หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3834

สรุปบท ตอนที่ 3834 วันนี้ฉันสมควรได้รับ: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

อ่านสรุป ตอนที่ 3834 วันนี้ฉันสมควรได้รับ จาก หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

บทที่ ตอนที่ 3834 วันนี้ฉันสมควรได้รับ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายสัจนิยม หัตถ์เทวะหมอเทวดา ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย พลอย อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

แมทธิวส์เดินกะเผลกออกจากโรงแรมภายใต้การช่วยเหลือของลูกน้อง

"คุณชายครับ เราเรียกคนไหมครับ"

ลูกน้องสอบถามด้วยความเป็นห่วง

"ไอ้บ้าเอ๊ย แกอยากให้ฉันขายหน้าต่อหน้าพวกแก๊งดาบเหรอ"

แมทธิวส์มักจะมองตัวเองสูงส่งเสมอ ต่อให้ตีเขาจนตายก็ไม่ยอมให้คนในแก๊งดาบเห็นเขาในสภาพนี้

"รอให้ฉันรักษาแผลให้หายก่อน!"

เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะให้มั่วหลินคุกเข่าขอร้องต่อหน้าฉัน

พูดจบก็กัดฟันด้วยความโกรธ!

กร็อด!

เจ็บ เจ็บ เจ็บ!

ด้านนอกโรงแรม

คนกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งมา

"หัวหน้าหวังถัง ที่นี่แหละ!"

ภายใต้การนําทางของลูกน้อง หวังจ้าก็มาถึงโรงแรมมั่วซื่อ

"พี่หลาน สถานที่ติดต่อกับคนนอกครั้งสุดท้ายก็คือที่นี่"

"และผมยังได้ยินว่า เจ้าของโรงแรมกับพี่หลานมีท่าทางสนิทสนมกัน"

"แม้กระทั่งอยู่ในห้องส่วนตัวกันนานเลยทีเดียว!"

สายตาหวังจ้าฉายแววสว่าง

ดูเหมือนว่าจะเป็นที่นี่

นับตั้งแต่ได้รับคำสั่งจากราชาหมาป่ามหาสมุทรให้เข้าตรวจค้น

หวังจ้าจึงพาทหารและม้าออกมาทันที

จุดประสงค์ก็เพื่อแย่งความดีความชอบต่อหน้าทุกคน

"ดูเหมือนผู้ชายที่มาล่อลวงพี่หลานของเราก็อยู่ที่นี่แล้ว"

หวังจ้าหัวเราะ

"ฮ่าๆๆ ควรเป็นผมที่ได้ความดีความชอบครั้งนี้ สหายจัดการ!"

"เอาตัวเจ้าของโรงแรมมา ผมจะให้รางวัลส่วนตัวคนละแสน"

เงินทองทำให้ใจคนสั่นไหว!

พอคําพูดนี้ออกมา ลูกน้องกลุ่มหนึ่งก็ตะโกนอย่างตื่นเต้นคึกคัก

หนึ่งแสนเฟิงเหยียน ใช้จ่ายสักเดือนหนึ่งก็ไม่มีปัญหา

ในขณะที่ทุกคนกําลังจะเข้าไปฆ่า

ภายในโรงแรมกลับเต็มไปด้วยผู้คน

ไม่นานนัก เห็นเพียงไม่กี่คนหอบชายหนุ่มผมสีบรอนด์ที่หมดสติและชายหนุ่มที่หน้าตาเหมือนหัวหมูออกมา

หวังจ้าก้าวไปข้างหน้าและถามว่า “พวกคุณเป็นคนของโรงแรมนี้?”

แมทธิวส์ที่ถูกทุบตีอย่างรุนแรง ไม่อาจระบายความโกรธออกมาได้

หวังจ้าเข้ามาเขาก็ด่าทันที

"ไอ้ลูกหมา ไปตายซะ!"

"อย่าขวางทาง!"

อ๊ะ!

หวังจ้าเลิกคิ้วขึ้น!

แมทธิวส์ถือโอกาสที่อีกฝ่ายลงมือส่ายหัวและตะโกน

"ไปตายซะ!"

หวังจ้ากำลังอยู่ในอารมณ์เดือดสุดๆ ใครจะสนใจฐานะของอีกฝ่าย

เขาเตะตรงเข้าที่ใบหน้าของแมทธิวส์

ความอัปยศอดสูอย่างต่อเนื่องจนแมทธิวส์ทนไม่ไหว ด้วยความโกรธเขาจึงหมดสติไปทันที

เมื่อรู้เช่นนั้น หวังจ้าจึงสั่งให้หยุด

"ฮู่ เหงื่อออกแบบนี้รู้สึกสบายจริงๆ"

หวังจ้าเช็ดเหงื่อที่หน้าผากและหอบหายใจอย่างหนักเล็กน้อย

"เมื่อกี้ไอ้เด็กนั้น มันบ่นอะไร"

"เหมือนจะพูดถึงแมทธิวส์อะไรมั้งครับ ได้ยินไม่ชัด"

หวังจ้าดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างออก เหงื่อเย็นเริ่มผุดออกมา

สังเกตแมทธิวส์ที่ล้มลงกับพื้นอย่างละเอียด

หวังจ้าพลิกขาไปมาไม่หยุด

นั่นคือตราของคุณชายแก๊งดาบ!

"แย่แล้ว ฉันตายแน่!"

ในเวลานี้เขาเหมือนถูกสูบวิญญาณ ไร้เรี่ยวแรงจนล้มตัวลงบนพื้น

"พี่ใหญ่ เป็นอะไรไป!"

วินาทีต่อมา เสียงคํารามดังขึ้นทะลุท้องฟ้า

"รีบช่วยชีวิตคน..."

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา