หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3856

สถานที่สู้รบ

เหล่าผู้เชี่ยวชาญที่มีฝีมือของเขตสามที่ร่วมกันตรวจสอบ และได้ผลลัพธ์ที่ทำให้พวกเขาตกใจ

ที่นี่เพิ่งเกิดการต่อสู้ของปรมาจารย์เมื่อไม่นานมานี้

และจากพลังที่เหลืออยู่ เป็นไปได้ว่าจะมีปรมาจารย์หลายคนเข้าร่วม

“ส่งข่าวนี้ไปยังสภาผู้สูงอายุของเขตหนึ่ง!”

เกาะนรกสามารถยืนหยัดได้ในทะเลอันกว้างใหญ่เเห่งนี้ โดยธรรมชาติแล้วเนื่องจากมีพื้นฐานที่เเข็งเเรง

หนึ่งในนั้นคือสภาผู้สูงอายุเขตหนึ่ง

องค์ประกอบของสภาไม่เป็นที่เปิดเผย

เเต่ตั้งเเต่ก่อตั้งเกาะนรกแห่งนี้มา ทุกภัยคุกคามที่เกิดขึ้นกับเกาะนรก ล้วนถูกกำจัดโดยสภาผู้สูงอายุนี้

เมื่อข่าวการต่อสู้ของปรมาจารย์แพร่กระจายออกไป

เขตสามที่เดิมทีก็วุ่นวายอยู่เเล้ว ก็ยิ่งวุ่นวายมากขึ้นไปอีก

…

สำนักไห่หลาง

“ประมุข เกิดเรื่องใหญ่เเล้วครับ!”

“ดูเหมือนว่าเขตสามของพวกเราจะมีปรมาจารย์ปรากฏตัวขึ้นหลายคน!”

เมื่อได้ยินข่าวนี้ ไห่หลางหวังก็สั่นเทิ้มไปทั้งตัว

จู่ๆก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดี

“มีใครสืบหาตัวตนของพวกเขามาได้บ้าง”

ลูกน้องส่ายหัวไม่รู้

“มีข่าวลือว่าหูอี้จิ่วจากเกาะนรกได้รายงานเรื่องนี้ไปยังสภาผู้สูงอายุของเขตหนึ่งเเล้ว”

“โอเค!”

ไห่หลางหวังค่อยๆถอนใจอย่างโล่งอก

“ช่วงนี้ ก็ลำบากเหล่าพี่น้อง ลาดตระเวณให้มากขึ้น”

“อีกอย่าง ทางด้านสำนักดาบว่ายังไงบ้าง”

เมื่อเทียบกับปรมาจารย์ที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกระทันหัน

ไห่หลางหวังกังวลเรื่องปฏิกิริยาของหม่าปังเต๋อมากกว่า

การตายของมาร์ช สำนักไห่หลางของพวกเขาก็มีผลกระทบทางอ้อม

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าหวังจ้าต่อยมาร์ชเกือบตาย เรื่องเหล่านี้ก็คงไม่เกิดขึ้น

ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาพวกสำนักดาบก็ปรากฏตัวขึ้นบ่อยในเขตอิทธิพลของเขา

หนำซ้ำสมาชิกหลายคนของสำนักไห่หลางของพวกเขา ก็หายตัวไปอย่างลึกลับ

ลูกน้องนำเอกสารมาให้ “ประมุข ทางด้านผู้นำลัทธิหม่ายังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆครับ”

“เเต่รองผู้ช่วยของพวกเขาประกาศว่า พวกเราสำนักไห่หลางจะต้องชดใช้ผลจากเรื่องนี้”

ไห่หลางหวังสีหน้าเคร่งเครียด มองด้วยสายตาที่ดุร้าย

“พวกเราไม่ได้ส่งหวังจ้าไปให้เขาเเล้วเหรอ”

หลินมั่วขว้างทิ้ง

เมล็ดผลไม้ลอยเป็นเส้นโค้งที่สมบูรณ์แบบ ก่อนจะตกลงไปในถังขยะพอดี

Nice!

สีหน้าของไห่หลางหวังเคอะเขินเล็กน้อย

ถูกจับได้คาหนังคาเขาว่าพูดจาว่าร้ายลับหลังคนอื่น

“ท่านไห่หลางหวังวางแผนจะจัดการฉันให้ตายเมื่อไรล่ะ”

หลินมั่วถามอย่างใจเย็น

ไห่หลางหวังหัวเราะเอิ๊กอ๊าก “คุณมั่วหลินนี่ชอบล้อเล่นจริงๆเลยครับ”

“เมื่อกี้ผมพูดถึงคนอื่นครับ คุณมั่วหลินอย่าได้เข้าใจผิดนะครับ ฮ่าฮ่าฮ่า”

หลังจากเขาอธิบายอย่างอึกอัก เขาก็รีบเปลี่ยนเรื่อง

“ใช่เเล้วคุณมั่วหลิน ไม่ทราบว่ามาที่นี่มีธุระอันใดหรือครับ”

“ไม่มีไร!”

หลินมั่วลุกขึ้นยืนเเล้วโบกมือ

“ก็เเค่ไม่ได้เจอไห่หลางหวังหลายวัน ก็เลยคิดถึง ดังนั้นจึงมาเยี่ยม!”

“ไปละ!”

ก่อนไป หลินมั่วยังหยิบลูกพลัมขึ้นมาอีกลูก

ถุ้ย เปรี้ยวจะตาย!