หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3852

“คุณชายดีจริงๆ ข้าน้อยรักท่านตายเลย!”

หญิงสาวหัวเราะเยาะ มือก็ออกแรงมากขึ้น

ดวงตาก็ดูโหดเหี้ยมขึ้น

เดิมทีเธอสามารถซ่อนตัวอยู่ในเงามืด ลอบสังหารได้อย่างเงียบๆ

เเต่ตอนนี้ถูกหลินมั่วจับได้เเล้ว

เหล่าหัวหน้ากลุ่มต่างๆก็ต้องเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น

เรื่องง่ายๆกลับกลายเป็นเรื่องยากขึ้นมาทันที

ไปตายสะเถอะ! ยุ่งเรื่องชาวบ้านจริงๆ!

หญิงสาวออกแรงบีบ เพื่อจะควักหัวใจของหลินมั่วออกมา

ทันใดนั้น!

สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป

“ผมตายเเบบธรรมชาติก็ดีเเล้ว!”

หลินมั่วจับข้อมือของหญิงสาวไว้เเน่นกริบ แล้วเเสยะยิ้ม

“เรื่องรักลืมไปสะเถอะ ผมมีภรรยาเเล้ว!”

“หนำซ้ำรูปร่างหน้าตาของคุณ ก็ไม่ใช่ลักษณะที่ผมชอบ”

เเม้หลินมั่วจะพูดเช่นนี้ เเต่ในใจของหญิงสาวก็เกิดความปั่นป่วน

“เป็นไปได้ยังไง”

“เห็นๆอยู่ว่าคุณหลงเสน่ห์ของฉัน!”

นี่เป็นครั้งเเรกที่เธอล้มเหลวในรอบหลายปี

สิ่งนี้ทำให้เธอตกใจ

ส่วนหลินมั่วก็เเกล้งทำเป็นไม่ใส่ใจ

เเต่ความจริงใจสั่นกลัวไม่น้อย

เสน่ห์ของอีกฝ่ายนั้นเเข็งแกร่งจริงๆ

หากไม่ใช่เพราะสุดท้ายมีเคล็ดวิชานิรมิตรช่วยให้เขามีสติ เขาคงกลายเป็นศพไปแล้ว

“เกือบตายเพราะน้ำมือของคุณเเล้ว!”

หลินมั่วอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา เเล้วก็ดึงนิ้วของอีกฝ่ายออกจากอกของเขาอย่างเเรง

เมื่อเห็นว่าเสน่ห์กำลังจะหมดฤทธิ์ ก็ไม่ลังเล

เล็บที่เปล่งแสงสีแดงก็ฟาดฟันเข้ามาอีกครั้ง

หลินมั่วไม่กล้าประมาท รีบปล่อยอีกฝ่าย เเล้วถอยหลังออกมา

นับตั้งเเต่เข้าสู่ระดับปรมาจารย์ ร่างกายของเขาก็เเข็งเเกร่งจนกระสุนยิงไม่เข้า

แต่เเสงสีแดงของหญิงสาวกลับสามารถทำลายร่างกายของเขาได้อย่างง่ายดาย

ทำให้เขาต้องระวังตัวเป็นพิเศษ

ทั้งคู่จึงออกห่างจากกัน

หญิงสาวก็ไม่กล้าประมาทเช่นกัน

“คุณคือปรมาจารย์?”

หลินมั่วยักไหล่ “คุณก็เช่นกันไม่ใช่หรือ”

พูดจบหลินมั่วก็ปล่อยพลังออกมา ทำให้เกิดลมพายุโหมกระหน่ำ

ทันใดนั้น

เส้นเลือดสีแดงจำนวนมากก็โผล่ขึ้นมาเหมือนใยแมงมุม ห่อหุ้มหลินมั่วไว้

แม้ว่าหลินมั่วจะคล่องแคล่ว เเต่ไม่ว่าจะหลบไปทางไหน เส้นเลือดที่โผล่มาจากพื้นก็ตามทันเขาเสมอไป

หนำซ้ำยังเคลื่อนไหวเร็วมาก ทำให้หลบหลีกได้ยาก

ไม่ถึงครึ่งนาที

ร่างกายของหลินมั่วก็ถูกพันด้วยเส้นเลือดเหล่านั้นจนขยับไม่ได้

ภายใต้การควบคุมของหญิงสาว

หลินมั่วถูกยกขึ้นไปกลางอากาศ

“นี่คือบทเรียนสำหรับความหยิ่งยะโส!”

ก่อนหน้านี้หญิงสาวยังเกรงดาบไท่อาที่เอวของหลินมั่วอยู่บ้าง

เเต่ตอนนี้ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว

สิ่งเดียวที่ทำให้เธอสงสัยคือ เเม้จะอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ใบหน้าของหลินมั่วก็ยังคงสงบเสงี่ยม

“มาร์ชตายในสถานการณ์แบบนี้หรือเปล่า”

หลินมั่วถามพลางสังเกตุสิ่งรอบตัว

แม้จะรู้ว่าเป็นภาพลวงตา

เเต่ทะเลเลือดที่น่าสะพรึงกลัว กับกลิ่นคาวของเลือด

มันเหมือนจริงเกินไปแล้ว!

ถ้าเขาไม่มีเคล็ดวิชานิรมิตร กับเคล็ดวิชาเซียวเหยาที่ช่วยให้เขาสงบสติอารมณ์ไปได้ เขาคงหลงกลไปแล้ว