หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3833

เมื่อนึกถึงตัวตนของชายหนุ่ม ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้าลึกๆ

ฟู่!

ชายหนุ่มคนนี้ไม่ใช่คุณชายแมทธิวส์หรอกเหรอ!

เวลานี้หลินมั่วเดินเข้ามาที่ห้องโถงและเตะก้นแมทธิวส์

จนอีกฝ่ายหกคะเมนล้มและนอนอยู่ตรงหน้าของจีล่า

"ขอโทษ และชดใช้!"

คำพูดสั้นกระชับมาก

แมทธิวส์ตัวสั่นและลุกขึ้นจากพื้น

"คุณจีล่า ผมขอโทษ ผมไม่ควรทำร้ายคุณก่อนเลย"

"สิบล้านบาทนี้ ถือเป็นค่าชดเชยของผม!"

เมื่อรู้ตัวตนของแมทธิวส์ พนักงานที่อยู่ในที่เกิดเหตุต่างก็ตัวแข็งทื่อ

นี่มันแทงรังแตนชัดๆ

ไม่!

มันควรจะแทงทะลุฟ้าเลยต่างหาก!

ถ้าแก๊งดาบรู้ว่าคุณชายของตัวเองถูกคนอื่นทำร้ายจนหน้าตาเป็นแบบนี้

โรงแรมมั่วซื่อ คงต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

ตอนนี้ในใจของทุกคนเริ่มสงสัย หรือว่าหลินมั่วจะเสียสติไปแล้ว

เรื่องแก๊งแมงป่องแดงเพิ่งจัดการเสร็จ ตอนนี้มีองค์กรที่น่ากลัวยิ่งกว่าเดิม

"จีล่า คุณยังจะอึ้งอยู่ทําไม!"

"แมทธิวส์ทำร้ายคุณยังไง คุณก็ทำร้ายกลับไปแบบนั้นสิ"

"พวกเราโรงแรมมั่วซื่อไม่ได้จะรังแกกันง่ายๆ"

หลินมั่วไม่สนใจว่าพนักงานจะคิดอย่างไร

หากกล้ายุ่งกับโรงแรมมั่วซื่อก็จะโดนตบปาก

จีล่ารู้สึกสะเทือนใจทันที เมื่อรู้ว่าหลินมั่วลงมือกับแมทธิวส์เพื่อตัวเอง

กระบอกตาเริ่มแดงและร้องไห้หนัก

"เถ้าแก่คะ คนที่ทำร้ายฉันไม่ใช่คุณชายแมทธิวส์ แต่เป็นลูกน้องของเขา!"

“……”

ทำเรื่องผิดพลาด!

น่าอาย!

"เขาควบคุมลูกน้องไม่ได้ ยิ่งสมควรถูกตบ ตบเขา!"

ในฐานะเจ้าของโรงแรมมั่วซื่อจะผิดพลาดได้อย่างไร

แม้ว่าจะผิด แต่มันก็เป็นความผิดของแมทธิวส์

ขนาดแค่ลูกน้องของเขา สภาพจิตใจก็แทบจะระเบิดแล้ว

อันจุยร้องไห้ฟูมฟาย คุกเข่าลงข้างๆ หลินมั่ว เกาะต้นขาของหลินมั่วไว้

"มั่วซื่อ ทำร้ายไม่ได้นะ!"

"ทำร้ายไม่ได้จริงๆ!"

"นี่เป็นนายใหญ่ของแก๊งดาบนะ!"

พูดจบ อันจุยก็ร้องไห้ออกมาทันที

เขาเพิ่งได้รับการแต่งตั้งจากผู้จัดการทั่วไปของโรงแรมเคอลิน

หลินมั่วแค่หันหลังกลับ ลูกน้องก็คุกเข่าลงบนพื้นทันที

"เถ้าแก่ครับ จะเกิดเรื่องขึ้นกับคุณชายแมทธิวส์ไม่ได้!"

หัวหน้าแก๊งดาบมีลูกตอนแก่ ความรักทั้งหมดจึงถูกมอบให้แมทธิวส์

ถ้าแมทธิวส์ตาย หัวหน้าแก๊งดาบจะต้องระดมคนในแก๊งทั้งหมดอย่างแน่นอน

แม้แต่หมาป่ามหาสมุทรซึ่งปกครองที่นี่ก็ต้องมีส่วนเกี่ยวข้อง

"เถ้าแก่ พอแล้วได้ไหม ปล่อยคุณชายของเราไปเถอะครับ!"

พูดจบ ลูกน้องหลายคนก็คุกเข่าลงพร้อมกัน ก้มหัวให้หลินมั่วรัวๆ

จีล่าก็รู้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ดีเช่นกัน

หลังจากปาดน้ำตาก็กอดแขนหลินมั่วไว้

"เถ้าแก่ แมทธิวส์ก็ถูกลงโทษตามสมควรแล้ว คุณปล่อยเขาไปเถอะนะ!"

หลินมั่วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

"จีล่า คุณจะตบหน้าเขาฉาดใหญ่สักทีใช่ไหม?"

จีล่าร้องไห้และส่ายหน้ารัวๆ

"เถ้าแก่ ช่างมันเถอะ ช่างมันเถอะ!"

"ก็ได้!"

หลังจากหลินมั่วเห็นจีล่าขอร้องและชั่งน้ำหนักผลดีผลเสียแล้ว จึงปล่อยแมทธิวส์ไป

ถ้าเกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ในเขตสาม จะส่งผลกระทบต่อแผนการของเขาจริงๆ

"พาคุณชายของพวกนายไสหัวไปซะ!"

ทันทีที่คําพูดนี้ออกมา ทุกคนรวมถึงแมทธิวส์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก