หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3872

หม่าปังเต๋อได้ยินข่าวนี้เเล้ว

ใจที่ร้อนลุ่มอยู่ก่อนหน้านี้ก็เย็นชาลงทันที

เขตสามของพวกเรา ไปทำอะไรให้กลุ่มปรมาจารย์จับตามอง

“ปรมาจารย์มั่ว งั้นพวกเราจะทำอย่างไร”

พอเกี่ยวข้องกับปรมาจารย์ เขานี่นับว่าเป็นคนที่ห่างไกลจากการเป็นปรมาจารย์อยู่ลิบลับ

ไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมด้วยซ้ำ

ภายใต้สายตาที่คาดหวังของหม่าปังเต๋อ หลินมั่วก็ส่ายหน้า

“ผมก็ไม่มีความมั่นใจที่จะสู้กับพวกเขา!”

การซุ่มโจมตีในครั้งนี้เป็นเหมือนสัญญาณเตือนภัยครั้งใหญ่สำหรับหลินมั่ว

ถ้าไม่ใช่เพราะไท่อาช่วยไว้ เขาคงตายไปแล้วในภวังค์นั้น

เสียงเคาะประตู ขัดจังหวะความคิดของหลินมั่ว

“ปรมาจารย์มั่ว คุณพอใจกับสิ่งอำนวยความสะดวกที่นี่หรือไม่”

อธิบดีชิวเดินเข้ามา ถามพร้อมรอยยิ้ม

หลังจากดูเเลลูกสาวเรียบร้อยแล้ว เขาก็รีบมาที่นี่เพื่อขอบคุณหลินมั่ว

“อธิบดีเกรงใจไปเเล้ว!”

หลินมั่วตอบกลับอย่างสุภาพ

เเค่สิ่งอำนวยความสะดวกเเค่นี้ บอกว่ามาพักผ่อนก็ยังได้

“ใช่เเล้ว อธิบดีผมดูสีหน้าคุณไม่ดี หรือว่าคุณก็ได้รับบาดเจ็บ”

ครั้งเเรกที่เจอกัน เขาก็รู้สึกว่าอธิบดีคนนี้สีหน้าผิดปกติ

อธิบดีชิวหัวเราะ

“มิเสียเเรงที่เป็นหมอเทวดาที่ช่วยชีวิตอีอี!”

“ถูกต้อง ก่อนจะมานี่ ผมได้ไล่ตามคนร้ายที่ทำร้ายลูกสาวของผม”

“เเต่ว่าอีกฝ่ายเตรียมการไว้ก่อน ผมประมาทไปหน่อย เลยโดนชายร่างใหญ่ชกเข้าที่อก”

พูดจบเขาก็ลูบหน้าอกเบาๆ เห็นได้ชัดว่าหมัดนั้นเเรงพอสมควร

หลินมั่วจับประเด็นสำคัญในคำพูดของเขาได้ทันทีเเล้วถามว่า

“ชายร่างใหญ่คนนั้นสูงสองเมตร กำยำ เเละมีเเผลที่ข้อมือใช่ไหม”

อธิบดีชิวพยักหน้าทันที

“คุณรู้ได้ไง”

เมื่อได้รับคำตอบ หลินมั่วก็มั่นใจเเล้วว่าทุกอย่างเป็นเพียงเเค่เเผนการที่ซับซ้อน

ใช้ชิวอีอีเป็นเหยื่อล่อ เเล้วปรากฏตัวออกมาเอง

หนำซ้ำถ้าชิวอีอีตายไป อธิบดีต้องเสียใจมากและออกตามหาฆาตรอย่างบ้าคลั่ง

เมื่อถึงเวลา ก็ลอบสังหารหัวหน้าใหญ่สักคนสองคน

เขตสามก็จะวุ่นวายแล้ว

“อีกฝ่ายอาจจะไม่ยอมเเพ้ง่ายๆ!”

เริ่มจากมาร์ช

พวกนี้เริ่มจากการจับตาบุตรหลานของผู้นำสิบกลุ่มใหญ่

สีหน้าของอธิบดีชิวดูมืดมนลงเรื่อยๆ

“ปรมาจารย์มั่ว มีวิธีจัดการพวกเขาให้สิ้นซากไหม”

“ขอแค่สามารถจัดการพวกมันได้ พวกเราจะยอมให้คุณสั่งการได้ตามใจ!”

ในฐานะที่เป็นกลุ่มที่มีอำนาจมากที่สุดของเขตสาม ฝ่ายเราไม่เพียงเเต่มีพื้นที่มากที่สุด

เเต่ยังมีอำนาจเหนือกว่ากลุ่มอื่นๆอีกเก้ากลุ่ม

ที่สำคัญที่สุดคือ อธิบดีชิวเองก็เป็นยอดฝีมือที่เกือบจะถึงขึ้นปรมาจารย์ผู้เเข็งเเกร่ง

เเต่

หลินมั่วเมื่อเจอคำถามเเบบนี้ ก็ได้เเต่ส่ายหน้ารัวๆ

“อธิบดี ความจริงคุณโชคดีนะ!”

“คนที่ลอบโจมตีคุณนั้นคือปรมาจารย์ผู้เเข็งแกร่ง”

ภายใต้พลังโจมตีที่รุนเเรงขนาดนั้น หลินมั่วยังไม่กล้ารับมือโดยตรง

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอธิบดีชิวตรงหน้านี่เเล้ว

อีกฝ่ายไม่ได้ลงมือฆ่าน่าจะเป็นเพราะต้องการให้อธิบดีชิวสร้างความวุ่นวายในเขตสาม