธรรมดาเอง ขู่เขาไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก”

“รีบส่งเอกสารมาให้ผมเร็วๆ ด้วย ผมยุ่งมาก”

“ได้ค่ะ!”

หลานเตี๋ยอีพยักหน้าอย่างว่าง่าย และไม่ทำให้ผู้จัดการลำบากใจอีก

แต่ในขณะที่เธอกำลังจะเดินผ่านหลินมั่วไป เธอก็หยุดกะทันหัน

“คุณมั่วหลินคะ!”

หลานเตี๋ยอียืนเขย่งปลายเท้า แล้วกระซิบข้างหูของหลินมั่วด้วยริมฝีปากสีแดงสด

กลิ่นน้ำหอมเย้ายวนลอยเข้ามาในจมูกของหลินมั่วทันที

“คุณ…เป็นเกย์รึเปล่าคะ?”

เดิมทีเธอแค่อยากใช้วิธีนี้ล่อลวงหลินมั่วเพื่อสร้างความมั่นใจว่าเขาจะช่วยเธอแก้แค้น

ชายคนนี้เป็นเครื่องจักรไร้ความรู้สึกหรือยังไง

หรือว่า…เขาเป็นเกย์จริงๆ?

หลานเตี๋ยอีเดินออกไปด้วยความสงสัยและไม่เต็มใจ

ทันทีที่เธอเดินออกจากโรงแรมไปได้ไม่นาน

ชายร่างอ้วนคนหนึ่งก็เดินเข้ามา

“คุณหลาน ผมปีเตอร์ จากโรงแรมเคอลินครับ”

หลังจากแนะนำตัวเองเสร็จ ปีเตอร์ก็หยุดสายตาลงตรงหน้าหลานเตี๋ยอี

เขาจ้องมองหน้าอกอันอวบอิ่มของเธอ จนอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายลงคอ

ในขณะเดียวกัน ผู้ติดตามของหลานเตี๋ยอีก็กระซิบข้างหูเธอเบาๆ

“คุณปีเตอร์ ได้ยินมาว่าคุณกับมั่วหลินไม่ถูกกันใช่ไหมคะ?”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงอ่อนหวานเช่นนี้ ผู้ติดตามของหลานเตี๋ยอีก็รู้ได้ทันทีว่า ชายอ้วนคนนี้คงมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานแล้ว

แต่ปีเตอร์กลับไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง เขายังคงลุ่มหลงในเสียงหวานเย้ายวนของหลานเตี๋ยอี

“ใช่ ใช่เลย ผมกับเจ้าเด็กมั่วหลินคนนั้น ไม่มีวันญาติดีกันแน่…”

“อั่ก!”

พูดยังไม่ทันจบ ใบมีดคมก็พุ่งทะลุเข้าที่คอของเขาทันที

ท่อระบายน้ำในโซนสามมีศพเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งศพ!