หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3919

เขตสอง ปราสาทลอเร้นซ์

ตอนนี้เด็กสาวที่นอนอยู่บนพื้นใกล้จะขาดใจตายเเล้ว

เเต่หญิงอ้วนก็ยังไม่หยุด ยังคงทำร้ายร่างกายหนักขึ้นเรื่อยๆ

หลินมั่วที่ซ่อนตัวอยู่ เห็นว่าหญิงอ้วนดูเหมือนตั้งใจจะฆ่าเด็กสาว

เขาจึงทนไม่ไหวอีกต่อไป

ร่างของเขาปรากฏขึ้นทันที เเละหญิงอ้วนที่ดูน่ากลัว พริบตาเดียวแขนขาเดิมก็ขาดหมด

ก่อนที่เธอจะอ้าปากร้องออกมา

หลินมั่วยกมือขึ้นมาก็ฟันดาบทันที จนลิ้นขาดกระเด็น

หลังจากนั้น หลินมั่วก็ถอนหายใจเล็กน้อย

ถ้าหญิงอ้วนฆ่าเด็กสาวไปเลย เขาจะไม่ขวาง

เพราะตั้งเเต่เเรกที่เห็นเด็กสาวคนนี้ หลินมั่วก็ชัดเจนเเล้ว

หัวใจของเด็กคนนี้ตายไปแล้ว แม้จะยังมีชีวิตอยู่ก็เหมือนศพเดินได้

การตายสำหรับเด็กคนนี้ อาจจะเป็นการปลดปล่อย

เเต่หญิงอ้วนใจร้ายเกินไป อยากจะทรมานเด็กสาวจนตาย

หลินมั่วทนไม่ไหวอีกต่อไป จึงได้เลือกที่จะลงมือ

หลังจากเหลือบมองเด็กสาว เขาก็เตรียมตรวจสอบว่าเธอยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว

ตอนที่เขาย่อตัวลง จู่ๆก็พบว่าดวงตาดำคล้ำของเด็กสาวนั้นมีเเววเป็นประกายขึ้นมา

การเปลี่ยนเเปลงดังกล่าวทำให้หลินมั่วเปลี่ยนแผนก่อนหน้านี้ทันที

สาวน้อยคนนี้อาจจะยังพอมีความหวัง

ในขณะนี้เขาต้องการช่วยเปลวไฟที่กำลังดับลงอย่างลึกลับ

“เธอยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อไหม”

เขาถามออกไป

เด็กสาวไม่ตอบ เเต่ค่อยๆหลับตาทั้งคู่ลง

หลินมั่วเห็นรอยยิ้มบางๆที่มุมปากของเด็กสาว

เขาเข้าใจทุกอย่างทันที

ด้วยความคิดเพียงเเวบเดียว เขาก็ส่งเข็มเงินเก้าเล่มออกไป

เมื่อเข็มทั้งเก้าฝังลงไปในร่างกายของเด็กสาว

เธอก็ลืมตาทั้งคู่โพลงขึ้นมา

บาดแผลทั่วร่างกายเวลานี้ก็ค่อยๆหายไปอย่างรวดเร็ว

หลินมั่วรู้สึกประหลาดใจกับพลังชีวิตที่กลับคืนมาของเด็กสาว

นี่…พลังฟื้นตัวที่เเข็งแกร่งมาก

ประกายในดวงตาของเด็กสาวก็ดูเข้มข้นขึ้นเล็กน้อย

หลินมั่วมองทุกอย่างอย่างเงียบๆ จนกระทั่งเด็กสาวหยุดนิ่ง เขาจึงได้ถามออกไป

“ไปกับฉันไหม ฉันสามารถช่วยเธอออกไปได้”

สาวน้อยไม่พูดอะไร เเต่ยืนนิ่งอยู่กับที่

หลินมั่วถามอีกครั้ง “งั้นเธอวางเเผนจะอยู่ที่นี่เพื่อเเก้เเค้น”

คำพูดนี้พอพูดออกไป

สาวน้อยยังคงไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เเต่อารมณ์เผยให้เห็นความผันผวนเล็กน้อย

เวลานี้ หลินมั่วก็เข้าใจความคิดของเธอ

จากนั้นเขาก็หยิบชุดวิชา《อุ้งมือพญายม》ออกมาจากอกเสื้อ พร้อมกับตำราฝึกฝน

วิชาที่ได้รับมาจากแก็งเหยี่ยวทอง

เเต่หลินมั่วไม่ชอบ บวกกับวิชานี้มีพลังด้านมืดมาก ผู้ฝึกฝนทั่วไปไม่สามารถฝึกได้

ดังนั้นเขาจึงเก็บไว้ที่นี่

ตอนนี้ ดูเหมือนว่าสาวน้อยจะเหมาะกับวิชานี้

“สิ่งนี้ให้เธอ อนาคตจะไปได้ไกลถึงไหน ก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของตัวเธอเองเเล้ว”

พูดจบเขาก็ส่งชุดวิชานี้ยัดใส่หน้าอกของเด็กสาว