หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3844

หลินมั่วไม่แปลกใจกับคําตอบแบบนี้ของมาร์ช

ตรงกันข้าม หลินมั่วแค่หัวเราะฮ่าๆ

"นายน้อยมาร์ช คุณนี่ซนจริงๆ"

พูดจบเขาก็ยกมือไปที่เอวและค่อยๆ หยิบเหล้าปั้นซย่าที่เหลืออยู่ครึ่งขวดออกมา

"คุณมาที่ร้านเราแต่ยังดื่มเหล้าไม่หมด ผมเลยนํากลับมาให้คุณ"

มาร์ชตัวสั่นและไม่กล้าสบตากับหลินมั่วเลย

"คุณอย่าพูดมั่วๆ นี่ไม่ใช่ของที่ผมบริโภค"

มาร์ชรู้นิสัยพ่อของเขาดี

แม้ว่าเขาจะรักตนมาก แต่บางอย่างตนก็แตะต้องไม่ได้

ผู้ฝึกวิชาดาบ ล้วนให้ความสำคัญกับความเที่ยงธรรมที่สุด

โดยเฉพาะการมีลับลมคมนัย กระทำรุนแรง การวางยาพิษทําร้ายผู้คน

มาร์ชตัดสินใจแล้ว ให้ตายก็จะไม่ยอมรับ

หรือว่าหลินมั่วกล้าทําร้ายต่อหน้าพ่อตน

"ซนจัง!"

หลินมั่วหัวเราะฮ่าๆ และดึงจุกขวดออก

"เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว คุณชายใหญ่จะกล้าดื่มสักหน่อยไหม"

"ทําไมล่ะ ผมจะรู้ได้อย่างไรว่าคุณวางยาผมในเหล้าหรือไม่"

มาร์ชยังไม่ทันพูดจบ

หลินมั่วไม่พูดสักคํา เงยหน้าขึ้นและกรอกเหล้าลงไปทันที

การกระทำครั้งนี้ได้พิสูจน์ให้เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่าเหล้าไม่มียาพิษ

“เอา ถึงตาคุณแล้ว!

มาร์ชตกตะลึง

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทําไมหลินมั่วถึงมีภูมิคุ้มกันต่อสือซินเฉ่า

แต่เขาก็รู้ว่าเขาไม่มีความสามารถนี้แน่นอน

"พ่อ พ่อรีบฆ่าไอ้โรคจิตนี่ที!"

"ผมบาดเจ็บหนัก ไอ้บ้านี่ยังจะบังคับให้ผมดื่มเหล้า!"

"พ่อ พ่อรีบช่วยผมฆ่ามันให้ตาย!"

ในเวลานี้เขาได้แต่ฝากความหวังไว้กับพ่อของเขาเท่านั้น

หม่าปังเต๋อไม่ได้โง่

ดูจากท่าทางเมมื่อครู่ เขาค่อนข้างมั่นใจ

ลูกชายตนวางยาพิษมาก่อนหน้านี้จริงๆ

หม่าปังเต๋อโกรธมาก แต่เขาระงับไว้ต่อหน้าคนนอก

"คุณมั่วหลิน เรื่องนี้ลูกชายผมเสียมารยาทก่อน"

"รอให้มาร์ชฟื้นตัว แล้วจะพาเขาไปที่บ้านเพื่อชดใช้ให้อีกครั้ง!"

หลินมั่วหัวเราะฮ่าๆ พลางโบกมือ

"ฮัดเช้ย!"

ประตูใหญ่ถูกเปิดออก

ราชาหมาป่ามหาสมุทรที่แยกตัวออกมาลูบจมูกแล้วเดินเข้ามา

เขารู้ว่าหลินมั่วถูกพามาที่หม่าปังเต๋อ เขาจึงกล้าเข้ามาทันที

เขาควบคุมหลินมั่วไม่ได้ และกลัวว่าเรื่องกะโหลกคริสตัลจะรั่วไหลออกไป

"หลานชาย สบายดี ดีจริงๆ!"

ราชาหมาป่ามหาสมุทรใช้คําพูดของมาร์ชที่แสดงความห่วงใยและเริ่มทดสอบสถานการณ์

หม่าปังเต๋อเอ่ยเสียงเย็น

"พวกเราขอรับความหวังดีของหัวหน้าหมาป่ามหาสมุทร"

เขาพูดพลางหรี่ตาลงเล็กน้อย

"ราชาหมาป่ามหาสมุทร ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งขึ้นเยอะเลยนะ!"

สําหรับเรื่องแยกร่างนั้น หม่าปังเต๋อย่อมรู้ดี

ก่อนหน้านี้เขายังเคยเยาะเย้ยอีกฝ่ายว่าขี้ขลาดและกลัวตาย

ราชาหมาป่ามหาสมุทรหัวเราะอย่างขมขื่น "เมื่อเร็วๆ นี้เกิดข้อผิดพลาดและได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย"

พอนึกถึงตอนนั้นเขาก็อยากจะร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา

ร่างแยกของตนทั้งสองตัว ตายด้วยมือของหลินมั่ว

ทำร้ายร่างเดิมจริงๆ