หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 389

จากนั้น สวี่เจี้ยนกงก็ให้ฟังฮุ่ยทำความสะอาดโต๊ะทานข้าว โดยบอกว่าเขาอยากจะฉลอง

หลินมั่วกำลังจะไปช่วยงานในครัว แต่ก็ถูกสวี่เจี้ยนกงขัดขวางไว้

“วันนี้แกเป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ จะมาให้แกทำอาหารได้อย่างไร”

“ฉันกับแม่แกก็ไม่ได้ทำอาหารมานานแล้ว”

“วันนี้แกนั่งพักเถอะ ฉันกับฟังฮุ่ยจะแสดงฝีมือให้เห็น”

สวี่เจี้ยนกงยิ้มอย่างอ่อนโยน

คนอื่นๆ ในห้องก็สับสนไปหมด

หลังจากเข้าไปในครัว ฟังฮุ่ยก็ปิดประตูทันทีและบ่นว่า "ที่รัก คุณจะทำอะไรเนี่ย"

“ให้ฉันทำอาหารให้ไอ้เลวนั่น เขาจะจ่ายไหวไหม”

“แล้วคุณยังให้เสวี่ยเอ๋อร์ขอบคุณเขาอีก คุณคิดอะไรของคุณเนี่ย”

"เรื่องนี้มันเป็นความผิดของเขา ถ้าเขาไม่ได้ทำให้ตระกูลฮั่วขุ่นเคือง เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับเสวี่ยเอ๋อร์ได้อย่างไร "

สวี่เจี้ยนกงโบกมือและพูดด้วยเสียงเบา "ผู้หญิงนี่นะ สวยแต่ไร้สมองซะจริง"

“คุณรู้ไหมว่าหลินมั่วมีแนวคิดแบบไหนถึงชนะเกมนี้ได้”

"ครั้งนี้เขาเข้าสู่การแข่งขันด้วยเงินทุนหลายหมื่นล้าน"

"เมืองก่วงหยางก็ได้รับชัยชนะครั้งใหญ่ คุณรู้หรือไม่ว่ามันทำเงินกลับคืนมาได้มากแค่ไหน"

ดวงตาของฟังฮุ่ยก็เบิกกว้างทันที "อย่าบอกนะว่านี่เพราะเรื่องนี้"

“ตอนนี้หลินมั่วผู้นี้อาจมีเงินมากมายติดตัวเชียวล่ะ”

"เข้าใจแล้ว ฉันเข้าใจแล้ว"

"ที่รัก คุณเป็นมองการณ์ไกลเสียจริง"

สวี่เจี้ยนกงหัวเราะเบาๆ "ผมบอกแล้วไง"

“เสวี่ยเอ๋อร์ไม่รู้ความ"

“ถึงตอนนี้ทำไมคุณถึงยังต่อล้อต่อเถียงกับหลินมั่วอีก”

“เดี๋ยวให้หลินมั่วใช้เงินสองร้อยล้านหยวนก่อตั้งบริษัทให้เสวี่ยเอ๋อร์ ถึงตอนนั้นเธอก็จะได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายแล้ว”

“มัวดื้อด้าน ไม่แม้แต่จะขอบคุณด้วยซ้ำ”

“เฮ้อ ผมบอกคุณแล้วว่าเด็กคนนี้นิสัยเสียเพราะคุณ”

ฟังฮุ่ยไปไม่เป็น "ก็ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดให้ละเอียดนี่"