หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3920

ในที่สุดหลินมั่วก็ไม่ได้พาเด็กสาวไปด้วย

ทุกคนมีเป้าหมายเเละเส้นทางของตัวเอง

หลินมั่วช่วยเธอได้เพียงครั้งเดียว ทว่าช่วยเธอไม่ได้ตลอดชีวิต

“อนาคตไปได้ไกลเเค่ไหน ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของเธอเอง”

เมื่อเสียงพูดจบลง มีพลังงานบางอย่างสั่นสะเทือนไปทั่วห้อง

ร่างของหญิงอ้วนเเละคราบเลือดบนพื้นก็สลายไปทันที

ขณะที่หลินมั่วกำลังจะเดินออกไป จู่ๆก็ชะงักฝีเท้าลง

เเล้วหันกลับไปดู

เห็นสาวน้อยกำลังเกาะชายเสื้อของตัวเองไว้เเน่น

“ยังมีเรื่องอะไรอีกเหรอ”

สาวน้อยยังคงเงียบไม่พูดอะไร จ้องเขานิ่งๆ

ผ่านการติดต่อกันมาในครั้งนี้

หลินมั่วก็เข้าใจวิธีการสื่อสารของเด็กสาวคนนี้มากขึ้น

ถ้าเป็นคำตอบที่เห็นด้วย สาวน้อยจะมีอารมณ์ที่เปลี่ยนเเปลงไปเล็กน้อย

เเต่ถ้าเป็นคำตอบที่ปฏิเสธ จะไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆ

“ฉันชื่อหลินมั่ว เธอชื่ออะไร

เมื่อเห็นว่าเด็กสาวไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ หลินมั่วจึงพูดต่อไป

“งั้นต่อไปเธอชื่อหลินอู๋เหิ้นนะ!”

“ถ้ามีโอกาส คงมีโอกาสได้เจอกันอีก!”

“ไปเถอะ!”

พูดจบ เขาก็ลูบหัวของหลินอู๋เหิ้น

ชื่ออู่เหิ้น เป็นชื่อที่หลินมั่วตั้งให้ เป็นเหมือนคำอวยพร

เเละเมื่อสาวน้อยหลินอู๋เหิ้นยกกะละมังน้ำเดินออกมาจากห้อง เเละหายไปจากสายตา

หลินมั่วค้นพบด้วยความประหลาดใจว่า ตนเองไม่สามารถรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวของหลินอู๋เหิ้นได้อีกแล้ว

ถ้าหากไม่ตั้งใจฟังจริงๆ

แม้กระทั่งเสียงฝีเท้าของเธอก็ยังฟังไม่ชัด

จนกระทั่งหลินมั่วเดินมาถึงประตูห้อง เเละเห็นเงาของหลินอู๋เหิ้นอีกครั้ง

เสียงฝีเท้าจึงเปลี่ยนเป็นชัดเจนขึ้น

เด็กผู้หญิงที่แปลกประหลาดมาก!

หลังจากหลินมั่วถอนหายใจลึกๆ ก็ไม่ได้อยู่ต่ออีก

เขารีบไปที่สนามรบทันที

ขณะที่ร่างของเขาหายไป

บนยอดปราสาท มีเงาของคนสี่คนยืนเงียบๆอยู่ริมหน้าต่าง

“หัวหน้าจีตู๋ คุณเดาได้ถูกจริงๆ”

“ไม่ต้องรีบร้อน รออีกสักหน่อย!”

“ให้หลินมั่วใช้ลูกน้องของเขาหมดเกลี้ยงเสียก่อนค่อยว่ากัน”

ยิ่งหลินมั่วจะทำอะไร เขาก็ยิ่งจะขัดขวาง

อวิ๋นเอียงคอพลางถามอย่างสงสัย

“เกิดว่าไอดอลรวมเกาะนรกเป็นหนึ่งเดียวได้สำเร็จจริงๆล่ะ”

“งั้นพวกเราก็เข้าไปยึดเอาเลยสิ!”

จีตู๋ถ้าตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้ม

“ตราบใดที่เขายังอยู่ในกำมือของฉัน เขาไม่มีวันได้ออกไปจากที่นี่ตัวเป็นๆ”

เขาสนุกกับการเล่นเกมส์แมวจับหนูเเบบนี้มาก

ขณะเดียวกันเขาก็มั่นใจมาก ว่าจะฆ่าหลินมั่วให้ตายได้

“ใช่เเล้ว ข่าวสารของไห่หลางหวัง หนูที่หายตัวไปมีข่าวอะไรบ้าง”

อวิ๋นส่ายหน้า “มันซ่อนตัวเก่งมาก พวกเราไม่เห็นหางของมันเลย”

จีตู๋ถ้าก็ไม่ได้รีบร้อน “งั้นก็รออีกสักหน่อย!”

“เธอให้คนไปจับตาหลินมั่วให้ดี”

ขณะที่ทั้งสองสาวกำลังสงสัย จีตู๋ถ้าก็กล่าวเสริมไปอีกประโยค

“อาจจะค้นพบอะไรบางอย่างจากตัวเขาก็ได้!”