หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3845

ราชาหมาป่ามหาสมุททรคิดถึงความอัดอั้นตันใจ หันไปมองหลินมั่วโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเห็นรอยยิ้มที่ไม่หวังดีของคนด้านหลัง

เขาก็ตกใจ รู้สึกว่าจะมีเรื่องใหญ่

"พี่ใหญ่หมาป่ามหาสมุทร บังเอิญจังเลย!"

หลินมั่วทักทายและยื่นมือออกไปอย่างไม่เกรงใจ วางบนไหล่ของราชาหมาป่ามหาสุมทร

การกระทําที่ใกล้ชิดเช่นนี้ทําให้คนอื่นๆ ที่อยู่ในที่เกิดเหตุตกใจ

หากพูดถึงความแข็งแกร่ง ความแข็งแกร่งของราชาหมาป่ามหาสมุทรสามารถติดสิบอันดับแรกของเขตสามได้

และยังเป็นหัวหน้าแก๊งหมาป่ามหาสมุทรที่มีสถานะอันสูงส่งอีกด้วย

และมีชื่อเสียงด้านพฤติกรรมที่รุนแรง ในการลงมือที่อำมหิตในเขตสาม

อย่างไรก็ตามการมีตัวตนแบบนี้ กลับถูกหลินมั่วโอบไหล่ไว้ ไม่เพียงแต่ไม่มีท่าทีโกรธแม้แต่น้อย

ถึงกับหัวเราะ

"คุณมั่วหลิน บังเอิญจริงๆ!"

บังเอิญเหรอ!

ข้าตามมาถึงที่นี่

แน่นอนว่า ราชาหมาป่ามหาสมุทรได้แต่ด่าลับๆ ในใจ

จุดอ่อนอยู่ในมือ ไม่มีทางเลือก!

มาร์ชขยี้ตา ไม่อยากเชื่อฉากตรงหน้าจริงๆ

คนนี้เป็นพี่ใหญ่ที่มีอำนาจเท่าเทียมกับพ่อของเขา

แต่ทุกวันนี้ดูเหมือนนกกระทาไปได้

สิ่งที่สําคัญที่สุดคือ หลินมั่วเป็นแค่เด็กหนุ่มเท่านั้น

มีดีอะไร ถึงให้ราชาหมาป่ามหาสมุทรปฏิบัติแบบนั้น

ในขณะที่เขารู้สึกไม่เป็นธรรม เขาก็เห็นหลินมั่วกําลังโบกมือให้เขา

"น้องชาย ก่อนหน้านี้คุณไม่ได้คุยกับผมว่าจะจัดการกับราชาหมาป่ามหาสมุทรอย่างไรเหรอ"

"ตอนนี้ ราชาหมาป่ามหาสมุทรอยู่ตรงหน้าแล้ว!"

"มา พวกเราร่วมมือกันฆ่าเขา!"

ราชาหมาป่ามหาสมุทรไม่ทันได้ตั้งตัว จู่ๆ ก็รู้สึกเจ็บไหล่

ภายใต้สายตาของทุกคน หลินมั่วผลักราชาหมาป่ามหาสมุทรลงบนพื้นทันที

"มาร์ช อึ้งทําไม รีบหน่อย!"

"จัดการไอ้แก่นี่!"

หลังจากที่เขาพูดจบ

ฉากนั้นก็ตกอยู่ในความเงียบงัน

มาร์ชยิ่งรู้สึกขนหัวลุก!

แก๊งหมาป่ามหาสมุทรและแก๊งดาบขัดแย้งกันมาโดยตลอด

แต่ความขัดแย้งและการวางแผนทั้งหมดล้วนดําเนินการอย่างลับๆ

แม้ต้องการทําลายอีกฝ่าย ก็ไม่สามารถนำมาเปิดเผยได้

"แค่กๆ!"

หม่าปังเต๋อไอทําลายบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจ

"เหอะๆ น้องมั่วหลิน อารมณ์ขันจริงๆ!"

จนคนที่อยู่ในเหตุการณ์ได้ยินชัดเจน

แม่ง!

หม่าปังเต๋อกําหมัดแน่น ดาบใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเริ่มสั่น

เขาอยากจะฆ่าคน!

หลินมั่วเห็นทุกอย่างในสายตาของเขา ก็ส่ายหัวอย่างดูถูก

"ไปล่ะ น่าเบื่อจริงๆ!"

"ราชาหมาป่ามหาสมุทร เมื่อคุณแต่งงาน อย่าลืมเรียกผมนะ"

"ผมจะปล่อยไปก่อน"

พูดจบเขาก็เอามือกุมหัวแล้วเดินออกจากที่นี่ไป

อยู่ที่เดิม

ราชาหมาป่ามหาสมุทรมองเหล้าปั้นซย่าที่เหลือเพียงครึ่งขวดในมือด้วยสีหน้าที่มืดมนมาก

"น่ารังเกียจจริงๆ"

หม่าปังเต๋อเห็นเขาโกรธขนาดนี้ ในใจก็อดสงสัยไม่ได้

"ทำไมราชาหมาป่ามหาสมุทรถึงโกรธขนาดนี้?"

ราชาหมาป่ามหาสมุทรพึมพำ

"ก่อนหน้านี้ ผมถูกกลอุบายของเด็กนั่น จนดื่มเหล้าปั้นซย่าไปครึ่งขวด"

"น่าเกลียดไอ้เด็กคนนี้หน้าไม่อาย คาดไม่ถึงว่าจะวางยาพิษในเหล้าทําลายร่างแยกของผม"

พอคําพูดนี้ออกมา มาร์ชก็เหมือนถูกฟ้าผ่า

ตกตะลึงอยู่ที่เดิม